Darda kalip ikileme dustugumde,sadece diger insanlardan farkli dusundugum icin , kinanacagimi bildigim icin hep durakladim.O anda kendime sordum.Iki yolum vardi; ya herkesin verdigi tepkiyi verip insanlari onaylayacaktim sessizce ya da hayir bu ben degilim deyip bedeli neyse odeyerek neyi dusunuyorsam soyleyecektim ozgurce.Genelde ikinciyi tercih ettim.O zamanlar kucuktum ve daha asice yapardim tercihlerimi.Ama ben hep farkliydim yasitlarimdan.Hicbir zaman anlamamistim; neden insanlar tepki gosterirlerdi yollarda birbirini open iki sevgiliye,neden sinirle ofkelenirlerdi? …’Evleri yok mu?” yorumlarini yaparlardi acimasizca, arkasindan kiza o bilinen ‘orospu’ yaftasini yapistiriverirlerdi.Cok becerikliyiz ya toplum olarak yafta yapistirmak konusunda!…Zaten baska da bir boktan anladigimiz yok…Kucucuktum ve anlamazdim 14 yaslarinda insanlarin gozlerinden cikan nefreti.Buyudukce anladim ve anladikca rahatladim.Insanlar sevgiye ofkelilerdi.Nefret ettikleri aslinda o iki genc degildi….Yillar sonra yurtdisina bir seyahat sirasinda yine gordum opusen o gencleri,bu sefer heryerdeydiler,her kosede, bu sefer insanlar gulerek bakiyorlardi onlara.Sevgiydi paylastiklari,bocaladim,ama insanlar kizmalilardi,kufretmelilerdi yine,onlara niye kizmiyorlardi ki???hatta “seni seviyorum” diye bagiriyorlardi sokaklarda utanmadan.Etraftakiler mi napiyordu?Alkisliyorlardi,cocugun kizi sokagin ortasinda kucaklayip, cevirerek askini ilan etmesine.En cok ta alkislayanlar yaslilardi,cunku onlar da yapmisti aynisini gencliklerinde.Bircogu simdilerde olmus olan esinin nasil evlenme teklif ettigini hatirlamisti birden.Hatirladikca daha da coskuyla alkisliyorlardi.Biz mi? Biz actik,sevgiye actik.Kimse bizi bu kadar coskuyla sevmemisti,kimse bizi boyle pamuklar icine sarip sarmalamamisti.Biz mi? biz kiskanctik aslinda.O ofkemiz, o nefretimiz kendi hayatimizaydi.O zaman anladim ve rahatladim cunku artik beynimde aciklayamadigim koca bir bosluk yerine buruk bir sevinc vardi.Simdi birbirine sarilmis iki insan gordugumde, bende yuzumde koca bir gulucukle bakiyorum o isildayan gozlere.’Tesekkuler tanrim bana boyle mutlu olan insanlari gosterdigin icin,tesekkurler beni de onlardan biri yaptigin icin”Hayat kisa.Eminim bizim cocuklarimiz da o genclerin yuzlerine kocaman gulumsemelerle bakacaklar kiskanmadan…