Dün akşam evde bilgisayarımın karşısına geçip düşünmüştüm. Bugun ofiste gene bilgisayarımın karşısına geçip düşündüm. Böyle olmaz!

Bir hayat bilgisayar karşısında CodeZilla gibi geçiyor, gözlerinizden öperim.

Ordan programcılar şimdi kızacaklar belki ama sanirim karar verdim. Bundan sonra kodlarla muhatap olmayacagım.

Php de sizin olsun, asp de, xml de ama unix i alayım seviyom onu. Tamam, mesela placebo dinlerken php kasmak hoştu yada pazar günümü asp ile uğraşırken 2.5 lt cola içmek. Ama dışarda bir hayat var ya işte ben ona dahil olmak istiyorum yeniden.

Tasarım yaparken ortaya çıkan emeğe bakıp rahatca uyumak istiyorum. Rüyalarım da tag gormek istemiyorum. Hatta ben uyumak istiyorum…