Hakkımda ne derseler desinler önce kendi sesime bakarım ben, övmekten utanmam sövmekten de(yalnızken) kendi kendime hakettiklerimi sıralarım. Kafamın içini saçmalıklarla doldurur, konuşur da konuşurum bu çok iyi geliyor. Derim ki kendime , nasıl ki etrafında şaklabanı, adiyi, akıllıyı, salağı dinliyorsun, beni de dinleyeceksin .Kendime ne hakediyorsam söylemekten de çekinmem sersefil, utanmaz, binbela,beyinsiz artık ne gerekiyorsa, sonrası hatalarımı düzeltmek için zamanım da oluyor, başkalarından çekindiğim için değil de kendimden korktugum için düzeliyorum, öyle ya adamın ayarı yok verip veriştiriyor, en iyisi bir daha o hatayı yapmamak.En son kendinizle ne zaman konuştunuz? Benliğiniz size neler söyledi? Kalbiniz demedim bakın, aşık olan her salak kalbinin kendine birşey söylediğini iddia eder.Ben benlikten bahsediyorum, açık yüreklilikle kendi kendine sorular sormaktan. Hatırlamıyor musunuz? Yoksa hiç siz kendi kendinizle konuşmaz mısınız?Kalabalıklar arasında yaşarken daha doğrusu yaşamaya çalışırken gözlerinizi bayan yaşamın aldatıcı renk ve seslerini bir kenara bırakıp, o çıngırakımsı seslerin kulaklarınızı sağır etmesine izin mi vereceksiniz?Bugünlerde herkes mutsuz, çünkü kimse kendi kendinle konuşmuyor, kendi kendine konuştuklrı için deli sıfatını alanlar ise herkesten mutlu. Adam çok mutlu dünya şeyime şeklinde yaşıyor, sorarsın bu kim , haa o mu? deli o bakma sen ona, kendi kendine konuşuyor hemde zır deli.. Tabi alıştık yaşantımızda başkalarının yüzleri,sesler, kendi sesimizi kendimizden çok millete salıveriyoruz ki, onların yaşamında da bizim yüzümüz sesimiz olsun.Yani kendi hayatınızın hırsızı olmuşsunuz, kendinizden çalarak kendinizle kalmak istemiyorsunuz.Oysaki yoklasa insan kendini, hesaplaşsa biraz, neyi eksik, ney, fazla tartsa, düzeltilecek ne var görse, eksikleri artıları da olsa dert etmese..Gözleri görmeyen, kulakları duymayan insanları dinlemektense kendisini dinlese kötü mü olur?Sanmayın ki ben deliyim, sanmayın ki bu anlattıklarım önemsiz, binbir maske takıp maymuna dönmeye mecbur olan insanlar, aslan postuna bürünenler, iyiler, kötüler herkes kendinle hesaplaşmayı, konuşmayı öğrensin, gerekirse pohpohlayarak, gerektiginde nankörlügünü yüze vurarak, başkaların evvel,kendilerini uyarsınlar.
yorumlar
ben her zaman kendimle konuşurum.. Sabah kalkınca sorarım @akoni bugün canın ne yapmak istiyor, ne yiyeceksin, nere gideceksin, ne giyeceksin.. Güne öyle başlarım
kendi kendinle konuşmak, empati yapmak gibisi yok
yaşasın delilik bende kendi kendime konuşuyorum diye zivanadan çıktım sanıyordum demek normalmişim
oo, bazen yolda görüyorum kendi kendine sesli olarak konuşan insanlar
gerçi onlar adına üzülüyorum. neden diye sormadan edemiyorum?
:))))
Konuşmam kendikendime, düşünürüm..
bu tarz cümleler bana İclal Aydın vari geliyor. sevmiyorum, sevemiyorum.
oo benim kendimle konutuğum kadar kimse kendiyle konuşmuyordur, aklıma yazmak için hikaye geldiği zaman başlıyorum kendi kendime anlatmaya, yakınlarda yazabileceğim bir ortam varsa yazıyorum, yazamazsam devam ediyor bu böyle. ama mutluluğun bununla pek bir alakası yok sanki. hee bi de kendi kendile denmez, kendi kendine- kendi kendisiyle- denilir di mi?
evt haklısın galanthus kendiyle yazmışım
becerebülürsün 3045
bu yazı bana kalbinin götürdüğü yere git romannı anımsattı ..güzel vallah daha ne olsun
he okumuştum onu
herkes yüreginin götürdügü yere gitsin kendine danışarak önce
nasıl olacak bu iş
yani diyor ki, kendi işini kendir gör, diyor..
:))))
kalbinden başka şeyi dinleme demek
ah maksimilyano
maksimilyano yeni bir çikolata markası gibi ama söylemesi zor. canım maksimilyano çekti… cık, olmadı.