bildirgec.org

Sevgi, elimde avcumda ne varsa hepsi bu, aşkım sığmıyor kalbime, görüyorum ufalanıyor yavaş yavaş ellerinde ve bulutlar ağlamıyor artık, biliyorum yavaş yavaş kaçıyorlar benden. Yıldızlarım çıplak bırakıyor gökyüzümü, sahipsiz düşlere emanetim artık, söz ağızdan çıkıyor kalbe değmiyor yazık. Külfetti bana sensizliklerim, alışıyorum yavaş yavaş..
Ağırdan alıyor hayat, tane tane koparıyor seni benden. Haber yok çoktandır meleklerimden, belki inancımı sana mahkum ettiğimden, bazen susuyorum kendiliğimden, çığlıklarım sesimi bastırdığındanmıdır bilmem.. Misallere bağlıyorum kendimi, bambaşka bir gerçekle kırsan zincirlerimi, gücün yetmediğinden değil inan, yaprak mı dersin sonbaharda yıpranan? Kendimi bilmediğim yollara atsam, zaman geçip gitse beni, hayata sorular sorsam, cevaplar gelip bulsa beni..
Meth ettiğin sevgin, seninle kaybolup gidiyor, verdiğin her söz eriyor kış güneşinde, yetmiyor inan çabam geçmiş yetmiyor ve gözlerin kapandı, artık her yer karanık. Ben miyim erbabı bu yalnızlıkların, sensiz gecelerim gece değil günlerim sebepsiz, konuşur mu görse sevdiğini bir dilsiz, alışır mı yaprak kopmaya dalından, vazgeçebilir dersin kalp ya aşıksa doğuştan?
Başka ne bilir gönlüm sevmekten, gelemiyorum sözlerimi söylemekten, cümlelere küsmüş virgüllerim, durmak bilmiyorum derdimi dökerken, diner belki sancım sen de gelmesen görmezden. Kalbim parça parça, bir gülüşle tüm olur mu dersin? Sıcaklığın yakardı ya kalbimi, içimi ısıtsa kafidir artık. Beni yıkıp yıkıp bilmeden, geçip gittiğin yollara dökülürüm inceden, uzaklara gittikçe tükeniyorum senden, biter mi dersin bu aşk daha sevgin kalbime değmeden.
Senin gönlün hoş olsun, ben tükendiğim kadar kendimim zaten, bir kum saati gibi eksildikçe çoğalırım, zaman geçip gitsin sen kal isterken. Lüzum yok, istemem anlatma bahaneni, benim yalanlarım senin dilinden, kalbimi kandırırım söner nefretim. Hırçınlığımı koy bir kenara, işte ben o an sensizim, sevgimi çaldığın kadar sakinim, bilenir düşlerim sana arar saçlarını ellerim. Koş gel istedikçe uçurumlar ektin aramıza, düştükçe bağlandığım sana, kaç kaçabildiğin kadar, arkana bakıp beni göremediğin an sen yalnızsın..

Sen beni ben de seni
Anlamadın mı?
Neden?
Sen beni ben de seni
Sevmeliyiz delice birbirimizi
Ben sana, sen bana
Bağlanmalıyız yürekten tutkuyla
Ve tutunmalıyız derinden
Sevmeliyiz delice
Ben seni sende beni
Sen beni bende seni

Ankara’da bulunan Cepa Alışveriş Merkezi; şimdiye kadar görülmemiş bir kampanya düzenlemiş. 14 Şubat sevgililer günü için düzenlenen kampanya ile; Sevgilisine en yaratıcı evlilik teklifi hazırlayan 3çifte tekliflerini hayata geçirme fırsatı sunulacak. Farklı olmayı ve bu anı unutulmaz kılmak istiyorsanız; 26 Ocak 2009 tarihine kadar bu yarışmayı değerlendirin.

İlk İzmir’e gittiğimde daha çocuktum 4 yaşındaydım … İzmir’e babaannem ile birlikte halamın yanına gitmiştim … İzmir / Foça ahh ne güzeldi Foça … Benim biricik halamın biricik eşi eniştem ama ben dayı diye hitap etmeyi tercih ediyorum daha samimi geliyo …

Dayımın Foçada bir gazinosu vardı akşamları gazinoya gelen ailelerin çocuklarıyla oynardım … sabahlarıda mahallede ki arkadaşlarımla bazen ise kuzenlerimle denize giderdik bana yüzmeyi büyük kuzenim öğretti …

