Askerden önceydi.Yolda gidiyorum , beynimde binbir düşünce.Yolda hızla gelen bir araba ve karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir kedi.Birden bir soru oluştu beynimde.Araba ya kediye çarpsaydı! ve benim onu kurtarma ihtimalim olsaydı! kurtarsaydım veya kurtarmasaydım.Bu davranışı neden ve niçin yapardım veya yapmazdım.İlginç sorum kafamı kurcalıyordu.Olayın başlangıç ve bitiş trafiğini çizdim beynimde.a) Araba hızla geliyor b) Bu sırada kedi karşı tarafa geçmeye çalışıyor c) Ben kurtarırsam kedi kurtulacak, kurtarmazsam ölecek.d) 1. Kurtardım. Öyle ise ben kediyi kurtarmak adına kendi hayatımı tehlikeye atıp fedakarlık ettim.d)2. Kurtarmadım. Fedakarlık yapmadım.Bu seneryoda kafama takılan Neden kurtarayımki? Fırsatım varken kurtarmadığım bir hayvan bana ne kadar eksi birşey kazandırabilir? Vicdan azabı duyarım diye düşündüm.Vicdan azabı nasıl bir duygudur?Acı verir. Ben acı çekmemek için kediyi kurtardım.Öyle ise yanlış bir cümle olmaz.Peki kendim için yaptığım birşey neden fedakarlık olsun.Kendim için yaptıklarımdan birileri fayda görüyorsa bu sözlüğümüzdeki fedakarlık kelimesi ile aynı anlama gelmezki.Arkadaşıma anlattım oda tam aksini fedakalrık vardır diye savunmalar yaptı.Fakat her örneğinde yine kendime döndüm.Az önce veridiğim örnekle hep aynı yere çıktı.Sanki ruh denilen şey duygu bütünü olmuş.Hangi duygum acıkırsa onu doyuruyorum.Gizli kalan gerçeğimi daha insancıl göstermek için ona farklı kelimeler ile sesleniyorum.Tatmin olamadım bir çok yerde daha paylaştım , yine tatmin etmedi cevaplar.Dedimki birde hafif org yazarları ve okurları benim soruma cevap bulur.Sorum saçma olabilir belkide ben ufak bir ayrıntıyı bulamadığımdan hep aynı kapıya çıkıyorum yada yanlış bir sıralama yapıyorum.İddiamda kararlı değilim yanlış düşündüğümü gösterecek birilerini arıyorum sadece belki bende bu saçma sorudan kurtulurum.Nasip ederse Allah 90 yaşında hala daha bu soruyu sormak istemiyorum:)Sevgiler
yorumlar
Şırödingerin pisisi bence..
Bir pisisipi, iki pisisipi, üç pisisipi…..
başlık değiştirmek yetiyor demek ki aynı yazının yayınlanması için.pöfff.
maksat aktivite ossun
Araştırmacı gazetecilik başarısı.
Soru neydi ki bide unuttum. Tekrar aliim..
Doğru; yapılmayan ,yapılamayan şeyler dolayısıyla hayatında eksik olmasının birşey ifade etmediği olaylardan duyulan vicdan azabı,insanın sadece kendisini eleştirmesiyle bencil bir anlama bürünür.Bu bence doğru bir tespit.
kanımda var sanki
Bu fedakarlık değil vicdandır..Fedakarlık için kedi yi kurtarmak adına ölmüş olman gerekirdi..Bu da biraz enayiliğe girer..Ve Allah katında verdiği canı çar çur ettiğin, korumadığın için suçlu konuma bile geçebilirsin..Bilmem yardımcı olabildim mi..
Nasıl bir kanıya vardınız ki? Ben(de) yok çünki. Çıkmadı.
testler sonucu çıktı. ama çok kan almaları gerekti. senden az almışlarsa ondandır, beni cılız sivrisinekler gibi emdiler, şimdi cılız değiller.
Vijdansızlar.. Kan tutar beni.
kene gibi yapıştılar…
Kırım-kongo, tokat-çorum. Yaz modası. Geldikleri gibi giderler, sorun yok. Hep öle olur. Durmak yok, yola devam..
bu yazının aynısından biraz aşağıda yok mu?
Hı hı, evet. Camiyi geçince hemen soldaki ilk arada. Modereyşın tarif etti.
yoksa yoksa ben modereyşın mıyım, ben tarif ettim sanıyordum
Enee, yeni mi başladın işe? Hayırlı ossun. Yeni editörümüz efenim, tanıştıriim leydiiz end centilmın..
çiçekler gecikti, ilk günden motivasyonumu düşürdüler.
Hatıra ormanı yaptırıyolarmış. Ondandır belki.
böhüü çelenk gelseydi bari
Tema vakfıkebire bağış belki(de)..
limon bi de ıhlamur ağacı diksinler o zaman bol bol adıma. hatta öyle çok diksinler ki galanthus hatıra ormanı olsun.
rahmetli hep limonlu ıhlamur içerdi desinler, hep demeyelim de işte arada bir ama olsun severdi desinler.
İstek parça almıyolarmış. Allah ne verdiyse artık.
Bence iyi bir amaca hizmet etmek adına, kendini hiçbir zorunluluğun olmadığı halde zora sokup keyfinden edebiliyorsan, geri plandaki niyet her ne olursa olsun yaptığın eylem ‘fedakarlık’ kapsamına girer. Üstelik iyi bir sonuca neden olan bir hareketin gerisinde olsa olsa, ‘iyi bir insan olmaya çalışma isteği’ bulunabilir. Bu da bana göre bencillik değil en başta gelen bir insanlık görevidir. Ve ancak takdirle karşılanabilir böyle bir hareket.
“Üstelik iyi bir sonuca neden olan bir hareketin…” derken eksik yazmışım. “Üstelik başka bir insan ya da canlı için iyi bir sonuca neden olan hareketin…” demeliydim. Çünkü insan kendisi için de fedakarlıkta bulunabilir ve bunu yaparken ille de iyi bir insan olmak istemesi gerekmez. Ama başkası için yapılan fedakarlıkta bu istek çok belirgindir. En azından ben böyle düşünüyorum.
başkasının vicdanından kendi vicdanını sorgulamış olabilir kopyalayan arkadaş )
Arkadaşlar iki başlık olmasının sebebi.İlk yolladığımda en son yazdığım yazının başlığı duruyordu onu değiştirmeden yollayınca.Yazıyı tekrar açmam gerekti:)Teleşa gerek yok:)Yardımcı olan olmayan arkadaşlara teşekkürler.Ama galiba hala aynı düşüncedeyim çünkü kedi ve araba burda araçdır.Burda insanı hareketi geçiren aslında kendi içinde oluşan bir tatminsizliktir.Nasıl herhangi bir duygu duymayan anne çocuğunu kesip öldürebiliyor.Burada hiçbir sey hissetmezsen kurtarmazsın.Ama içinde tatmin açısından duygular acıktığında seni harekete geçiriyor.Sonuç olarak her ikisindede hem kuretarıp hemde kurtarmama gibi iki eyleminde varlığından söz ediyorsak.Demek arabanın kediye çarpıp veya çarpmaması pekde birşey ifade etmiyor.Burada bu olayda senin ruh durumunla alakalığı bir açloığının oluşup oluşmaması gibi geliyor.