Bir düş görürüm kanatlarım yok ama uçarım bulutlara kadar,oradan aşağıya bakarım öyle küçülmüş gelir ki gözüme seçemem sanki.Aklıma ailem gelir yeter bu kadar hadi evine koş özledin bak şimdiden onlar da seni özledi.Süzülürüm yeniden aşağıya ayaklarım yere basınca havalanma gücümün gittiğini hissederim bu kez bulutları özlerim.Gecenin incesi,düşümün tenhası bitmesin isterim.Bir düş görürüm yüzüm yaralanmış kanlar içindeyim düş mü gerçek mi sezemeden ağlarım yanaklarım ıslanınca uyanır anlarım bu sadece bir düş diye.Küçükken de çok düş görürdüm korkunca koşarak annemlerin yatağına giderdim.Aralarına alırlar iki taraftan severlerdi beni.Babam beni severken arada annemi de öperdi.Büyüdüm şimdi düş görmeye devam da ediyorum hatta bazen bilim kurgu gibi çok korkup uyandığım oluyor.Koşup şefkatine sığınacağım kimse yok şimdi…