Ben Bir Katilim…Katil, Katletmek, Sinir harbi,Ben yaptım. Evet, ben bir katilim. Ben öldürdüm onu. Bunu soğukkanlılıkla anlatıyorum sizlere. Her psikopat yakalanmak istermiş, belki beni yakalayacak birini arıyorum bende. Yıllardır aynı evi paylaşıyorduk onunla. Çok şeyi paylaşmıştık mutluluğu, heyecanı, korkuyu hatta zaferleri bile birlikte. Ta ki düne kadar.Dün akşamdı. İyilik meleklerinin saçmalıklarını unutup, tek girdiğim bardan kaç çıktığımı hatırlamadan geçtim direksiyonun başına. Normal insan birimiyle otuz dakika sürmesi gereken yol, iki saat sonra evin kapısı önünde, duvara sürtünerek bitti. Dört katı, sıvı bir halde çıktım. Sıvıydım çünkü tüm sıvılar gibi kararsızdım ve konduğu kabın şeklini taklit edebiliyordum. Yanımda taşıdığım ve sadece nefret aşıladığım beden yürümekte güçlük çektikçe dengesizleşiyordum. Kapıdan zorlukla girdim. Elektrik yoktu. Kapının arkasındaki benim koymadığım şalterleri kontrol edince onun odasının şalteri yüzünden karanlıkta kaldığımı anladım. Bütün ev onun yüzünden karanlıktaydı…Sinirlerimin gerildiğini hissede biliyordum. Bu aralar onun yüzünden telefonlar kesiliyor, komşular gürültüsünden şikâyetlerde bulunuyor, dahası hiç tanımadığım insanlarla görüşüyordu. Hiddetle odasına girdim. Sanki hiç bir şey yapmamış gibi sessizce köşesinde, odanın kapısına bakar bir biçimde beklerken buldum onu. Sinirimi belli etmeden karşısına geçtim.Hala alımlıydı. İlk tanışmamızdaki gibi. Hala bana çekici geliyordu. Zarif çizgileri karanlıkta çok soğuk duruyordu şimdi gözüme. Ama hala çekiciydi işte kahretsin. Sessizdi. Çok sessiz. Belki kabahatlerini biliyor da susuyordu. Yâda bana kafa tutuyordu sessizliğiyle. Bu sessizlik beni daha çok sinirlendiriyordu. Sessizliği bozmalıydım.Hızlı hareket ettim. Hiç düşünmeden yerde duran bir ucu boş elektrik kablosunu aldım ve kullandım. Kullandım çünkü patronun kim olduğunu öğretmem gerekiyordu ona. İlk önce tepki bile vermedi. Sanki bunu bekliyor gibiydi. Bir ses çıkarmasını bekledim ama susuyordu. Sanki yaptığıma dayanmaya çalışıyordu. O anda elimin titreyeceğini zannederdim ama titremedi bile. O tepki vermedikçe ben daha da sinirleniyordum, hiddetleniyordum…Sabah çok sakin uyandım. Her sabah beni uyandıran sesi yoktu çünkü evin içinde. Kesik bir yanık kokusu odayı ve evi kaplamıştı. Akşamdan kalma olduğum için başım zonkluyordu. Sanki biri beynimi bir kavanozun içerisine koymuş, kavanoza durmadan vuruyordu. Acilen duş almalıydım. Üzerimdeki dünden kalan yapışmış tüm parçaları, sıvıları temizlemem gerekiyordu.Odasının önünden geçerken gerçeği fark ettim, kullandığım kablo kapının önünde sessizce duruyordu. Anladım ne yaptığımı. Onu öyle parçalanmış bir biçimde görünce hatırladım gecenin ne kadar şiddet içerdiğini. Gözlerimin önünde, parçalanmış, içi dışına çıkmış durduğu halde yine de içim sızlamadı. Soğuk bir gülümseme vardı yüzümde. Resmen sırıtıyordum aslında. Aklıma diğerleri geldi. Dışarıya çıkıp yeniden belki daha güzelini bulmalıydım. Hayat devam ediyordu nasıl olsa. Hepsine istediğimi yapabilirdim. Parayı verdiğin zaman, her şeye sahip olabilirdi insan.Her halde yeni bir bilgisayar almak pek zor olmayacaktı…
yorumlar
Tuuuu sana bir de utanmadan anlatıyor. Nasıl kıydın ya.pist kopat seni.:)Güzel yazı…
hımmm
parasıyla değil mi abi!:))(bu abi lafı hiç tarzım değil ama bazı anlarda yerine başka şey söylenmiyor)
guuzeeeel..
