Gidişinin üzerinden aylar geçti.Senin hayatından ne sevdalar geçti kimbilir.Ben kalbimin yaralarını sarmaya çalışırken sen kalbine kaç aşk daha sığdırdın.Sözüm vardı,ardında sonuna kadar durduğum”Bu gidiş bütün gidişlerden farklı olacak,hasreti içimizi zehir gibi yakacak bilirim…Haritanın bir ucunda sen bir ucunda ben,bekledik bekleyeceğiz”Gözyaşları,feryatlar,uzaklıklar,araya giren zaman ve hasret acısı.Daha gidişini bile kabullenememiştim ki,omuzumu sıvazlayıp’Allah kavuştursun’diyenlere teşekkür bile edememiştim ki…Ta ki seni üniformalarla görene kadar.3 ay 5ay 7 ay 14 ay, gece nöbetleri, iştimalar, gidip gelmeler, ayrı yerlerde aynı hislerle yaşatıığımız sevgimiz.Ve her gidişin bir dönüşü…Merhaba aşk,merhaba sevdam..O kapıdan içeri girdiğin anda yaşadığım heyecan ve gözlerimde daha fazla hapsedemediğim yaşlar.Dualarımız kabul olmuştu.Yaşanan onca acıya rağmen verilen emek ve bütün zorluklara karşı yıkılmayan aşk kulağıma şunları fısıldadı^^Bir daha ayrılık yok, bir daha gitmeler yok.Senin hakkını nasıl öderim ben^^Yaşadığımız en büyük ayrılık buydu.Ve farklı iklimlerde zoru başarmıştık.Sonra senin yasakların hayatıma taştan duvarlar ördü.Güvensizlik mi diye düşündüm gecelerce.Olamazdı.Hayatımın tek odak noktasıydın ve hayatım zaten senin avuçlarındaydı.Çelişkili sözlerinle boy gösterdi ayrılık.Kalbindeki tek aşkın ben olduğuma öyle inandırmıştın ki beni bir anlık yanılgın beni gerçekle yüzleştirdi.İhanet beni de vurdu hemde en güvendiğimden, can damarımdan.Sonrası hep pişmalıklar.Açılmayan telefonlar,karşılıksız bırakılan mesajlar,gözyaşları içinde kıvranışlar…Sonrası hep hüsran.Telafisi mümkün olmayan hatalar.Hayatımdan ellerini çekmeni söylediğimde ki haykırışların ve içimde büyüyen öfkem.”Senin hakkını nasıl öderim” diye bana sorduğunda kullanmadığım cevap hakkımı şimdi kullanıyorum;Sen senin için yapılanları çiğneyecek kadar nankörsen bende sana hakkımı helal etmeyecek kadar acımasızım.Sana hakkımı asla helal etmiyorum…
yorumlar
Yaşadığın sıkıntı seni çok yıpratmı olmalı… Sana bunu yapanın iki yakası bir araya gelmez zaten… Sen yine de hakkını helal et derim…
En çok okuduğumuz hikayelerden. Şimdi kaybolan günlerine yanıyorsun. Sakın intikam duygusuna kapılma. Sakin ol,sakin ol,sakin ol
Kimseyi hayatının merkezine almamakta fayda var.Güzel bir geleceği heveslerine yem eden ve de haketmediği şimdi anlaşılan değerli kredisini harcamış birisi için hakkını helal edip etmemen çok önemli değildir ne yazık ki.İntikam, kin, nefret bunlar ilkel duygular. Bir daha görüşme ve sakın affetme !Bu hüznün sadece tek bir andan ibaret yaşanmışlıklarında. Oysa hayatında sonsuz anlar var daha.En büyük aşk henüz yaşamadığındır unutma..
O saatten sonra önemli olan, senin kendini iyi hissetmen için vereceğin tepkinin en zararsız olanını uygulamandır.Böyle bir ilişkide bu cümlenin karşı taraf için önemli olup olmadığı düşünülmez bile..Burda aslolan iç acının hafiflemesi,kendini bir nebze de olsa rahat hissetmen ise varsın bu HAK HELAL ETMEMEK olsun….
‘Kimsenin duygularıyla oynama,belkide sahip oldukları tek şeydir’demiş, kim dediyse.Güzelde söylemiş.Duygularının hiç ummadığın insanlar tarafından altüst edilmesi kadar acı veren şey yoktur.Ben ona hakkımı helal etmemişim az bile…Dilerim ki yüzünde tebessüme hiçbir zaman yer olmasın.Ve pişmanlıklar içinde kıvranırken o en güvendiğin insanlar bile sana sırtını dönüp gitsinler.Sen zaten üstlendiğin günahlarla bir ömür boyu mutlu olamazsın.Bunu bilmek bile içimi rahatlarıyor…
arseli33, kızmazsın umarım ama bir tavsiyem olacak…öfke insana en çok zarar veren duyguymuş.haklı oldupun yerde bile “affetmeyi” becerebilirsen iç huzuru yakalarmışsın.çok güvendiğim bir dostun sözleriydi bunlar.öfkeden kudurduğum bir dönemde.”affetmek mi? Asla!” demiştim O’na.ama sonra zaman yardım etti ve affettim…İçimden saldım gitti öfkemi…O’nu ve ona olan nefretimi serbest bıraktım…Ve şimdi bakıyorum…O’na öfkelenmekle harcadığım mesaiye bile yazıkmış. O yazık ve zavallı bir ruhmuş çünkü…rahat şimdi içim.ne öfke var ne nefret.sal içindeki nefreti.serbest bırak…emin ol rahatlayacaksın…
Aynı şeyi bende söylüyorum’ Affetmek mi asla’ İlişkiler bitebilir,ayrılıklar olabilir ama önemli olan ardına dönüp baktığında gülebilmektir.Tebessümle anımsayabilmektir.Öfkem kendime aslında, verdiğim emeklere, döktüğüm gözyaşlarına… Sana yapılan bir iyiliği silip atabilirmisin sen? Yada seni yaralayan bir şeyi? Ne kadar unutmuş olduğunu düşünsen de aklının bir yerlerinde hep saklı durur o.Ve vakti zamanı geldiğinde yapılanlar karşılıksız kalmaz asla.En büyük duam ona olan bedduamdır.Öfke,nefret ne diye nitelendirilirse artık
arseli, bence biz seninle aynı noktaya bakıyor ama farklı görüyoruz şu an….neden?çünkü ben zamandan yardım aldım…iyileştim.sen yardım alma sürecindesin…iyileşeceksin:)sana güzellikler diliyorum gönülden.
Bu o kadar uzun bi zaman mı?
hayır..biliyorum sana hiç gelmeyecek kadar uzun bir zaman gibi geliyor..bi bayram günüydü bittiğim dediğim gün. bayramın son günüydü.bittim dedim. isyanlar ettim..tıpkı senin gibi hakkımı helal etmiyorum dedim.ağladım!. kahroldum..biliyomusun banada zaman dediler.. onlardan biriside çilekti..şimdi diyorum ki ona inan…
Üzerinden aylar geçti ama.Sorun onu unutamamak değil.Yaşananları silememek sadece.Umarım zaman kapatır yaralarımı 🙁
zaman dostum biraz zaman sana lazim olan….yasam cok degiskendir…degistikce büyürüz ve büyüdükce de olaylar yasanmisliklarimiza bakis acimiz degisir…bir an gelir kirilirsin bir an gelir gülerek hatirlarsin ve bir an gelir iyikide böyle olmus dersin……..