Evrensel bir duygudur sevgi… Müzik gibi, resim gibi, renk ve koku gibi evrensel ve sihirli bir duygu… Sevginin karışmadığı insan ilişkileri çıkar ilişkilerinden öte gidemez. Sevgi bir şeye, bir kimseye yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten bir duygudur.

Sevme yeteneği sevilme olmadan öğrenilmez. İnsan ana kucağında sevilmeyi öğrenir. Sevilmeyi bilmeyen sevgi gösteremez.

Sevebilmek tüm canlıları… Doğayı sevebilmek… Önemli olan sevginin yaşanması… Hem de karşılıksız…

Sevgi açlık, susuzluk gibi doyurulması gereken bir duygudur. Her çağda sevilme gereksinimi bir değildir. Bu gereksinim azalmadan yalnız biçim değiştirerek sürüp gider. Yedisinde de yetmişinde de gereksinim duyduğumuz bir duygu…Sevigiyi açığa vurmanın çeşitli yolları vardır. Bir sıcak bakış, tatlı gülüş, bir dokunuş sevgiyi göstermeye yeter. Ama yine de sevginizi dile getirmekten çekinmeyin. Düşünün; bir yakınınıza,sevdiğinize, dostunuza hiç “seni seviyorum” dedinizmi? Ya da en son ne zaman dediniz? Hadi hemen şimdi bu sihirli sözcüğü birilerine söyleyebilirsiniz.Sizi seviyorum…