bildirgec.org

Araz” Yalnızım çünkü sen varsın” geldesen gelirdimgittiğin uzakta bendimdağ gibi bir ihanetten düştümbu kendime son gelişimölümbaz öpüşler kusuyorum ceplerimekendimi suçüstü yakalıyorumve kentsizliğimin isimsizliğiniAraz’a uyak düşüyorumgözlerime senden düşler sürüyorumıslak bileklerim kan bayramına yatıyorbana en büyük tehdit yine ben oluyorumsonra bir durağa yaslanıyorumsonra bir kenteve sen gidiyorsunben kanıyorumdiyorlar ki ” kendini dinleme hiçbir şey söylemiyorsunoysa ” geldesen gelirdim biliyorsunyorgun Haliç’e biraz inatbiraz ihanet bırakıyorumellerinden bir tedirginliği bir tehdidi avuçluyorumaklıma düşüyorsundüşüyorumdüşünceüşüyorumazgın hüzünlerle körlüğüme göçüyorumayrılığın saati kaç geçiyor bilmiyorumyalanlarımla bir hiçlikteyimbeni içinden kaç!bu kentte her yağmur kendini ağlaraklıma düşsen yalnızlık oluyorumağzımdaki uykudan öpmüyorsun nicedirnerde, kimi üşüyorsun?artık kendini yakan bir ateşimkendimize birbirimizden düşler yapamıyoruzşimdi boş duraklarda yaslanıyorumboş kentlereoysa ” geldesen gelecektimgündüşlerime dönüşlerimdebakışın içiyor beni gözlerimdengövdemi düşürüyorum güz yavrusu duraklarauzaklığına uzanıyorumsevdiğin sonbahar geçiyor üstümdenama artık hiçbir göğü içmiyorsun dudaklarımdanyıkılıyorum şarkılara” kimseler biliyoryalnızlık dostumduşimdi korkum oluyoroysa ” geldesen gelecektimartık her şey kımıltısız bir geceye dönüşüyorgüzartığı saçlarımda oynaşan sensizlikgözkarana yenik düşüyor en korkak yanlarımdankendimi yitirdikçe sana gidiyorumgöbek çukurumda sobelere karanlık uyutuyorumdüş satıcısı, ispiyoncu bir ihtiyarın insafına kalıyorumuysal yalnızlıklar satın alıyorumgülüşümle ödeyerekve içimde yalancı bir katil taşıyorumyeni utançlar biriktiriyorum eski günahlarımacüzzamlı ruhlar cehennemine gidiyorum benkirli sözlerimi temize çekmeoysa ” gel” desen gelecektimgözlerim ihanete ihbar taşıyorkuşkulu bir cinayete fısıldıyor kaşlarınasözü namluna sürmelisin şimdien yaralı yanımdan vurmalısın beniçünkü uçmak düşmeyi göze almaktıravlunda bıraktığım az kullanılmış intiharları deniyorumne vakit nikotinli ellerinden yola çıksamsusuşuna kan döküyor gözlerimsen gözüne çiğ kaçtı sanıyorsunoysa bilmelisin Araz’ımkimsenin içi görünmezve hiç bulamadıklarınıasla yitiremezsinbak şimdi aramızda sessiz kalıyorsöylenecek bütün sözlerher sabah akşam oluyorsunalnından ellerine damlıyorsunyüzündeki yağmurla iniyorsun kent’eiçine dert oluyorsun kentindışına yağmuryüreğinde dağılıyor kristal şehirlerduvarların kan öksürüyorve senbaşkalarının gözleriniyüzümde aramamayı öğreniyorsunbeni bir durağa yaslıyorsunbeni bir kent’egidiyorsunoysa ” geldesen gelecektimsusmak en inatçısı olmaktır yalnızlığınen susmakta neydi öylesen en dinlerkenbiliyorum Araz’ıminsan kendini bulmamalı, hep aramalıgittiğin yerden başlıyorum