bildirgec.org

Herkesin aynı şekilde hissediyor olması, bunun olması gereken olduğunu mu gösterir? Şu günlerde stresli olmanın, bunalımda olmanın normal olduğuna inandırılmış durumdayız, bu kabul edilmiş bir gerçek. Mutsuz olmak doğal. Bunu engellemek için elimizden bir şey gelmiyor, mutsuzluğumuzu olduğu gibi kabul ediyoruz. Bu modern insanın sosyal ve psikolojik dilemması, hem kurtulmak istenen, hem de asla peşimizi bırakmayan.

Türkiye’ de internette özgürlük mü yoksa özgürlüklerin kısıtlandığı mı , tam olarak anlayamadığım bir yasa 22 Ağustos’ta yürürlüğe girecek.

Yasaya göre, kullanıcılara 4 tane internet filtresi sunulacak ve bunlardan bir tanesi seçilmek zorunda bırakılacak. Bu filtreler ” aile, yurtiçi, çocuk ve standart paket ” olarak sunulacak.

Bunların arasında tüm sitelere izin veren paket ” standart paket ” olacak ancak, bu bile engellenmiş sitelere girmemize izin vermeyecek. Eğer ki engellenmiş sitelere girmeye çalışırsak da yasaları çiğnemiş olacağız.

Günde ortalama 7-8 defa tartılıyorum. Spor salonunda, evde, işyerimde olabiliyor bu. İstisnasız hepsi birbirinden farklı çıkıyor. Mesela dün gece duştan önce ve sonra tartıldığımda 0.3 kg fark vardı. Artık o nasıl bir kirse. Oysa kese filan yok sadece duş aldım.

Tartılar da farklı, mekanik ya da dijital olanlar var. Dijital olanlarda fark daha belirgin olduğu için onlara inancım az. Aynı gün içinde bir kg aldığım ya da verdiğim olabiliyor. Bu hafta pazartesiden beri iki kg almıştım dün gece baktığımda. Sabah baktım vermişim.

Geçenlerde bir arkadaşım ile sohbet ediyorduk, laf arasında bana “dostum nedir bu sanal alemdeki seks furyası” diye bir soru yöneltti.Ben de dilimin döndüğünce kendisine bildiklerimi söyledim şöyle ki;
“Dostum, bence çok sıkıntılı bir konuya temas ettin, inan evde internet kullanmaktan korkar oldum ne kadar kötü yazılımları engellemeye çalışsam da başaramayacağım diye korkarım.İnsan karşı iki cinsin güreşmesinden yada yatak dansından zevk alabilir, kendinde yada partnerinde bir eksiklik vardır veyahut hiç görmemiştir merakından o furyaya kapılıp dimağına zarar verir.

Ahh zaman içinde kayboluyorum, bıraktım kendimi yollarına, sen gidiyorsun ben izliyorum.

Zaman , 2 senemi yollarında yatarak geçirdim, 1- 1,5 senemi emekleyerek, 3 senemi konuşmaya çabalayarak geçirdim. Oldumu sana 6 sene.
Aldın en güzel yıllarımı binlerce kitap başında, sayamadım, kayboldu gitti hızlıca.

Zaman, dediler ki senin için soyuttur. Dokunamazsın, hissedemezsin.

Sevgili bebek

Oturdum düşündüm ve herkesin var neden bizim de olmasın dedim. Hayallerimi süslemedin hiçbir zaman. Çocukken büyüyünce annem olacağım demedim hiç. Büyüdüğümde de hem kariyerim hem çocuğum olsun demedim. Velhasıl kelam biraz kıskançlıktan istedim seni, biraz da şımarıklıktan. Gidip en beğendiğim markanın bebek kreasyonuna bakıp şunlardan giydirecek bir çocuk fena olmazdı dedim. Dur kızma hemen. Bütün bunlar seni sevmeyeceğim anlamına gelmezdi ki. Seni çok sevecektim. Özgür akıllı bir birey yetiştirecektim. Daha seni düşünmeden odanı düşündüm. Maviye boyayıp beyaz mobilyalar koydum.

Denge… Denge… Denge… Çoğumuzun, belki de, hepimizin en çok aradığı şeylerden bir tanesi de budur. Farklı arayışlardan sonra bazılarımız bunu sanata dönüştürerek öznel bir eşsizliği de yakalayabilmektedir. Bunu yapanlardan biri de Bill Dan‘dır.

Bill Dan

Bill Dan, taşlardan sanat harikaları yaratan heykeltıraş ve performans ustasıdır. San – Francisco‘da yaşayan Endonezyalı usta 15 seneden fazla bu işi yapmakta ve 15 dakikada epey karmaşık bir sanat eseri ortaya koyabilmektedir. Bill Dan isteyenlere bu sanatın eğitimini de vermektedir.

Hareketsiz döngü merkezine sahip nesne, bu nesneye etki eden tüm kuvvetlerin cebirsel toplamı 0 olduğunda dengeye ulaşır. Nesne kütle merkezinden geçen dikey çizgi, dayanma yüzeyi alanının içinden de geçerse nesnede denge korunur. Bu çizgi dayanma yüzeyi alanından geçmezse de nesne düşer. Mekanikte kararlı denge, kararsız denge ve bozulmaz denge (kuşlarda) gibi denge çeşitleri ayırt edilmektedir.
Bu heykeller de kararsız denge örnekleridirler.

Yaz geldi sevgilim etrafına bir bak…Derler ya doğa uyanıyor aşka sevgiye..Elele sevgililer ,muhabbet dolu canlılar…Sen neredesin bu tabloda sevdiğim?

Bir bankta oturmuş,etrafı seyrediyorum sensizliğimle başbaşa…Sevgiyle birbirine bakan gözleri kıskanıyorum.Hayal ediyorum,karşımda oturan o çift var ya biri sen biri ben olsak.Ellerimi tutmuş sevgiyle gözlerime bakıyorsun.Sanki kimse yok bu hayatta sadece sen ve ben kalmışız duran zamanda..

Uzun zaman oldu kelimelerimi ekrana aktarmayalı, hep parmaklarım beynime yetişmeye çalışırdı yazarken. Yok durdu sanki ellerim aslında beynim sustu, söylecek sözüm kalmadı.

Sabah 6.10 telefonumun alarmına uyanmak istemedim, o çalmadan kapattım alarmı, işe gitmek gelmiyordu içimden uyumak istiyordum, annemi mi hasta etseydim, babamın şekerini mi yükseltseydim. Kendimi hasta etmiştim kaç kere, nerdeyse 15 günde bir kendim iyi hissetmiyorum diyip o günü kendime tatil ilan ediyordum. Artık yine iyi değilim diye aramak gelmedi içimden. Servise mesaj attım ben bugün yokum diye, ee ne yapacaktım, telefonu kapattım, beynimi de…

Sizlere Ömer Faruk Tekbilek’i müzizyen olarak çok derinlemesine tanıtmak isterdim. Fakat ki ben böyle tanıtım yazılarını başaramıyorum ayrıca uzun vakitler ayıramıyorum…
Sadece şunu söyleyebilirim Ömer Faruk, Türkiyemizin yetiştirdiği ve Amerikada ve dünyada gerçekten tanınan ve çok saygı gören bir müzik adamıdır.
İstanbul da ağustos 2010 tarihinde konserlerinden bir tanesinde kendisiyle çalışmak onuruna sahip oldum… Bu insan gerçekten çaldığı eserleri ruhuyla hissederek icra ediyor…En ufak bir detone sese karşı son derece hassas bir kulak ve müzik bilgisiyle donanımlıdır…