“anlatmam derdimi, canım istemez departmanından”…
sabah ol-muş..uyanıyorum…uyanışımın adını küfür koyuyor turuncuya çalamayan duvarlar.Susalım o zaman.
Yapacak daha iyi bir şeyimiz var mı?
Kaç kere sustumsa yuvarlanmayan bir çığ birikti içimde, şimdilerde sabahları gözlerimin etrafından yanaklarıma birikiyor.
Aynaya bakıyor ve buz gibi suyu tokat gibi vuruyorum suratıma kendine gelsin dinginliğim diye…
Kollarım sarı ahşap dolap kapakları arasında sıkışıyor…
Üstümde bir yük, iki dolap kanadı arasında 20 m2 odaya bakıyorum-bakakalıyorum…