sapık, yüreğim ağzıma geldi… utanmıyon demiii? 🙂
tam benim tarzım, sürprizli yazıları çok severim:))) Harika olmuş harika ama ben yutmadım ne olduğunu anlayamadım ama bir kadın olmadığını anladım:))
Plakton ne yapayım psikopatlık doğuştan var :))Makaleci Parasıyla parasıylaaRRoGaNTe HoMbRe Teşekkürlerlorienn utanıyorum ama ne yapayım 🙂linet süprizleri yapmak güzeldir. Sen ne tahmin etmiştin ? :)Arkadaşlar hepinize teşekkür ederim…
Bir tahminde bulunmadım dedim ya sürprizli hikayeleri severim:)))
Hiişt zeybekokan , parçaları kullanmayacaksan talibim ona göre….
Neler lazım sana ?
Birader içini dışına çıkarmışsın neresi sağlam bilmiyorum ki.Sen beni yorma işe yarar taraflarından bi paket yapıver be….Hem bak ayağımız alışsın akşam akşam….Ehü….
ya yüreğim ağzıma geldiiiii
inanmıyorum yaaa….
ayıp senin bu yaptığın yaaa :))
İlahi zeyneep işe!
kötü bişi yaptım, direkt son cümleyi okudum:S napıyım, çok meraklandım, iyi olmuş, sevdim bennnn…
Ay bu ne ya bayıldım.Diyorum ya arkadaşler erkekler psikopat diye.http://www.hafif.org/yazi/psikopatlar-erkek
Ya ne alakası var ya….Adam dışarıya yenisini bulmaya gidiyor, bizde elimizdekini düzeltelim diye uğraşıyoruz…zeybekokan , hadi ayarla şu paketi artık…:))
Plakton ayarladım senin paketini. Ama hepsini göndermedim. Başka parça isteyen arkadaşlar da olur diye düşündüm ama.
haberx3 fazla psikopatlığım yoktur ama arasıra psikopata bağlamak çok iyi oluyor. bu arada yazımı beğenen arkadaşlara teşekkür ediyorum…
mosaicus yazının sonunu okumakla pek iyi yapmamışsın ama yazıyı beğendiğine sevindim. böyle yazılarımı sürekli yazacağım…. takip edersin…
akoni, guddicini teşekkür ederim
eline sağlık.. şımartmayacaksın fazla bunları.. yüz verdin mi tepene çıkarlar.. hayatını ele geçirirler farkına bile varmazsın.. silikon vadisi mamulu değil mi.. hepsi aynı püsürün soyu.. köklerine kibrit suyu..nerde benim 4kollu karakutu atarim..
sahlanankoc eskiden çok güzel di değil mi comodor 64 ler , sega lar. o zamanlarda yaşamak varmış. yorumun için teşekkürler
Nasıl yaparsın bana bunu!!!! Ha Nassııll?Anlaşmıştık hani kanlı canlı parçaları ben alacaktım.Adamım bak pist kopatmışım zaten ona göre :))))
Pc si hıyarlık yaptığı zaman senin yazını açıyorum hemen düzeliyor 🙂
Ama plakton sana en sağlam parçaları gönderdim kardeşim.DevilorAngel, Ben yaptım sende yapma….
Neredesin sen ya!!! Gene kimi katletmeye gittin. 2 gündür yoksun. Hayır dır dır dır dır
İki gündür manisa da seminer vardı. oraya gitmiştim. Bugün döndüm aranıza 🙂
Ehü…. Bizim piskopat Manisa‘ya seminere gitmiş..:))Gömlek iyimiydi bari? Hani şu İYİCE uzun kollu olan. Ben denedim sıkıyor biraz…:))
kolları kısa idi benimkinin . giriyorsun bi odaya bir sürü gömlek var seçtiriyorlar sana bi tane onu giyiyorsun 🙂