Önce babam sonra çocuklarım bırakıp gitti,şimdi de sen gidiyorsun.Giderken güneşimi çalma sakın bilirsin karanlıktan çok korkarım.Gidin bakalım,yalnız geldim dünyaya giderken de yalnız giderim.Oturur eşek gibi anırarak ağlarım,silen de olmasın yaşımı bırakıp yalnızlığa aksın.Buzdolabında kalmış çocuklarımın sevdiği yiyecekleri,dondurmaları kim yiyecek şimdi? Başım ağrıyor kokularınızı hatırlamak için eşyalarınızı koklamaktan.Ne zor ettim sabahı bir bilsen,zıbardım uyudum tükenmişlikten,başka türlü uyuyamazdım zaten.Niye bana böyle yaptın bak hala ağlıyorum şimdi,başım çok ağrıyor.En uzun geceydi yokluğunla geçirdiğim bitmek bilmedi güneşin yolunu gözledim,rötar yapmış geç geldi,başım ağrıyor.Babam anahtarını unutmuş giderken,çocuklarım şapka ve tabancasını ya sen neyini unuttun bende?Başım çok ağrıyor.Dilim dilim şimdi yüreğim hepiniz bir parçamı koparın sizin hakkınız,tabağınızda geriye kalan olmasın.Başım ağrıyor başım.Giderken neyini bende unuttuğunu sen söyle,ben sana benden neler götürdüğünü söyleyeyim.Direncimi götürdün,sevinçlerimi götürdün,sana sıkıca sarılan kollarımı çözdün,başım ağrıyor benim gerisini yazmak istemedim.“Manyak” diyerek severdin beni.Sensin işte “manyak” bırakıp gittin beni.