Saçlarından da kırık hayatında elini kesmeyen tek bir tercihin kalmamış. Öykündüğünün ne olduğunu bilmediğin gibi serzenişte bulunmanın da kanlı çözümlerden başka hiçbir şey getirmediğini görüyorsun. Acı, çok acı.Elmalarla armutların toplanamayacağı yönündeki ilkokul öğretisinin sağlaması gibi sanki, iki yanlış insandan bir doğru ilişkinin doğmayışı; başka başka yarımlardan tek bir tamın çıkmayacağı ortada. Acı, çok acı.Abaküste yanlışlarını sayıyorsun her gece. Bir sınav sistemindekinden ne kadar da öte oysa gerçek hayattaki hesap; 4 yanlış değil bir doğruyu götüren, sensin, ta kendin. Getir(e)medikten sonra götür(ebil)eceğin bir doğrun bile yok üstelik. Biliyorsun da sonraki eyleme hazırlıksızsın. Sanmaz oluyorsun, eminsin artık, şaşalı bir korkak, yalandan bir cengâversin. Acı, çok acı.Zamanı kaybediyorsun, saçlarını, bronşlarını, dostlarını kaybediyorsun. Alkol günceleri yazar oluyorsun, sarhoş kelimeler dökülüyor sadece kaleminden; başı dönen sayfalar safra kusar oldu artık. Acı, çok acı.Adına methiyeler düzebileceğin bir hayat mı şu yaşadığın?! Tiksinmiyor olabilir misin gerçekten sen olmaktan?! Raptiyele bakalım geceyi güne başucunda abaküsün, 50 cl.lik kalemlerin ve beti benzi atmış sayfaların. Acı, çok acı.Beyin loblarının sorgu odasındasın işte. Tepende hayali abajur, hayali ışık huzmesi, yak işte gerçek bir sigara. İstediğin bu olsun yeter ki, bağlantı mı arıyorsun gerçeklikle kurulacak?! Al işte halay çeken ciğerlerin, baş tacı bağlantın. Sorgulayan da sorgulanan da sensin. Şizofrenik mi geldi haspam?! Acı, çok acı.Yanlış insan olacağına yalnız insan ol, bir kereNe kadar zor olabilir ki?! Kombinasyon bizatihi ortadaSonuç, yine altı harf…