“Kız evladını veren baba, göğsü açılıp ciğerleri yerinden sökülmüş gibi hissedermiş” dedi kayınpederim.kızıyla dillere destan bir düğün yaptık. ancak daha 3 ay geçmeden dolandırıldım ve battım. o günden beri de zor günler yaşıyoruz.bunca sıkıntı içinde yaşarken, katıldığı bir düğün davetindeki gelinin babasını bu şekilde örnek vermesi çok can sıkıcıydı. kendi hislerini yüzüme vuruyordu resmen. ama içimdeki asıl sıkıntıyı, derdi, kederi bilmiyor ki.sene başında hayatımızı biraz olsun düzene koymamızla birlikte, eşimle çocuk sahibi olmaya karar vermiştik. eşim hamile kaldı. çok mutluyduk. ben de sanki kız çocuğum olacak gibi hissediyordum. ancak dereyi görmeden paçaları sıvamamak gerekiyormuş. eşim 8 haftalık hamileyken, düşük yaptı. o günlerde sadece eşimi düşünüyordum. yeter ki o iyi olsun diyordum.şimdi o iyi. hatta çok iyi. en baştan beri benden daha kuvvetliydi zaten. kan değerlerinden dolayı düşük olabileceğini söylüyordu ve kendisini hazırlıyordu. ama malesef ben hazırlamıyordum. işte bu hazırlıksızlığımın bedelini şimdi ağır ödüyorum.aklımdan çıkmıyor hiç. adım gibi eminim, kızım olacaktı. olmadı, olamadı. şimdi benim yüreğim paramparça. neyleyim ciğerleri?