Hayatın içine edercesine,
kırgınlık ve aldatılmışlıkların ortasında,
ne dünya ne İstanbul kimin umrunda.
Ne söylesem az,
içiçe geçmişlik duygusu,
birilerini mahvetmek hayatın tek amacı,
hayaller bile acı çektirmeye yeminli.
Herkes mutsuz, mutlu görünenler de alaycı.
Nerede iyi biri var,
bir akılsıza çakılmış.
güvenilirler korkmuş,
bilgililer yorgun,
adam gibi adamlar kayıp.
Doğruyu bilenler ise körkütük aşık.
Aşık ve acı çekmekte.
Her kişi yaptığı onca şeyin arasına muhakkak aşkı da koyar. Kafa patlatır, seven, sevmeyen, evli, bekar, kadın, erkek ille aşk düşünür. Pek çok şeye konudur bu aşk denen şey. Ufacık veletler bile :sizce aşk nedir türünden sorular koyar anketlerine.
Herkese göre değişen bu aşk için Eflatun ”doğumsuz, ölümsüz, artmayan,eksilmeyen bir güzellik derken, Aragon ünlü şiirinde ” mutlu aşk yoktur” şeklinde fikir belirtmiştir.
Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı, Romeo ve Juliet gibi örneklere bakacak olursak, Aragon’a hak vermemek yanlış olur gibi geliyor, ancak birde şu var o aşklar mutsuz oldukları için biliniyor, bu efsanelerin perişan aşıkları kavuşsaydı biz onları asla tanıyamayacaktık. Tristan ve İsolde, Ferhat İle Şirin evlenip, çocuklarına mutlu bir şekilde şokella ekmek hazırlayıp, birlikte yaşlansalardı, destanlara konu olurlar mıydı?
http://haber.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=212052&Categoryid=4&wid=156
Bugün aşık oldum.
Hemde akıl almaz bir hızla,
gecelerin sıkıcılıgından uyuyamazken,
sabaha az kala yine ayaktayım.
Bu kez heyecandan uykuya hasretim.
Korkularımı çöpe attım.
Sol tarafımda bir yerlerim kaşınıyor,
aşk bu biliyorum.
Ve bu aşk bana
pişmanlık ve acı olarak geri dönecek,
ama heryerim yanıyor yine de
zamanlı,zamansız
Aşık oldum bugün,
kimbilir kaçıncı kez,
anlamadıgım şeyleri,
anlıyormuş gibi yapacagım.
Yalandan gülümseyip,
kafa sallayacagım.
Aşığım,
artık dogrulardan uzagım.
Bir süre sonra,
ölenle ölmüş,
kalanla kalmış olacagım.
Artık birşeyim var,
ama neyim bilmiyorum.
Belki herşeyim,
belki hiçbirşeyim.
Pis bir menzilin,
deliklerinden baktıkça,
hevese karşı döğüşmek gelir mi içinden?
uygun an, uygun deneme sandığın,
sivri oklu kirpi ise,
hevese karşı dövüşmek gelir mi içinden?
pis bir menzilin ,
deliklerinden baktıça,
ölülerden, canlılar yapmak gelir mi içinden?
saf kokulu güller sunup,
mühürlenmiş,
azgın kinlerle,
anayolun tam ortasında
hevese karşı dövüşmek gelir mi içinden?
Megatsunamiler, tsunamilerin dalga yüksekliği olarak çok daha büyük olanlarıdır. Yükseklikleri onlarca metreden kilometrelerceye kadar çıkabilir. Bu kadar yüksek boyutlarda olmalarının sebebi, normal bir tsunami gibi deprem veya volkanik aktivitelerle değil de göktaşı çarpması ya da büyük heyelanlar sonucunda oluşmalarıdır. Dinazorları yok ettiği iddia edilen, Meksika’daki göktaşı çarpmasının yan etkilerinden biri büyük megatsunamilerdir. Yakın tarihten bir örnek vermek gerekirse, 1958’de Alaska Lituya körfezinde büyük bir kaya parçasının körfez sularına kaymasının üzerine 524 metre yükseklikte dalgalar kaydedilmiş.
Matematik modellemeler bunun olası olduğunu gösteriyor. Bu linkte afetin mini versiyonu gerçekleştirilmekte ve olay mahalinden görüntüler içermekte. Gelecekte olası megatsunamiler ise British Columbia, Kanarya adaları ve Hawaii’yi tehdit ediyor. Daha çok bilgi için buraya göz atabilirsiniz.
kadınlara vaatte bulnursan sana inanırlar. onları çok kolay becerebilirsin.
kadınlarımı becerirken gözümü bile kırpmadım.
vaatleri yerine getirmezsen çok kızarlar ve seni terkederler.
beni terk ettiler..
duygusal olursan ikinci şansı verirler.
ikinci şansım hepoldu.
ikinci şansında onları aldatırsan seni sevdiklerini ama senin aşalık bir adam olduğunu söyleyip terkederler. vaatlerin aklllarının ucuna gelmez.
kadınlarımı herzaman kadınlarımla aldattım. bu onların hiç hoşuna gitmedi. ve beni yine terkettiler.
Hayat sanki ölümlü değilmiş gibi yaşanıyor.
Depremler oluyor,merkez üssü yürekler,
güvenilen dağlar hep hasarlı.
Herşey yerle bir, herkes ölü yaralı.
Gurur, ümit, güven ise enkaz altında.
Enkazlar kaldırılmaya başladıkça,
bu kez köpekler saldırıyor.
Herkes köpek,irili ufaklı boylarda,
birbirine havlıyor.
Kalabalık içinde ısırılacak birileri hep var nasılsa.
Herkes birbirini ısırıyor, salyalarını akıta akıta,
koparılan parçalar,
artık can yakmıyor. Kan bile akmıyor.
http://www.lunawar.org/index.php/2009/02/06/zihin-acar/
Yoğun bir trafiğin tam ortasındayım. Milim milim ilerleyen otomobiller ve of çeken ben, “Ah keşke öbür yolu kullansaydım.”
Çalan müziğin eşliğinde ellerim, bir arpa yol gidemeyen direksiyona çarpıyordu. Kafamı, emme basma tulumba gibi sallarken; sağa ufak bir açı ile dönen gözlerim, işte bu yazıda takılı kaldı. Bu yazı, bir mühendislik şirketinin ışıklı yazı panosunda yanıp sönüyordu, sonrasında bu firmanın reklam yazısı kayıyordu panoda… Yazı tekrar belirdi, yandı söndü, yandı söndü, tam beş defa, ardından reklam…