Ve halam dünyalar güzeli halam benim dünyam , benim öğretmenim , benim herşeyim biricik tek halam … Bana gaz çıkardığım zaman insanlara “Afedersiniz” söylememi söylemişti ve 4 yaşında bir çocuğun böyle bir şey öğrenmesi ona oyuncak hediye etmek gibiydi … Gazinoda tanımadığım insanların yanına gider bilerek gaz çıkartıp sonrada onlara ” Afedersiniz” demek o zamanlarda benim en büyük eğlencemdi sürekli tekrar ederdim gazinonun çalışanları artık bana gazoz vermez olmuştu … Bir kaç sefer halamada yaptım halamında hoşuna gitti ve kahkaha ile karışık “Ama bilerek yapmamalısın ” dedi … Oturduk ve bana o yaştaki çocuğun bilmesi gereken bütün görgü kurallarını öğretti … O günlerde halam benim bir numaralı adamımdı halama aşıktım …

Aşk bu olsa gerek

mutlaka sonuna kadar okuyun; hayran kalacaksınız;)

Evrensel bir duygudur sevgi… Müzik gibi, resim gibi, renk ve koku gibi evrensel ve sihirli bir duygu… Sevginin karışmadığı insan ilişkileri çıkar ilişkilerinden öte gidemez. Sevgi bir şeye, bir kimseye yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten bir duygudur.

Sen ki şiirsin
Yalanın ölümü
Yenidoğan bebek
Yetmişinde bilge
Tanığı akıp giden zamanın
Sen ki şiirsin umutsun

Sen ki şiirsin
Genç kız gülüşü
Çocuk sevinci
Delikanlı Kıvancı
Yaydan çıkmış ok
Ekmeği kavrayan el
Sen ki şiirsin umutsun

Sen ki şiirsin
Bir dost selamı
Ağaçta yaprak
Havada bulut
Toprakta tohum
Ocakta aş
Gurbette memleket türküsü
Sen ki şiirsin umutsun

http://www.alitopusat.com/MotiveOlDetay.aspx?detay=30

http://haber.superonline.com/2007_08_15/haber__EDT20549_2.html

(Kemerlerinizi bağlayınız)
Artık içtiğim biranın bile üzerimde etkisi yok sanırım. Sadece azcık başım dönüyor. Halbuki ya gülme krizim tutmalıydı ya da ağlamalıydım doya doya. Şimdi ise içiyorum içiyorum içiyorum,geberene kadar..
Bulamadığım ve asla beceremediğim kadınlığımı arıyorum bira şişemin senin dudaklarını andıran kıvrımlarında. Ve yok,yok,yok. Becerememişim hiç kadın olmayı. Hiç oturmayı kalkmayı bilememişim,nerede susup nerede konuşacağımı,saçmasapan romantik dizilere kanmamayı bilememişim. Peşimden koşturtmamışım erkeğimi. Kapısındaki kedi diye bahsetmiş annesi benden. Halbuki ben sevdiğimden gelmişim penceresinin altına. Çok bunaltmışım, erkeğin sahip olması gereken özgürlük alanına fazlaca girmişim ve sadece bu yüzden terk edilecekmişim. Kim inanır değil mi? Ben hayaller kurdum bu erkekle. Sadece güzel gözlerine sıcak tenine kanmadım. Karakterini sevdim. Hatta çapkınlığını bile sevdim. Peşinde acaba birileri varmıdır diye koşturmayı bile sevdim. Ona yazdığım yazıları bir gün derleyip kitap yapacağımı, cebimde son param kalsa da bu kitabı bastıracağımı ona hiç söylemedim. İlk ona göndereceğimi bilmiyor. Evlenmeden de karı koca olunabileceğini öğretti bana bu adam. Şimdi bana benden vazgeç diyor. Nasıl? Etrafımda sürekli ondan birşeyler görerek mi unutacağım? Tüm eşyalarını geri versem, evime sinen kokusunu yok edebilecekmiyim? Gözümden sakındığım adamı yaban ellere nasıl bırakacağım? Dudaklarıma nasıl başa dudak değecek? Nasıl olacak bu? Bugun 1,5 yıllık ilişkide ‘sen benim için ne yaptın ki?’ sorusunu duymuş insanım ben. Anlatılırmı bunlar? Anlatılmaz. Etraftakiler bilir. Başkalarına söylenmez yapılanlar. Sadece o bilir. Ya değerini bilir ya da bilmez.
Daha ne diyeyim ya? İyice hafifledim diyeceğim yalan olcak. Paylaşınca azalıyormu sanıyorsunuz derdiniz? Yalan bu, kocaman yalan. Bak hala ağlamıyorum. Belki de votka lazımdır, bira yerine….
(not: burada yazılanlar hayal mahsulü olup gerçekle yakından uzaktan alakası yoktur. Kemerlerinizi çözebilirsiniz..)