sevgili site ahali, son günlerde çok ve belki boş konuşmaya başlamış gibi görünebilirim ama cidiye alanlar olacağını günlüklere eklenen ahkamlardan biliyorum… öhöm diyeceğim şudur ki;

Baharı tam da bahar gibi hissettiğimiz şu son günlerde, kardeşlere bir oynaklık bir hafiflik gelmiştir ki çoğunlukla neden aşktır. Ben bunu farkettim. Bakınız ayran gönüllü olanlar, bakınız benim gibi aşık olunca “bu ne lan,nooluyor bana??” hissiyatlarına kapılanlar, bakınız “ne aşkı beah, saçmalık,ben sex diyom o dediğinize” diyenler, bu vakitler güzel vakitler, üzerinde kavga etmekten çok konuşalım, ne yapacağımızı düşüneceğimize çocukluk edip dertleri unutmanın bu kolay yolundan istifade edelim. Edebi olalım,boğaza bakalım, otobüslere binip acayip yerlere gidelim, evlenme hayalleri kuralım, unutalım,hatırlayalım,çocuk olalım, sevelim sevişelim vb.

sessiz delirdi diyenlere: ben de aslında pembe gözlükleri taktım ve çerçevelerini kalın tuttum da kenarlardan siyah beyazı görmeden dolaşıyor değilim. Marilyn Manson tişörtümden nefret edip yerine üzerinde gülümseyen asitlerle dolu tişört giymedim.Ama içimi doldurdum. Posa halinde dolaşırken ruhlandım -ne demekse ruhlandım:)-
herneyse, hepinize tasiye ederim, azıcık ağaçların tepesinden bakın şehr-i İstanbul’a ve yürüyen insanlara ve mümkünse yanınızda sıcacık bir ruh daha olsun… çok çok çok güzel oluyor.

selamlar saygılar sitenin sessiz(mi değil mi belli değil)inden