bildirgec.org

Hep kendimizle kalırız değilmi? Hayatımızın en açı deneyimidir bu. Birilerine mutluluk vermek isteriz, kendimizinde mutlu olacağını biliriz çünkü. Yada yaşadığımız şeylerin o acı duyguların teçrübesi ile birilerinde kendi düştüğümüz üzüntülere kapılıpta hayattan bizler gibi kopmalarını istemediğimizden yardım ederiz ama yardımlarımız sadece onları neşelendirmek içindir o üzüntülerini bir anlık bile olsa dağıtmak isteriz.Ama onlar bu yaptıklarımızı hep yanlış anlarlar. Sanki düşmüş oldukları boşluğu kullanacağımıza yeni bir ilişki yada yeni bir dal uzatmaya çalıştığımızı sanırlar. İnsan olduğuma ve gerçekten insan olarak yaşadığım için utanıyorum. Kendi ırkıma yardım ettiğim için utanıyorum. Artık yoruldum yaptıklarımın hep yanlış anlaşıldığı için yoruldum. Neden böle yaşıyorsunuz. Yada hep kırıyorsunuz size neşeyi verebilen insanları, benim bütün size oluşturduğum kavramları hep yıktığınız için teşekkür ederim sizlere, ama bu sizin suçunuz değil. Tanrılarınız sizi yaratırken böle olmanızı istediler.

İnsanların bu çelişkilerinden sıkıldım…!!!

Onları anlamak o kadar zorki neden kaçıyorlar mutlu olduları duygulardan? neden duygularına sıkı sıkı ellerinde tutmaktansa bir kenara fırlatıyolar bir hiçmişçesine…!!!

tanrıların biza armağan ettiği o güzelim duygularımızı köreltiyoruz bir anlamsız kibirliğin içerisinde yüzlerimizi çeviriyoruz….!!!

Herşeyi hakediyoruz…..!!!

Umutsuzluğun gölgesinde karanlığa açıyoruz kalbimizi dünyanın karanlıkların güçlerine geçmesi için çabalıyoruz onların ellerinde huzur bulacağımızı sanıyoruz. Ben ve benim gibi düşünen insanlar o kadar azınlıkta kaldık ki karanlığı isteyen insanların arasında dolaşıyoruz sadece. Onların bu dünyaya yaptıklarını görerek yanlızlığımızda yaşıyoruz. bize dokunmasınlar diye diyologlarımızı koparıyoruz. Müzikle şekillenen ve hayat bulan bu dünyaya artık ağıtlarımızla çevap veriyoruz…!!!

Beni her gören, şöyle derdi “Sizi iyi gördüm… Nasılsınız?” Güler, geçiştirirdim. Kim bilirdi ki, bir gün bu kelimelere muhtaç kalacağım, kim inanırdı. Kim benim bu halimi görüp de tanırdı. Her lanetin beni bulduğu bu kahrolası dünyada, bende yaşamak istemiştim, ama öğrendim, istemek, ulaşmak değilmiş…!!!

Neden diyeceksiniz değil mi? Evet haklısınız siz o kadar çok memnunsunuzki konuştuğunuz konulardan. O nedenle ne zırvaladığınızın farkında bile değilsiniz.
Ben bir erkek cinsini temsil eden bir şahsım. Ve artık aynı muhabbetlerden o kadar çok sıkıldım ki. Haykırmak istiyorum artık……………..!!!

