bildirgec.org

Hepimiz kusursuzuz. Yarattığımız gündelik, oldurmaya çabaladığımız kişi, biz, benliğimiz, yani kişisel tarihimiz, hikayemiz öyle mükemmel ki birileri katılmak istemiyorsa bu hikayenin içine, bu durum ancak onun anlayışsızlığından olabilir hikayemizin hikmetinden asla sual olunamaz. süperiz biz ve fakat tanrım buna rağmen neden zaman zaman kalbimiz kırılıyor, neden anlaşılamıyoruz, neden kıymetimiz bilinemiyor, tanrım, bu insanlar süper olduğumuzu nasılnasılnasılnasıl an-la-ya-mı-yor..

öfkelenmene gerek yok. Zamanında, öncelikle kendi adıma yaptığım çıkarımlardan biridir bu aslında “demek ki benim hikayemde sorunlar var” diyerek -ki hepimiz önce, hikayemizde cazip olmayan nedir acaba, diye soralım kaygısından girilmis bir ahkamdır o ahkam- yine de özür dilemem gerekli ise ve kırmışsam özür dilerim. ve fakat tekrar ediyorum ki hepimizin hikayesi laf edilebilirdir. Belki bu yüzden kaçmıştır senin başrol oyuncusu, senin hikayene olan fazla güveninin görmeni engellediği hatalar nedeniye, ya da belki çok küfürlü bulmuştur senaryoyu 🙂

Not: belki’lerimle alakalı temennine gelince, uzun zamandır temenni ettiğin gibi yaptığım için bu gün kendi ahkamıma meal yazmaktan daha önemli bir işim yok zaten 🙂

Söylediğim gibi, herkes aslında önce kendi hikayesinden pay biçiyor ve en çok kendine kesiyor ahkâmını herkesin derdi öncelikle kendi hikayesiyle yani,benim de bir hayli öyle. Madem kıran kırılan da yok birbirimize gülümsemekten başka bir şey kalmıyor demek geriye. Dünya yeterince öfke ve nefret dolu zaten bu sıralar.

Ve evet herkes zaman zaman küfür ediyor, mesela Amerikalılar bu günlerde haklarında söylediklerimi bilseler …