öyleysegece cinnetlerimi de alıp yanımadenize bakmayı bilmeyenlerbir gün mutlaka boğulurişte bundandır gözlerinden kaçışlarımsiz hiç yar saçının bir telinden kendinize gurbet yaptınız mı?ben şimdi gurbetimiçimde taşıyorumheba olsa da senlerce yılımoysa ” geldesen gelecektimömrümden düşürdüğüm sol anahtarlarına takılıyorum hepve hayat yüklü kamyonlar geçiyor üstümdenşairler ölüdür derler (inanmıyorum) !en karanlık ceketimi giyiyordumışığa kördüm çünküşimdi ise güneşe ilerliyorumdirilmek içinkimliği paslanıyor eski bir anarşistingecenin kör gözünden utanıyorumhadi bana en militan kelimelerle saldırbatır içime cümlelerinibeyhude bir dehşet bırak banahakediyorumgizlilikten ölmek üzere olan bir akrep sızıyor içimecan kaybından ölüyorumcenazemde namaz kılacağımzan altındayımyalanıma inanıyorumyorgun söylentiler kanıyor solgun yaralarımdankırılır mı bilmem hüznümde taşıdığım kinkinim kendimesusuşum sanaküsüşüm tüm dünyayaüstü kalsın ihanetimin” geldesen gelecektimyine bir tren geçiyor içimdensen kesiliyorum gülüşümün karşılığısaçların bir rüzgarın öyküsünü taşıyorgörmüyorum, söylemiyorsun, kırılıyorumhiçliğimin etleri yolunuyor şizofrenik bir gecedesana bir öykü çıkarıyorum ağzımdansüsle beni ey aşk!geçtiğin yerleri öpüyorumyarısı yanık bir aşkın küllerini taşıyorumdişlerindeki nikotin tadı terkimdesirenler ve ateş hatları içipsesini peydahlıyorum kendimden ve kentimdenıslak ceplerimi buluyorum el yordamıylave bir asansör kapısı önündeaslında yüzüme tükürüyorsun da ihanetimiben habersiz gülümsüyorumyasadışıyımtutukla beni gözlerimdenkalemim bitti, yitirdi şiirini şuuröldü kanımdaki mürekkep balığısolumdaki sis’e intihar etti intiharlarbir aşkı kaça katlayabilirdi ki ezik bir yürekyaşamak için geç bir zamanölmek için ise erkençok davullu bir senfoni sürçüyordikiş tutmaz ayrılığımdakirpiğinden yapılma bir darağacınageceyi asıyorumyoksunbu yağmurlar ıslatmıyor benibir durağa yaslanıyorum sensizgidişinin en sessiz harfinden yırtılıyorum” geldesen gelecektim oysakulaklarımdan bordo denizler dökülüyorşimdi herkes biraz sen, biraz acıgöğsümde bir vagongizli sözler batıyorfırtınalar çıkıyor üstümeşakağımdaintihar acemisi bir şairindelilik provalarıarkandan uluyan kapılardansöküyorum kokunuyokluğunu kokluyorumyokluğunu yokluyorumçöz gözlerimi senden hadi!ücranda yak bakışımıgözlerine bekçi sevdamdünden ve senden kalmayımiçine her düşenkendi keşfi sanıyor senioysa senmelekleri bile kıskandıracak kadar kendinsinve kendini acıtmak istiyorsunama güller kendine batamazbilmiyor musun?’gel’ mi diyorsun?herkes kendi gördüğüne bakarpeki hayatın rüzgarında kime yelkeniz?kıpırdamadan duramayız bir aşk boyuhadi! en kanadığımız yerden susalım’gel’ desen gelirdim’git’ dedin ve gittinAşka…Rüzgara…Ayrılığa…Zamana……Kahraman Tazeoğluuzun bi şiirdi kesmeye kıyamadım:)