zaman karanlıkkaranlık zamanlar..yanlış karmaşalara düşerken bendudaklarıma gece düşer..yaralı imgelerkonuşamayan şiirleryüreğimdeki migren!avuçlarımdaki nedensiz keder…kendime katlanamazkenyatağımda çırılçıplak gölgem,varisli gözlerinde yorulmuş öfkem!durmak bilmeyen kandır ağzımızdan dökülen,kirli kan..insanlığımızın ta kendisi!ağlayış yerine aşina ölümlerruhumdan birer birergömülemeyen ölüler!biliyorum, gömülebilseydilertoprak anadan doğacaklardı yeniden.kalan beneksilmelerin üzerini bir parça yaşamla örter…zaman aydınlıkaydınlık zamanlar..yanlış umutlara düşerken benyaşanacak geceler dudaklarımda bekler…
yorumlar
sevdim bu şiiri…
ben de sevdim..?..haa şiir,pardon. 🙂 ben denizler sandım…
ben denizleri de sevdim…
Aslında aşk ta yalanHerkes kendine hayran..
yalan da zati yalan…
bir yerde okumuştum şimdi anımsayamıyorum ama insan kendine benzeyen tiplere aşık olurmuş bunun altında yatan sebep ise kendimizi çok seviyor olmamızmış.
Bu şarkı 🙂
ben yağmuru da sevdim..
acılar geçici morfik, yazdıkların hep kalan…gönlünce olsun dünya…
ona bakarsan, ben süt de severim…
Bende süt ve malibu severim…
martini!
deniz, yağmur ve süt…
bir de hoyrat esen rüzgar..
birde martılar ve balinalar
🙂 martı tamam da kop balinayı nerde bulacağız:))
arayan balınası da bulur ahtapotunu da..demişler.
ama denizde size içten sarılan bir ahtapotla karşılaşırsanız, bulduğunuza sevinemezsiniz kanımca..
yaşamak lazım.. 🙂
Camdan süzülen damlalarserin ve güzel amayüreğimdeki aynaya buğu yapıyor
buğulara ne resimler çizdim..kara kalem,çalakalem..
Bir süre aynalara bakmayacaksın dej…
ne guzel cumleler, sizlere imrendim
ahtapotlar çok duydusaldır
Neler çizdiğin önemli morfik, tümden yıkamalı berrak olmalı..Linetcim o aynaya insan kendisi bakabilseydi eğer çoğu duyguyu tanımlayamazdık. Hayat yürüyen merdivense, tuşa hiç basmamalı durdurmamalısın
Hayat uçan bir balon, sıkı sıkı tut sakın kaçırma…yada patlamasın aman :))
Sivilce gibi diyorsun yani:)Balonları da hiç anlamam. Hiçbir heyecanı olmayan bu nesneyi çocuklar neden sever bu kadar
Ahtapotun hangi eline ”merhaba” diyeceksin..Bocalar insan, rezil olur..
Ben hala severim, rengarenk olması belki.. Sonra uçma hissi belki..
pbk:)linet uçmayı bende severim. Güvercinlere öyle özenirim ki. Beyaz beyaz süzülüveriyorlar sonsuz boşlukta, denizleri aşıyorlar, en yükseklere kanat çırpıyorlar. Ayaklarım yerden kesildi anlatırken
guvercinleri ben de severim, kucukken beyaz guvercinim vardı, takla atardı havada
simdide balkonumuzda bir beyaz guvercin ailesi var, disi yumurtladı, yakında uc tane olacaklar
dur ama sen bir yere gitme, ayaklarının yerden kesilmesine izin verme,
Biraz yüzsüz hayvanlardır amaTeyzemin evinin balkonuna gelir, köşede durur durur sonra giderlerdi. Ses çıkartmayınca bir de baktık ki yuva yapmışlar. Ona da razıydık ama bir müddet sonra balkonun açık yeşil fayansı görünmüyordu bile pislikten.
ses cıkarmazsan sahiplenirler, birde ileri gidersen diklenirler, ozellikle erkek,kuluckadayken yaklasamazsın saldırır,ama heralde yavrularına bu kadar duskun baska hayvan yoktur,disi erkek is paylasımı vardır, disi kadar erkekte kuluckaya yatar,
yıldonun da bilmediği yok…
yok kophalimizden utanalım
🙂
bi güvercin nası kuluçkaya yatar bunu bile bilmiyoz, yazıklar olsun bize…
Bir adet yazar var burada! Vay! Okumaya doymadım.
astral çok incesin..
-Doktor beni morga mı götürüyorsunuz?—Evet.—Ama ben daha ölmedim ki…—Olsun biz de daha gelmedik