İşten ayrılıyorum.7 senedir çalıştığım firmadan kopuyorum. Patron dalkavuklarından iğreti geldi artık insanları görmekl istemiyorum. Bu gün konuştum patronla öye boş bir neden diye sordu. Bende kendimce verdim cevabımı yıllarımı verdiğim firmayı yine ben istemedim. Karmakarışık iç ilişkileri herkesin farklı davranması rahatsız etti beni.Adam gibi adam olalım dedik kendi işimize baktık ama olmuyor insanın çevresinde huzur olmayınca olmuyor işte. 7 sene önce depocu olarak girdim işe 3 ay sonra satışa geçtim. Tezgahtar arakadaş askere gitmek zorundaydı. Benden başkada yapacak kimse yoktu. Gerçi o zamanlar bir kaç kişi gelmişti ama bakkala gitcem diye çıktılar çıkış o çıkış. İşte bu yüzden iş bana kaldı. En iyi şekliyle yaptım işimide gece 3 lere 5 lere kadar mesai yaptım. Pazar günleri çalıştım. Sonra eleman döndü askerden onun gelmesiyle sürgün hayatım başladı. Bakırköyde bir parakende mağazası açmışlardı. Bense toptan mağazasındadım buraya gelen müşterilere toptan mal satıyorduk. Sonra perakendeye verdiler yine bir şey demedim. Gerçi bakırköyde bir mağazada bulunmak çalışma saatlerine rağmen iyiydi 2 kişiydik. Kendi yağımızda kavruluyorduk.Aradan bi 2 sene daha geçti bu seferde ben tecilimi bozdurup askere gitme gereği duydum gittim. Geldiğimde firma bir bina almıştı orda bütün faliyetlerini sürdürüyordu. Toptana geçmek zorunda kaldım bende 3 ay çalıştım çalışmadım kesimhaneye verdiler. Eyvallah dedik orda da çalıştık.Ama kesimhane diğer yerlere göre ağırdı kumaş taşı pastal at bi sürü ıvır zıvır. Yaptığımız ameleleğin hadidi hesabı yok yani. Ve ben sadece 2.5 sene dayana bildim ben bu işi yapayacağım artık.Artık kumaş görmek istemiyorum.Ruhum daralıyor huzurum kalmadı. Birde nerde boşluk oraya yerleştiriyorlar ee bütün işi öğrettiler eleman izne çıkıcak oğlum mağzaya geç eleman izne çıkıcak oğlum depoya geç eleman dönecek oğlum kesimhaneye bir fiirmada çalışıyorum ve işim belli değil 9 ay kesimhane 2 ay mağaza 1 ay depo artık bunaldım daraldım. Hatta ve hatta delirmek üzereyim. Eee ne demişler sen eşşek olduktan sonra semer vuran çok olur.Neyse konuştum işte patronla iş bul ondan sonra çık dedi. Bende şu anda aramadayım umarım huzurlu bir işyeri vardır. Umarım sabit iş yapacağım bir yer vardır. Alalh hepimizin yardımcısı olsun.
yorumlar
6 tane iş değiştirdim.Hepsi birbirinden beter patronlardı
valal ya nedi bu çektiğimiz anlamıyorum ki bunaldım işten geldim acaip yorgunum 🙁
Zor işler bunlar evet, ama umudun bitti dediğin an gerçekten bittiğin andır. Umudun her daim yüreğin de sakla. Bazen ne yapsan da olmuyor işte fakat bunları kafaya çok takarsan bir tek zararı sen görürsün. Umarım hak ettiğin işine kavuşursun. Huzur istiyorum huzur..Buralar da bulunmaz derler ya oralar da bulunur mu ?O zaman da şükür diyeceksinRızkını arayan bulur !
Herkese Allah kolaylık versin. Huzurlu çalışan kim var ki memlekette !!! herkez ekmek parasının peşinde sabahtan akşama kadar yardırıyo işte. Yapacak birşey yok. Hepimiz için hayırlısı olsun hayatta.