Biz erkekler neden toplandığımızda. Ya askerlik anılarından yada hayatımıza bir günlük, bir aylık, bir senelik giren kızları nasıl idare ettiğimizi, nasıl vurduğumuzu, nasıl ayrıldığımızı anlatmak zorundayızki ? Neden bizi terkettiklerini hep arkadaşlarımızla, dostlarımızla, yada yeni tanıştığımız insanlar bile olsa ısınır ısınmaz anlatmak zorundayız ki?Yada anlatılmak için bütün arkadaşlarımız bizi seçerler. Tamam eyvallah belki iyi bir dinleyiciyim ama neden ben!!!!!!Ben anlatim bir derdim var desem ben kimse bulamıyorum etrafımda ( bunu herkez yaşamıştır )…….Bıktım artık etrafımdaki bütün erkeklerin ve bütün kızların sanki dünyanın tek sorunu Aşk mış gibi davranıp, öle körü körüne yaşamallarına sinir oluyorum. Seviyormuş da karşıdakinin duyguları bitmiş ve terkedilmiş yada Onun için eskisi gibi duyguları yokmuş, uzunca bir zaman olmuş nasıl ayrılacağını bilmiyormuşmuşmuşmuş. Onu kırmak istemiyormuş falanda fıstık da bende yuttum misali dinleriz hep. Dostlarımızı arkadaşlarımızı bilmediğimiz insanları………!!!!!!!!!

Adına aşk koyduğun o büyük boşluğa

ben koca bir hayat sığdırdım…

Beni sevmemene isyan edip kaçmak,

sende aradıklarımı hayatla doldurmaya çalışmak,

ruhumun en büyük yanılgısıydı…

Hayat bana en acımasız yüzünü

sevgini inkar ettiğim zamanlarda gösterdi…

Ve şimdi asıl olmam gereken yerde,

hayata başladığım yerde,

kalbindeyim…

Vazgeçilmez oluşunun sırrı bu işte:

Senin olmadığın yerde ne olduğunu biliyorum…

Ama sen ………………!!!

Hani karamsarlık içerisinde kötü bir rüyadan uyanmışçasın,bir bardak suda bulduğunuz hayattan,yada bırakamayacağınız bir duygudur o,engin denizleri sırf onun için yüzerek bile geçmeyi göze alırsınız,onunlayken bir kuş kadar özgürce uçabileceğinizi düşünürsünüz engin gökyüzünde,kalbinize öğle bir ağ örer ki dünyadaki en keskin bıçak bile bu ağları kesemez!!!

Bulursanız banada haber verin ben hala arıyorum!!!! 🙁

Yalnızlığına kaç dostum: görüyorum ki her yerini ağılı sinekler sokmuş. Sert ve sağlam bir havanın estiği yere kaç!. Yalnızlığına kaç!. Sen küçük ve acınacak kişilere pek yakın yaşadın.Onların göze görünmez Öclerinden kaç!.. Artık el kaldırma onlara! Sayısızdır onlar, hem senin yazgın sinek kovmak değil ki!…

Evet gene çöktü şehrin üzerine kanlık ve bu benim yanlızlığımın belirtisi!!!şimdi tabutumdan çıkıp düşeceğim yollara!!!Üzerimde montum,yanımda sigaram ile laflayacağız,sigaram bana sıcaklığın ne olduğunu anlatmaya calışacak,ben ise ölesine üfleyeceğim onu,bana anlatmak istediklerini görmezden gelerek,dediklerinden ne ben bir şey anlayacağım,nede o içilmekten bir zevk alacak,genede beraber bitireceğiz geceyi!!!!!!

Benim anlamsız bakışlarımdan anlayacak gene onun evinin önüne geldiğimizi, ben gene aynı apartmanın balkonuna bakacağım,o orada olmayacak!!!başımı öne eğerek ilerliyeceğim montum teselli edercesine ısıtacak beni!!!

ICQdan nefret ediyorum konuşan ve güler yüzlü insanlar neden mirc kullanırlarki yada ICQ da neden bu kadar insan yavrusu gibi davranıpta canavar cıkan ruhlar varki kötü şans benimlemi gelmek zorunda hep belki ben düzelmeliyim!!!

buradaki geyiklere inanamıyacaksınız harika ben gülmekten ölüyorum şuan ama kimse mezarımda ağlamasın olurmu :)))