Devrimciler yıllar çok şey yaptı ve hala yapmaya devam ediyorlar.

Gerçi fikirlerim hala değişmemiş olmakla birlikte, eski bir Dev-Genç üyesi olarak şimdiye kadar yaptıklarımız ve yapamadıklarımız hakkında aklımada kalan ve hala net olmayan bazı şeyler var.

Devrimciler olarak ne yaptık ? Ne yapamadık ? Kendimizi ne kadar anlatabildik, anlatabildik mi ? Hep halkın iyiliği ve daha iyi yarınlara sahip olması adına birşeyler yaptık. Belki hala yapmaya devam ediyoruz ve edeceğiz. Peki halkın bundan haberi oldu mu ? Halk kendisi için birşeyler düşünen, birşeyler yapmaya çırpınan, hatta bu uğurda ölen insanlar hakkında neler düşündü. Bu soruyu sorduk mu kendimize. 12 Eylül öncesini hatırlayan pek çok kişi vardır herhalde içinizde. Devrimciler için en iyi zamanlardı ya da öyleydi, en azından bugünle kıyaslanınca. Peki o dönemin halkı neler düşünürdü devrimciler hakkında ? İlk akla gelen ne yazık ki Terorist olduklarıydı. Neden ? Çünkü devlete karşı geliyorlardı, devletib düzenini değiştirmek istiyorlardı. Bunun için de çok geçerli nedenleri vardı. Peki bunu halk biliyor muydu ? Pek sanmıyorum. Halk kendi iyiliği için devlet düzenini değiştirmeyi düşünen bu genç beyinleri ne yazık ki anlayamadı. Anlayamadı mı sizce de ? Yoksa anlatılamadı mı ? Devrimciler kendi aralarında komiteler kurdular, çalışmalar yaptılar, fikir jimnastiği yaptılar, sigara dumanı altında bu halkın sorunlarını ve çözüm yollarını düşündüler ve belli çözümlere ulaştılar. Sonra ne oldu, bunu sadece kendileri bildiler, kendi bildikleri şeylerle halkın iyiliği için çalışmaya başladılar. Ama halk bunu hiç bir zaman bilemedi, anlayamadı, anlatılamadı.

Bizde ne yazık ki toplumsal hafıza zayıftır, hatta hiç yoktur. Bugün ak olan şey 2 gün sonra lacivert olmuştur. Acaba halkımız 12 Mart döneminde asılan 3 gencin hiç kimseyi öldürmediğini, asılacak bir suç işlemediklerini, bugün aynı şeyleri yapsalar karakoldan salıverileceklerini biliyor mu acaba. Ama o 3 kişi asılarak öldürüldü. Ne uğruna ? Halkı için düşünme, bir şeyler yapma, sadece ve sadece bunları düşündükleri için. Ama halktan bir tepki geldi mi peki. Güldürmeyin beni. O zamanlar bir kamuoyu araştırması yapılsa herhalde 3 defa falan idam edilmeleri gerekirdi. Çünkü onlar teröristti. Toplumsal bilinç zaten onları mahkum etmişti. O 3 kişi de daha önce yine sebepsiz yere asılmış olan 3 kişinin intikamını almak için idam edildi. Devlet intikamını almıştı. Başka bir ortamda, başka bir ülkede, başka bir toplumsal bilinç olsaydı belkide 0 3 kişi bugün bu ülkede yönetici olacaklardı. Tıpkı bir zamanlar katil ve mafya üyesi olanların, zincirle kızları dövenlerin meclis çatısı altında bizi yönetmeye çalıştıkları gibi. ‘Gibi’ lafı kasdını aşıyor aslında. Onlar gibi anlamında değil elbette.

Halk şimdi iyice depolitize olmuş durumda. Hem de öyle bir durumdaki sadece yarın karnı doyacak mı diye düşünüyor. Ama hala bir lokma bir hırka mantığı devam ettiğinden ‘şükür’ deyip oturmaya devam ediyor. Peki yollara mı dökülsün ? Yağma mı yapsın ? Tabii ki hayır. Ama biraz bilinçlensin artık. Yıllarca kendini yöneten sağ iktidarlardan kendine bir yarar gelmediğini ve gelmeyeceğini anlasın. Bu çok mu zor. Ama devrimciler kendilerini anlatamadığı sürece bu süreç böyle devam edecek gibi görünüyor. ‘Kader’ !. Kader mi gerçekten.