Gecelerde kaybolanlar, gecelerde varolanlar. Düşüncelerin en sancılısı gece yarısı başlayanlar.Hayallerin en renklisi de bu saatte kurulanlardır.Sanki bir romanın içinde geçen varoş bir kasabada, tanıdık gelen eski bir meyhane yeri. Gündüzde bulamadığı huzuru bulanların yeri… Sanki sessiz sakin bir orman içinde bulunan huzur misali.

İki gündüzün arasında kurulu hamaktır gece, kimi uykusunda, kimi uyanık ikisi de o hamakta, kimi de hamağın yanında, ayaktadır.Nöbetin tutulduğu, askerin uykuyla savaşı, düşmanın uyumadığı ve uyutmadığı… Doktorun hastalıkla savaşı, hastalığın uyumadığı ve uyutmadığı gece…Annenin yavrusu için uykusunu bölüp emzirdiği vakit, fedakarlığın vaktidir gece.

Gece, aşkın merceğini kalbe odakladığı başka enstantaneler yakalayan bir fotoğrafçıdır.Sevgiliye bir başka gözden bakılan bir an. Onun olmayışına türlü lanetlerin ok gibi yağdırıldığı an. Gece sev-gilinin(-diğinin) olmayışının en çok koyduğu andır.Sevgili hala varsa eğer, avuçlarını açmış yağmuru biriktirmeye çalışan başka bir heyecanı barındıran, sevinçle oradan oraya koşan çocuk gibidir gece. Yorulunca ortadan kaybolandır gece. Yağmurla çocuk arasındaki ilişki, sevenle sevilen arasında, var olmalarının tatlarını çıkartmaları. Sevenin ıslanma pahasına sevdiğiyle olmasının tadını, en çok gece anlar.Gece, her şeyi bırakıp gitme isteğinin kavrulduğu andır. Gece yeni bir başlangıcın müjdesidir. Karanlıkta var olma savaşı, karanlığa gözlerini kapatıp aydınlığı bekleme barışı ve eş zamanlıdır.

Yitip yitip kendini bulanların yeri yine gecedir.Gece kimine verilen oyuncaktır, gün ağarana kadar eğlen diye. Gece, kuklalarını iyi oynatan bir kuklacıdır.Gece, günahı perdeleyen örtü, kusurları gizemiyle örtendir. Gece başka bir usta ve zor biridir. Herkesin iyi geçinemediği ve nev-i şahsına münhasır olandır.

Gece bir başkalaşır yaşam:deniz , sokak , hayat , uykudakiler ,uyanıklar…Düş görenler, kabusa uyananlar ..Ürperip korkanlar, cesaretini sınayanlar …Hepsi gecenin rengine boyanır,yıldızların ışığından yaldızlanıp gecenin siyahıyla karışırlar.Gece, gece en eski bilmece gece bir aforizma, en eski deyiş.Gece bir oyundur.Gece askıda kalan bir yokluk halidir. Gece varlıkla yokluk arası andır.

Gecenin daimi misafiri ay, başka başka halleriyle barınır onda. Ayın ışığı da müjde taşıyan kişinin sevinci gibi müjdelenenden gelir.Her gece düşük yapmayan bir rahimdir. Her gece sancı çeken bir ana, doğurduğu güneşle sancısı bitendir.Her gece güneşi bırakır eser ardında, umudun resmini çizer, siyahta olsa boyası bir sırrı saklar içinde. Gölgeyi en iyi kullanan ustaların ustası kim mi? Gece, bütün ressamların kıskandığı ressamdır.Not:Resimlerin bir kısmı bak dergisinden temin edilmiştir digerleri ise anonim haline gelmiş, sahibinin kim olduğu bilinmeyen resimlerdir.