BABAMın akciğer kanseri olduğunu öğrenmiştik. 02 Şubat 98’de kaybettik.kanser olduğunu öğrendiğim de hayatımda çokta bi şey değişmemişti. şaşkındım yalnızca 17imde olmama rağmen şaşkındım. yani benim BABAM nasıl hasta olurdu ki?! herkes hastalanırdı ama benim BABAM hastalanmazdı. güçlü adamdı vesselam bişey olmaz(dı)… hayat normal seyrinde devam ediyordu. ve ben ve çevremizde ki herkes BABAM da ki yaşam sevincini gördükçe hastalığı yeneceğimize emindik.(Sigara)başarılı bir ameliyat ardından tüm kanserli hücreler alınmıştı. artık sağlıklıydı BABAM, ancak beş sene içinde tekrar etme riski vardı. nitekim daha ameliyat izleri geçmeden tekrar etti lanet olası. radyoterapi seanslarına başladık. sürekli istanbulda kalıyorlardı annemle. bense hala hiç bir şeyin farkında olmadan hayatımı yaşıyordum. sadece bir noktayı anlamıyordum. herkes hasta olurdu ama benim BABAM olmazdı. küçük bir noktaydı benim için ve üzerinde durulmaya değmezdi, nasıl olsa düzelecek(ti)…lanetli hücreler hızla artıyordu ve bu tedaviler BABAMı yorgun düşürüyordu. doktor kemoterapi tedavisine geçilmesini istedi ve oldu. evet olan oldu. BABAMın canım BABAMın pamuk saçları dökülmeye başladı. ilk defa üzüntü gördüm BABAMda. hemen gidip saçlarımı kazıttım. BABA dedim beraber uzayacak saçlarımız. kızdı. sıkıldım saçlarımdan dedim. gözleri doldu.kemoterapi daha da ağır bir tedavi yöntemiydi. çok yıpranmış BABAM farkına varamadım hiç ölene kadar. öldükten sonra resimlerine bakana kadar.zayıflamış, yüzü çökmüş, geniş omuzlar küçülmüş, ağrıdan alnı sürekli buruş buruş.BABA diyorum kendime neler oluyor BABA anlamıyorum seni. düzelecek diyorum benim BABAMa bişey olmaz. o herkesin BABAsına benzemez. o benim BABAM.sürekli tedavi. tedavi kan hücrelerin öldürüyor. sürekli kan gerekiyor. B Rh(-). kan istiyoruz. veriyorum. yetmiyor bir daha veriyorum. yataktan kalkamıyorum. iki ay sonra tekrar veriyorum. artık hiç ısınamıyorum.(bi Sigara daha)bayram gelmişti dedemleri ziyarete gittim. döndüğüm de BABAM iyice ağırlaşmıştı. çok hızlı nefes alıyordu ve sürekli uykusu varmış gibiydi. ziyaretine gelen insanlarla bile konuşmuyordu. ve bu beni ve çevremizdekileri oldukça şaşırtmıştı. öyle ya BABAM çok cana yakın bir insandı. arkadaşları geldiğin de hastalığı unutur insanlarla sohbete dalardı. ama bu sefer böyle olmamıştı. kalkmıyordu ya da kalkamıyordu. hızlı hızlı nefes alıyordu.ertesi gün eve doktor geldi. bişey demedi serum bağladılar. gitti. ama değişen bir şey olmamıştı. ters giden bi şeyler vardı. ve ben ilk defa korkuyu hissediyordum. odama gittim deli dumrul misali azraile meydan okuyordum. karşıma çıkamaması bi nebze rahatlatmıştı beni. korkutu benden BABAMa birşey yapamaz.