Delindi sema,
Kahır ve azap yağmada açılan gedikten.
Saklanınız ey yorgun şehrin bitap ahalisi,
Boz saçak altlarına asırlık sokakların.
Herdem yukarıdan kesmekteler kuşaklarınızı kuşlar,
Herbiri nesl-i Ebabil’in birer neferi.
Şimdi dahi erketede birkaç serçe,
Biçareler nöbetleşe sizleri gözler.
Çamurda safça oynaşan sizlere çevrilidir minicik gözleri,
Kan içmeyiniz,
Trafik kurallarına uyunuz diye…
Şşştt,sessizlik! Biri mi öldü?
