Delindi sema,Kahır ve azap yağmada açılan gedikten.Saklanınız ey yorgun şehrin bitap ahalisi,Boz saçak altlarına asırlık sokakların.Herdem yukarıdan kesmekteler kuşaklarınızı kuşlar,Herbiri nesl-i Ebabil’in birer neferi.Şimdi dahi erketede birkaç serçe,Biçareler nöbetleşe sizleri gözler.Çamurda safça oynaşan sizlere çevrilidir minicik gözleri,Kan içmeyiniz,Trafik kurallarına uyunuz diye…Şşştt,sessizlik! Biri mi öldü?