……
Birşeyler yazmaya ilk defa 13-14 yaşlarımda, “merhaba, ben şuyum, yaşım şu…” tadında günlük ismi altında bir defterle başladım. Ne kadar da büyük bir hevesle almıştım. Yanında da bir dünya janjanlı kalem… O zamanlar farklı birşeydi benim için günlük olayı. Muhtemelen günün bitiminde, özenle, içine hiç bir his katıştırmadan bir kaç tümce yazardım o günkü yaptıklarıma dair. Belirttiğim gibi o zaman başka birşeydi benim için yazmak. Belli bir saatte, bir hayır işiymişçesine, gönüllü olarak çalıştığım bir görev misali. Böylelikle tam bir defter doldurdum. İkinci bir deftere başladığımda, gönlümce işleyebileceğim yepyeni bir hayat vardı karşımda. Cahil cesur olurmuş. Hiç korkutmamıştı yeni yaşamım beni, derinliklerini hiç tanımamış bilmemiş olsam da. O mu beni işleyecekti, ben mi onu işleyip benim hayatım yapacaktım? Hiç birşey bilmeden, tanımadan, sormadan karar vermiştim. Ve aradan sonunda tam tamına dört sene geçti. Ben ben miyim diye soracak olursam kendime, ben aynı ben değilim. Aynaya her bakışımda eskiden yansıyan görüntüyü özlemle hatırlayan bir ben var simdi. Gözlerinin saçtığı anlamı ne yazık ki görmek istemeyen bir ben. Pişmanlık! Ondan kaçan, ondan kaçtığı gibi bir çok şeyden de arkasına bakmak istemeyerek kaçan ve “Hatırlamıyorum… Gözlerimdeki o ışığı bastıran, o anlamın altında yüklü olan acıyı, korkuyu hatırlayamıyorum” sözleri ardına sığınan bir ben. 5 günlük doldurdum böyle böyle derken. Artık bıraktım, günlük sayfalarından bıktım. Aklıma eserse karalıyorum yine birşeyler , adı günlük değil ama. Şimdilerde yazmak bir tutku benim icin. Lanet olsun… Beceremiyorum bu işi. Ama yazamasam da yazmak istiyorum. Saçmalasamda, olmasa da, yırtıp atsam da kusuna kadar yazmak istiyorummmmmm…
yorumlar
Selam,Yani kendine yaptığın eleştiriyi okuyunca dedim heralde berbat ki böyle konuşuyor.Bence yazın harika. Ve yazmalısında. Birgün amacına ulaşacak patlamayı yaşarsın merak etme.Mesela ben hep kelimeleri iyi dizmişimdir. Okul hayatında da öyleydim. Ama hiç bir konu hakkında yazmamıştım, yazamamıştım. Ama bir konu üstünde fikir yürütüp yazardım. Mesela günlük yazmak bende istemiştim ama ne ona o zamanı ayırdım nede yazabildim. O da bir marifet. Kendini o kadar eleştirme lütfen. Sen kendini kabul etmessen ve yüceltmessen başkaları ne yapar sence ?Bunuda şunun için dedim affına sığınarak.. Artık günümüzde maalesef insanı baktığında anlayan kişi sayısı çok az. Değerlerimiz hep maddeleşti. Birde nacizane tavsiyem lütfen pişmanlığı kaldır lugatından. Hiçbir şey için pişman olunmaz. İyi veya kötü tüm yaşananlar bizi oluşturanlardır. Sonucu çıkarıp uygulamaya koymak önemli sadece. Birşeyler aldıysak zaten amacına ulaşmıştır herşey.Evet benim yazmam aslında hayatıma giren bir aşka bağlı. Ona borçluyum bu girişimi. Gerçekten beni çözdüren ve teşvik eden ve bunu sürekli dile getiren insana. Burdan da teşekkür ediyorum ona. Belki hep hayatımda olamayacak ama, yaptığı bu teşvikle ve bana kazandırdıkları ile yolumu değiştirecek belki de kimbilir.İşte böyleeee…. Bence yaz, kendine güven ki alt yapın var bunun için, en önemlisi ise kendini yücelt. Sen harika bir insansın bunu unutma.Sevgiyle kal,
ben kediciğe takıldım… oyyy… kurban olurum onu yaratana…sungurcann her malın bir kör alıcısı vardır misali bizimde yazılarımızı okuyan ince insanlar var merak etme… ben en kabalarıyım…
Evet kedicik cok sirin degil miiii:)sagolun arkadaslar yorumlariniz icin.hypatia evet belki cok mükemmeliyetci bir tavrim var.oldu mu mükemmel olsun,olucaksa profesyonel gibi olsun isterim hep.Tabi ki imkansiz böyle birsey.Bu yaziyi da hafife yeni üye oldugumda yazmistim.Herkes hazirlikli olsun sacma sapan bir yazi yazarsam diye mi düsündüm acaba:)Bu mükemmelliyetciligi birakmam lazimm.Zaten dün senin bagimlilik ve özgürlük hakkindaki yazindan sonra sanki biraz böyle daha iyi hissediyorum kendimi.Daha rahat birakiyorum kendimi.Lorienn annem de söyle bir laf derdi.”bitli baklanin kör alicisi olurmus” :):)Zaten gazetelere köse yazari olucak halim yok ya yaziyorum iste birseyler.Beni cok rahatlattigi icin yapiyorum bunu zaten:)
Benim de günlüklerim aklıma geldi…11 tane defterim var, bütün hayatım orda yazıyo…ama 5 senedir yazmıyorum, tekrar başlamanın zamanıdır sanki..tebrikler güzel bir yazı, kedicik de çok şirin!
Çok güzel bir yazı olmuş tebrikler.
ama cafeciii hadiiiiiiiii:) postaneeee
@internet, sugurcan bittiyse başkasına geç…
Yok çok beğendim yazılarını okuyorum. Ne oldu ki?
suugurcan gün geçtikçe mesafe kaydediyor ve daha akıllı bir kız oluyorsun sen aferim benim kardeşime 🙂
e büyümeye calisiyorum harita abicim:)