Çikolata..Bildiğiniz çikolata..Çikolatalar aldım ona. Özel bir gün olmasını beklemeden aldım. Çeşit çeşittiler. Sütlü, bitter, fındıklı aklınıza ne geliyorsa. Tek isteğim vardı: Sevdiğim adam mutlu olsun ve yüzü her daim gülsün.Mutsuz muydu? Hayır. Suratı hergün asık mıydı? Hayır. Sadece bu sefer ki gülüşünü ben yaratmak istiyordum. Sanki her bir farklı türdeki çikolata ona farklı bir anın mutluluğunu yaşatacaktı. Bu çok saçma biliyorum. Sadece böyle düşünmek istiyorum. Bitteri yerken ağzına gelen acı tat ağlarken gülmek gibi.. İkisini bir arada yaşamak ve yanındaki insanı şaşırtmak gibi.. Sütlü ise tamamen çok ama çok sıcak anların yaşandığı anlardaki sonsuz gülümseyiş. Dünyaya onu mutlu etmek için mi gönderildim? Yoksa bunlar aslında benim yaşamak istediğim anların sapmış hali mi? Ne görmek istiyorsam acaba onu mu yaşatıyorum karşıma? Belki de ben çikolatasız mutluluklar istiyorum. O var olan güzelliklerine güzellik katıyor ben ise sadece güzellik istiyorum. Ben de istiyorum sevilmek.. Ona buralardan ve oralardan aşkını haykıran olmak değil beni rahatsız eden. Sadece bunu ben de yılda bir de olsa bu kadar romantik yaşamak istiyorum.Bana haykırsın birisi, önüme çikolatalar döksün,güller sersin,fırlatsın bana yazdığı ama veremediği aşk mektuplarını.. Bu birisi benim o çikolataları verip yüzünü güldürdüğüm adam olsun……