bildirgec.org

Marmaristeyim, 15 yaşındayım, tek hayalim iyi bir radyo programcısı olmak, lise birinci sınıftayım, ders, ÖSS umurumda değil (siz derslerinizi iyi çalışın, gençlere kötü örnek olmayayım, derslerinizi iyi çalışmazsanız kötü yollara düşersiniz).

euronet.nl adresinden alınmıştır: Salvador Dali.

Şimdiki mahcubiyetim, sessizliğim, insanlardan kaçarlığım yok o zaman. Girişkenim, heyecanlıyım, hayaller büyük. Tansaş’ın karşısında Park Fm vardı (bilmiyorum hala var mı, Marmaris’te oturan hafifçilerden yardım isteyebiliriz), gittim oturdum, ben dedim burada çalışmak istiyorum. Bir kağıt dolduruyorum, bütün geri zekalılığımla diyelim, “alacağım paranın tutarı önemli değil” kutucuğunu işaretliyorum, kimsenin zorlaması olmadan, bravo yani bana, alkışlarınızı bekliyorum.Velhasıl başlıyorum orada, sabah 8-akşam 5; ne kadar ayak işi varsa yapıyorum, para yok. İki buçuk ay sonunda tek kazancım 10 TL oluyor (2001 yazı).

timeturk.com adresinden alınmıştır: Salvador Dali.

Çok iyi bir bayanın (pazarlama uzmanı-radyonun olduğu yerde tanıtım, reklam işleri de yapılıyordu) asistanlığını da yapıyorum (ismini hatırlamam mümkün değil), ondan bir sürü şey öğrendim ve kadını da çok severdim, ne diyecek diye ağzının içine bakardım. Onun teşvikiyle her sabah 9-10 arası program yapmaya başladım. İki ay süresince dört kez dinleyici telefonu alabildim, onların da istediği şarkıları bulamamıştım arşivde. Hüsran.Asistanlığını yaptığım bayan, işten ayrıldıktan sonra, benim tüm çalışma isteğim sıfırlandı, oradaki diğer insanlarla anlaşamadım, tersledim, dağınık bıraktım ortalığı. Netice: Kovuldum.O günlerden kalanlar: Çocukluk pırıltıları, bir oda dolusu kaset ve cd (bu çok kıymetliydi o zamanlar benim için), bir şey yapma hissi, eve dönünce Marimar’ın tekrarı atv’de, havaların üstünde uçmak, uçmak ve uçmak.Ne diyeceğim uzun lafın kısası, çocukluk, gençlik, müthiş şeylerdir, dolu dolu yaşayın, kıymetini bilin. Sonra dönülmüyor.