Her gün binlerce çocuk, genç, yaşlı, kadın karnını doyurmak veya ailesinin geçimini sağlamak için sokaklarda, caddelerde, yollarda.
Kendilerine özgü arabalarıyla veya çöp torbalarıyla sabahın erken saatlerinden gece yarılarına kadar çöp, cam şişe, kağıt, karton, eski hırdavatları toplayarak bunları satıp para kazanma hayali kurmakta.
Güneşli bir Pazar sabahı. Güzel bir yatak keyfi sizi bekliyor. Oda ne? Birileri sizden önce uyanmış hatta uyanmanızı istiyor. Sıcak yatağınızdan kalkıp size ağzıyla getirmiş olduğu tasmayı boynuna bağlayıp dışarı çıkıyorsunuz halen uyanamadınız ama az sonra olacaklar gününüzün geri kalanında sizle olacak adrenalini salgılamaya yetecek
Yukarıdaki kısa öykü çok tanıdık değil mi? Can dostunun en olmadık yerde bıraktığı “hediyeler” ile kaç kişi ile kavga ettiğinizi hatırlayın. Bu hepimizin başına geliyor. Şahsen beni en çok sıkan durumlardan biridir bu. Ama bu aletle bir nebze de olsa hayatımız kolaylaşıyor gibi (Bkz yazı sonu notu). Pet pooch ile bu yumuşak, sıcak ve kokulu hediyeleri hiç dokunmadan toplayabilirsiniz. Hediyeniz tek tuşla paketlenip çöpün yolunu tutma durumuna geçiyor. Hediyeler köpeğinizden paketleme Pet Pooch‘tan diyebiliriz. Sizeyse bu “içten hediye” yerine milletin dır dırından uzan can dostunuzla geçen zamanlar.
On adet özel torbası (pooch bag deniyor ve bitince ekstra alınabiliyor), hiç elinizin pisliklere değmemesi, tek şarjla 150 kullanıma kadar gücünü koruyabilmesi, 1.83 m güç kablosuyla Pet Pooch Power System 100$ a bu adresten alınabilir.
Çöp poşetini, her seferinde değiştirme derdine son. Bu akıllı çöp kutusu alt tarafındaki dönen mekanizma sayesinde bir ile bin(?) arası çöp poşeti kullanımı sağlıyor. Tek yapmanız gereken çöp poşetlerini bu mekanizmaya yerleştirmek.
Ürün demosu ve daha fazlası burada. Tasarım: Tsai Cheng-Yu
Yoğun olarak kullanılan yerlerde akşamları her daim ışıklandırmaya ihtiyaç duyulur. Benzer şekilde bir o kadar çok da çöp çıkar. Haneum Lee de bu düşünceden yola çıkarak bir sokak lambası tasarlamış. Alt kısmı çöp tenekesi şeklinde olan lamba, içine atılan çöpleri işliyor ve ortaya çıkan metan gazı ile de akşamları ışık saçıyor.
Ruhunun derinliklerinde kirlilik
Havada yanık plastik kokusu
Hırsın, ihtirasın, kıskançlığın, hepsi birlik
Naylon kaplı bitki örtüsü
Görmez gözler zehri, pisliği
Sanır hepsi cennet iksiri
Asit sular ölü toprağı
Biter nefret bitkisi
Bekleme martılar gelmez artık
Onlar bile çoktan bildi seni
Zeytin dalında gazete kağıdı yırtık
Tüketebilirsin bencilce son ümidini
Ufka bakıp masmavi de hadi
Bulanık suda avut kendini
Bu dağlar dolusu çöp
Sonunda kaplar heryeri
Tasarımcı ve mucit Paul Loughridge‘ın normalde çöpe atacağımız veya geri dönüşüme vereceğimiz günlük tüketimlerimiz sonucu ortaya çıkan atıkları kullanarak ve eski moda havası vererek tasarladığı 45 uydurma robot görülmeye değer açıkçası.
Atık meyve suyu kutularından yapılmış paperbot.
Güneş enerjisiyle çalışan BigBelly çöpleri sıkıştırarak sıradan çöp bidonlarından neredeyse 8 kat daha fazla çöp alabiliyor. Dolduğunda otomatik olarak merkeze telefon ile haber veriyor. Hem yüksek kapasite hem haber sistemi sayesinde çöp bidonlarının boşaltılması için her hafta defalarca yapılan kamyon seferlerinin sayısı, harcanan yakıt ve doğal olarak karbon emisyonu oldukça azalıyor. Philadephia (Filedelfiya) belediyesinin de 500 adet satın aldığı bu yararlı zamazingonun önümüzdeki 10 yılda şehre 12 milyon dolarlık tasarruf sağlayacağı tahmin ediliyor. Darısı bizim şehirlerimizin başına.
http://www.hercopatikdegildir.com/?p=64
Hala yalnızım bu akşam, gelen giden yok, çalan telefon da yok. Kendimi yamyam gibi hissediyorum, sevgiye aç, bulsa kemigine kadar yiyecek, bitirecek sevgiyi. İnsan ayrılınca öyle mi oluyor? Yoksa ben mi sırf böyleyim. Sanki çevremde kimse kalmamış, sanki hiç ayrılmayacakmışım gibi herkesi uzaklaştırmışım, dostluklarıma ara vermişim, ona odaklanmışım. Kısaca onu yakalamak için bir çok şeyi kaçırmışım. Sadece beni sevsin, bana baksın tek amacı ben olayım diye bencilce düşünürken, aslına o benim dünyamdan koca koca parça koparmış, bunu yeni anladım.
Büyüklerimiz her iş bitti leğen örtüsü kaldı demişler ve ben o sözü çok severim hayatımızda pek fazla gereksiz şey yok mu? El emeği göz nuru diye yıllarca emek verilen sonra kullanılmayan,begenilmeyen, sandıklarda,dolaplarda çürümeye bırakılan pek çok şey yok mu? Atsan atılmaz satsan satılmaz kıyılıpta kullanılmamış bir işe yaramayan veya yaradıgı dönem geçmiş bir sürü şey..
Kayınvalidemin sandıgı adlı yazımda bunlara benzer şeyleri yazmıştım, ancak iş sandıkla bitmiyor. Ben 4 yıl evvel oğluma hamileyken kayınvalidemin yanına taşındım kendisi yalnız diye şimdi o kızının yanına yerleşti ben eşimle yaşıyorum ancak ilk geldigimde büyüklerin zamanında çok yokluk gördüklerinden mi? yoksa cimriliklerinden mi bu kadar tıktıkıcı olduklarına uzun süre anlam veremedim. 2 yıl önce evdeki tüm eşyaları yenileriyle değiştirene kadar sürekli bir şeyleri atmakla geçirdim. Annemiz ruhsat verdi kızım bana bakma ben kıyamıyorum sen diledigini at hiçbiri işe yaramıyor dedigi halde elimi bir şeye atsam aa o ayakkabılar 30 senelik hiç giymedim kıyamıyorum saklıyorum veya bu pardesünün modası geçmiş ama yine de dursun diye yıllardır el bile sürmedigi şeyleri hem at diyip hem attırmıyordu. Sonra görümcem sen o yokken buldugunu at dedi. 2 yıl boyunca kıyıdan köşeden bulup attığım giyilmeyen kazakların, eski çarşafların, kaçık çorapların, çürümüş yünlerin haddi hesabı yok küçücük eve bu kadar şey nasıl sıgmış bilemiyorum oysa annemiz çok titiz kadındır kıyamadıgı sakladıgı şeylerde nizamlı şekilde dizilidir orda burda.