(offf sigara offf)insanlar evde toplanmaya başlamıştı. aile büyükleri. istanbuldan geliyorlar, sakaryadan, köyden, ordan burdan herkes bize geliyordu. BABAMda değişen birşey yoktu. yatıyordu sürekli ve konuşmuyordu. bulunduğu odadaydık biz ve salon ve hol ve mutfak ve diğer odalar ve heryer insan doluydu. gecenin geç bir vakti tuvalete gitmek istediğni söyledi BABAM bana yaslanıyordu. salona çıktığımızda başına kaldırıp baktı herkese. ardından tuvalete girdi. tekrar odaya dödük kaldığı yerden devam ediyordu hiç tepki vermiyordu sadece nefes alıp veriyor. sadece nefes sadece nefes sadece nefes sadece nefes sadece nefes…………………………(yine sigara)saat 6 da alt katta ki teyzeme yolladılar beni. çok yoruldun oğlum dediler git dinlen. bi saat uyu tekrar gel. ne kadar ısrar etsem de söz geçiremedim büyüklerime.saat 06:10 düşüncelerimi odaklayamıyorum bir noktaya aklım üst katta ama orada da değilk sanki. sanki aklıma başımdan gitmiş. bedenimi terketmiş. ben öylece salonun ortasında yerde uzanmışım.saat 06:20 yukarıdan bir gürültü geldi. bizimkiler neşeli insanlardır gürültücülerdir. Allahım dedim n’olur gülüyor olsunlar n’olur. merdivenleri çıktım mı hatırlamıyorum yada yerden kalktığımı ancak kendime geldiğimde odaya girmeme izin vermiyorlardı. nefesim hızlandı, titriyorum. bırakın beni. o benim BABAM.içeri girdim. kalabalık. ağlıyorlar. BABAM yattığı yerde daha da hızlı nefes alıyor daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı daha hızlı… ziya abim eğiliyor başına Emel Abi diyor. ağlıyor. BABAMla aramızda bir metre yok. BABAMla aramızda mesafe çok. BABA diyorum sesim çıkmıyor. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. dudakları kıpırdıyor bişeyler söylüyor ziya abiye. hızlı nefes alıyor çok hızlı. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes alıyor. BABA diyorum. nefes almıyor. BABA diyorum. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. BABA. ağlıyorum. herkes ağlıyor. herkesten nefret ediyorum. öldü diyorlar. ben donup kaldım öylece. ve lanet okudum kendime. BABAM gözümün önünde öldü ve ben hiç bir şey yapamamıştım. bu satırları yazarken olduğu gibi sadece ağlamıştım…kalan tek yaşamsal varlığım desem de nefret ediyorum artık ağlamaktan.bazı geceler rüyamda görüyorum BABAMı. bi gece sahildeyiz. bir kutlama var bayram mı seyran mı bilmiyorum. herkes eğleniyor. BABAM arkadaslarıyla oturmuş bankta konuşuyorlar. bende geliyorum BABAMın dizlerine çöküyorum ve ağlamaya başlıyorum, aynı zamanda da bu yaşa geldik hala BABAMın dizlerinde ağlıyorum ayıp diye düşünüyorum. arkadaşları oğlum dikkat et diyorlar BABAnın dikişlerine. BABAMda diyor ki o benim oğlum o bana acı vermez.canımsın BABAm.bir keresinde de sokakta oynuyormuşum yukardan biri geliyor bakıyorum BABAM. BABA diyorum gidiyorum yanına. tanımıyor beni. kimsiniz diyor. BABA diyorum benim oğlun…çok üzdün beni BABAM.bi kaç kere gördüm rüyamda böyle. ama en son gecen hafta 12 kasım gecesi gördüm BABAMı. doğum günü gecemde. nasılda mutlu oldum.BABAM gemiciymiş yeni gelmiş seyirden. BABA diyorum dışarı çıkalım mı. şöyle bir erkek erkeğe gezelim. çıkıyoruz neyse yürüyoruz. BABAM gitme artık, çok özlüyorum seni yanımda kal. oğlum diyor gitmem lazım ben sizin için çalışıyorum.seni seviyorum BABAM. çok seviyorum… seni bir kere görmek için herşeyden vazgeçerdim.bunun ahkamı olacaktı bu yazı ancak BABAMla ilgili herşey gibi bunu da hiç bir şeyle bağdaştıramadığım için yeniden girdim. biraz dağınık oldu ama gelenlerin bir kısmı bunlardı.onun için çok erkendi benim içinde.o 41 inde ben 17 dimde. şimdi bakıyorum da acısı hala ilk günkü kadar taze içimde.