Bebeklikten itibaren insanların çogu karakteristik özellikleri belirmeye başlar, büyüyünceye kadar iyice belirginleşir.Birde bazı şeyler var birbirine bakarak yada bakmayarak öğrenilen mesela yumruk atmayı, dövüşmeyi falan arkadaşlarından, televizyondan biraz da erkek çocuklarda içgüdüsel olan oynama dürtüsüyle gerçektiriyor bir erkek bebek.Veye kız çocuklar bebeklikten itibaren daha yumuşak renkli, cicili bicili şeylere yönelir.Ama kafamı kurcalayan şeyler var, mesela benim oğlum küçükken benim ve tüm arkadaşlarımın hatta çocukların çogunun o yaşta yaptıgı şeylerden biri olan kremalı bisküvinin ortasındaki kremayı dişiyle kazıyıp iki bisküviyi tekrar üst üste kapatma eylemini nerden öğrendi? Bizim evde bunu yapan yok ki, en son kimbilir kaç yaşında yapmıştık, öyle çok yaşıtı olan arkadaşı da yok oğlumun, zaten koca kış evdeydi nerden biliyor bunu yapmayı, bazı şeylerin tüm çocuklarda içgüdüsel olarak bulundugunu söyleyebilir miyiz?Bakınız bu çok yaygın bir eylem, benim oğlum da yapıyor o halde hepimiz bunu içgüdüsel olarak öğrendik, yürümek gibi, gülmek gibi:)Yada burnunu karıştırıp içinden çıkanı yeme eylemi, en yaygını burun aktıgında kola silmek, artık uzun kollu en varsa onun mendile dönüşmesi, o bölgenin beyaz olması, bunu yapan her çocuk ille birilerinden görecek değil ki, demek kendince yaşından büyük bir akılla taşıma zahmeti olmayan, kolay ve ucuz bir mendil icat ediyor ve bunu pek çok velet yapıyor,içten gelen bir mucitlikle.Daha sırası gelmedi belki henüz yapmıyor veya bazılarını yapıyor ama belki o da bizim ve bir sürü çocugun sanki bunları yapmaları için özel ders alıyorlarmışçasına , ülkenin neresinde olursa olsun yaptıkları şeyleri yapacak.Mesela karıncaları parmakla öldürmek, sakız çiğnerken iyice uzatmak( bunu ara sıra yapıyor), oyuncakları kırmak( bu konuda usta diyebilirim)hatta kırılmayanlar için özel yöntemler geliştirmek, şokellayı kaşıkla yutmak,giyside sökülen yeri yada deliği parmakla büyütmek, o kadar defter ,kitap arasında kalemle duvarı çizmek ,tükürükle şişirilen balonlar vesaire.

Öndeki topçu arkadaki bokçu( okul çıkışı yada sokakta oynarken bir yere dogru yürünirken söylenir, ama bunu söyleyen çakal geçilirse hemen tersine çevirir)Öndeki bokçu arkadaki topçu.Yerden alan yer köpeği.(yerden birşey alan çocuga taciz)Tövbesi benden veya yeşil tuttum kurallar benden, kırmızı tuttum bozamazsınız kurnazlığı.Benim hala aklım almıyor çocuklar bu kadar şeyi nasıl öğreniyor, biz nasıl öğrenmişiz anlayamıyorum. Mesela ben sinsice makas alıp kağıtları keserdim ama bunu niye yaptıgımı nerden öğrendiğimi hatırlamıyorum, hatırladıgım tek şey sanki dogdugumdan beri bunu yaptıgımdı.Çocukların ne yasaksa ona olan aşırı sevgileri de galiba anlatmak istedigim nedenlerden ötürü, agzımız yanmasına ragmen Türk kahvesi içmezmiydik, prizlere birşeyler sokma isteğine ne demeli peki bunları bize kim öğretti?Peh yine mi çocuklugumu özledim, 1 saat evvel vakitsiz uyuyan , az sonra uyanıp gece yarısına kadar anamı belleyecek olan oğluma bakınca fikrim geldi, onun uyuması değil sebep, uyurken elinde tuttugu finger (kedi dili) bisküvi paketi, onu tutarken uyuyakalmış, elinden aldım mıkırdan dı yine verdim. Kıskandım bende onu yazayım dedim