Evvel zaman, kalbur saman derken, aynı paradoks için sıra bize de geldi. Çoğalmak veya çoğalmamak…
Dünya’nın akıbetiyle ilgili hergün daha da kötüleşen haberler alırken, genç ölümleri duyduğumuzda içten içe “öldü de kurtuldu şu dünya’dan” derken, kimi intiharlara özenir bulurken kendini insan, neşter görünce bileğine gömmek isterken onu, aynı zamanda da nasıl çocuk isteyebilir?Kendimin hasarsız halini görmek istiyorumdur belki? Ya da şimdi pek hatırlayamadığım en masum en umutlu halimin Dünyaya geri dönmesini istiyorumdur bana benzer bir kız çocuğuyla. Dünya’nın iyilik dengesi böyle sağlanıyordur,mümkün görünüyor.Kendimi kandıracak kırk çeşit yol bulabiliyorken, mantığımı nasıl ayakta tutacağım. Benim kalıtsal bir hastalığım var. Ya onda da olursa? Bana hesap sormasa bile şimdiden haklı çıkar benim gözümde.Evet ben annemi, bana aktardığı kalıtsal hastalığa ve diğer herşeye rağmen seviyorum.Ama bazen doğmamam onun için de daha iyi olurmuş gibi geliyor, gelmiyor değil.Sonra bir de onun benden önce ölme ihtimali var. Bu riske girilir mi! Girilmez gibi geliyor şimdilik… Göreceğiz.
yorumlar
..!
çocuk istemenin psikolojisi garip bişey zaten. üzerinde çok düşünmemek gerek. oturup akılcı bir hesap yapayım artısını eksisini desen zaten asla doğurmazsın. neden doğurasın ki. hayatının büyük bölümünü ona ayıracaksın, bi sürü maddi gidere ok diyeceksin, kendine kaygı dolu bir gelecek hazırlayacaksın; bunun hastalığı var okulu var evliliği var filan. ama insanoğlu manyak olduğu için ve hormonlar da var olduğu sürece bu bööle sürer gider.
Bu konuda erkekleri kafesleyip hemen çocuk sahibi olmak için, türlü yalan söyleyen bir sürü kadın tanıdım, ve hayretler içerisinde kaldım..Hatta çocuk istemediğim için bir kez fena terkedildim, bunun acısı var hala yüreğimde..
çocuk isteme meselesi bireysel bir karar değil zaten. toplumsal bir kaygı. ben hiç bir zaman çocuğum olsun istemedim ama hergün neden olmadığına dair onlarca soru cevaplayınca insan bir tane yapayım gitsin diyebiliyor.benim hizmet verdiğim insan profili genelde çok çocuklu aileler. hemen hergün muhatap olduğum insanlar kaç yıllık evlisin dedikten sonra çocuğum olmamasına şiddetle içerliyor. sen yap biz bakarız diyen bir kitle var. buna ebeveynlerin torun isteği de katılırsa kendi karar ve isteklerinizin dışına çıkabiliyorsunuz.allahtan o noktada tanrı olaya el koyuyor da yırtıyorsunuz paçayı.bir de doğaya isyan gibi birşey bu aslında. doğası gereği doğurgan kadın. ağacın meyve vermek istemeyişi gibi bişi oluyo düz mantıkla hareket edersen.burda doğurmayı istemeyen kadının psikolojisi de önemli. pbk da yazınca yazayım dedim. mesela tanıdığınız bütün insnaların isteyip olmamasını hayal bile edemediği bir durumu istemiyorsunuz. nasıl bir psikoloji itiyor ki insanı bu kadar aykırı düşünmeye.
Bu duygu erkeklerden uzak.
Bir anımı nakledeyim;Evlenmeye karar verdiğimiz yıl müstakbel eşimle (dalgasına) bir peçete kağıdının üzerine bir protokol yazıp imzalamıştık;Protokolü diplomatik bir lisanla bendeniz kaleme almıştım..şöyle ki, muhteva olarak bir kaç maddeyi kapsasa da en önemlisi “çocuk” konusundaki ortak kararımızdı.Hatırımda kaldığı kadarı ile o madde şöyle idi” taraflar çocuk sahibi olma konusunda istekli olmayacakları hususunda tam bir fikir birliği içerisindedir. İleride oluşabilecek aile içi baskılara da birlikte karşı durmayı hedeflerler..” buna benzer bir madde idi..Ama gelin görün ki, bu karşı duruş 2 yıl sürebildi..Gerek aile içi baskılar gerekse doğanın positif seleksiyonu bu kararı yeniden gözden geçirmemize sebep oldu!İyiki de olmuş yaff!
@ıvandenisovic sizin protokolü çok beğendim ama @masonilized in dediği gibi toplum şeytana papucunu ters giydiriyor 🙂 belki ben de 30 yaşımı geçtikten sonra @pillibebekkuyuda nın bahsettiği hatunlardan olurum valla belli olmaz bu hormonların ne yapacağı 😀
Soylemedengecemeyecegim, sen Hayaldengecti sin degil mi, hahah..
sen yapma o yapmasın nasıl çoğalacagız ahahahaha
Sen yap bizim yerimize..
Hayaldengecti mi?? o da kim? @nazokiraze sen de haklısın ama zaten nüfus kalabalık değil mi…
Doğurmak yada doğurmamak işte bütün mesele bu!
söylemeden geçemiycem nüfus kalabalık ben kontrolsüz çoğalmaktan bahsetmiyorum ama sonuçta evlat sahibi olunca insan ulan keşke daha önceden olsaydım diyor insan buna inanın.
sen de haklısın nazokiraze, eninde sonunda doğuracağım bir tane galiba 🙂