Büyüklerimiz her iş bitti leğen örtüsü kaldı demişler ve ben o sözü çok severim hayatımızda pek fazla gereksiz şey yok mu? El emeği göz nuru diye yıllarca emek verilen sonra kullanılmayan,begenilmeyen, sandıklarda,dolaplarda çürümeye bırakılan pek çok şey yok mu? Atsan atılmaz satsan satılmaz kıyılıpta kullanılmamış bir işe yaramayan veya yaradıgı dönem geçmiş bir sürü şey..Kayınvalidemin sandıgı adlı yazımda bunlara benzer şeyleri yazmıştım, ancak iş sandıkla bitmiyor. Ben 4 yıl evvel oğluma hamileyken kayınvalidemin yanına taşındım kendisi yalnız diye şimdi o kızının yanına yerleşti ben eşimle yaşıyorum ancak ilk geldigimde büyüklerin zamanında çok yokluk gördüklerinden mi? yoksa cimriliklerinden mi bu kadar tıktıkıcı olduklarına uzun süre anlam veremedim. 2 yıl önce evdeki tüm eşyaları yenileriyle değiştirene kadar sürekli bir şeyleri atmakla geçirdim. Annemiz ruhsat verdi kızım bana bakma ben kıyamıyorum sen diledigini at hiçbiri işe yaramıyor dedigi halde elimi bir şeye atsam aa o ayakkabılar 30 senelik hiç giymedim kıyamıyorum saklıyorum veya bu pardesünün modası geçmiş ama yine de dursun diye yıllardır el bile sürmedigi şeyleri hem at diyip hem attırmıyordu. Sonra görümcem sen o yokken buldugunu at dedi. 2 yıl boyunca kıyıdan köşeden bulup attığım giyilmeyen kazakların, eski çarşafların, kaçık çorapların, çürümüş yünlerin haddi hesabı yok küçücük eve bu kadar şey nasıl sıgmış bilemiyorum oysa annemiz çok titiz kadındır kıyamadıgı sakladıgı şeylerde nizamlı şekilde dizilidir orda burda.Büyüklerin saklama huyları herkeste varmı yoksa bana mı denk geliyor anlamıyorum bizim bir yengemiz var yogurt kaplarını, hatta kahvaltılık margarin kaplarını bile atmaz kullanır mutfak onlarla doludur içlerine birşeyler koyuyorum diye plastik dükkanına çevirdi evi.Hadi eskiden yokluk vardı eskiler yırtılanı atmazlar yamardılar. Bu bahsettigim kişilerin onlara ihtiyacı da yok sürekli yenilerini alıyorlar ama eskileri saklıyorlar, ver bari başkaları sebeblensin.Ben küçükken şimdiki kadar fazla öteberi yoktu heralde piyasada kaçık çoraplar ojeyle tutturulur, çoraplar yamanır, kazaklara başka kazakladan kol eklenirdi. Şimdi ayakkabılar tamirciye bile gitmez oldu zaman değişti. Ama yine de her iş bitti leğen örtüsü kaldı olayı devam ediyor. Evlerimizde gayet gereksiz bir sürü şey var bir karıştırsak neler buluruz herşeyi yenilesek te mutlaka sakladıgımız işe yaramayan eski birşeyler çıkar. Mesela eveli hafta mutfak dolabın tepesinde eski model lastikli düdüklü tencere buldum hemen yok ettim kullanılmıyor belki de yıllardır insan eli degmemiş yer işgal ediyor. Hatıraya saygı güzel ama kullanmadıgımız işe yaramayan eşyaları kullanacak kişilere vermek daha evla değil mi eskiden hatıra olmaz yırtık kazaktan ne hatırası olur? kaçık çoraptan ne anı beklenir? saklanacak şey var saklanmayacak şey var.

Ben taşındıktan sonra kullanıma giren kutularda yeni çaydanlıklar,tencereler bana dua etmiştir kıyıpta kullanmamış annemiz ömrünü heba etmiş yokmuş gibi alamayacakmış gibi. Şimdi kızıma çeyiz yaparken kullanabilecegi şeyler yapmaktan yanayım çürütmesin hiçbirşeyini onun zevkine göre olsun benim değil kullanacak olan o.