Bir deli sevda bende ki;yürek acısı…Yalnızlığın kaçıncı durağı ki?Anlamlar hiç bu kadar anlamsız olmamıştı,sözlerin hiç bu kadar canımı yakmamıştı.Alışmalı sensizliğe, sessizliğe dayanmalıHani seni sevdim ya!Ahmaklık mı yaptığım?Alçaklık mı yaptığın?Bu son şehir, son limanım.Amansız fırtınalar, denizlerin tadı yok.Yıldızlar ağlıyorve karabasanlar uykularımı bölüyor.Kaçıncı ayrılık perdesi bu?Gönül yorgun, yürek susuz,sevgi sonsuz.Bu son film, son gökkuşağı;yıldızların gecede son oyunları.Ay ışığının hükmü gökyüzünde,yakamozlar tüm sahil şeritlerinde;anlamsız hayatın ilk başlangıç yerinde…Bu sözler sana, hüzünler bana…Sevgiler sana, mutsuzluk bana…Yara bu!İçin için kanasa da…Geç bir vakit artık;geç bir sen,geç bir ben,geç bir “biz”.Doğru ya! Geç kaldık…Alkışlar ve perde…
yorumlar
Bütün alkışlar sana, süper olmuş
Ne çok sevmişsiniz pelitaş. Her yazınızda biraz daha anlıyorum bunu. Umarım bundan sonra en kötü gününüz hiç bitmesin istediğiniz zamanlarla dolu günler olur..
Pelitas…Yine her zaman ki gibi döktürmüssün…Su sair ruhun yarisi bende olsa.. Ah, ah…
ben sizin ankara üzerinize yazdıklarınızı inanılmaz sevmiştim. ne alaka derseniz? her bir yazınızda hakkaten kendinize yönelik bir sorgulama var, bu yüzden tebrik ediyorum.
Nevdalist…”Hakkaten” yanlis “hakikaten” dogru.:)
yazılanlar ve yapılan hatalar Haktansa gerisi teferruat diyelim abi:)
Yok zaten takiliyorum Nevdalist’e o beni cok sever yere göge sigdiramaz.) Dimi ama Nevdalistcigim?
o alkışlar sana olsun arseli…temennilerin hep ayakta tutuyor insanı dejavu…sevgi dolu bir ruh hepimizin olsun xnicox…nasıl bir başkentmiş ankara; anlam vermeye çalıştıkça taşıyor kapağından! ilginize çok teşekkür ediyorum nevdalist…üstad pilli pati…teşekkürler…
burada hep beraber yanıp, pişiyoruz @pelitas. estağfurullah!
eyvallah demek biraz yapay kalacak; yazdıkların doğrultusunda pilli pati…
Bir deli sevda bende ki; yürek acısı…Yalnızlığın kaçıncı durağı ki?Anlamlar hiç bu kadar Anlamsız olmamıştı,sözlerin hiç bu kadar canımı yakmamıştı. Alışmalı sensizliğe, sessizliğe dayanmalı… Hani seni sevdim ya!Ahmaklık mı yaptığım?Alçaklık mı yaptığın?. Bu son şehir, son limanım . Amansız fırtınalar, denizlerin tadı yok.Yıldızlar ağlıyor ve karabasanlar uykularımı bölüyor. Kaçıncı ayrılık perdesi bu?Gönül yorgun, yürek susuz,sevgi sonsuz .Bu son film, son gökkuşağı;yıldızların gecede son oyunları.Ay ışığının hükmü gökyüzünde,yakamozlar tüm sahil şeritlerinde; anlamsız hayatın ilk başlangıç yerinde…Bu sözler sana, hüzünler bana…Sevgiler sana, mutsuzluk bana…Yara bu! İçin için kanasa da…Geç bir vakit artık;geç bir sen,geç bir ben,geç bir “biz”.Doğru ya! Geç kaldık…Alkışlar ve perde…sen(siz) şiirini çok beğenmiştim sevgili pelitas..ancak “ALKIŞLAR VE PERDE” bana şiirden ziyade, düz yazının satırlar halinde yazılmışı gibi geldi…Affına sığınırak bende o hale getirdim..Bilmem yanılıyormuyum ?
remix yaptın yani
pelitas, başka bir limana gitme zamanı, alkışlar tüm bu hikayenn kahramanlarına! geç kalmış olsalar bile…!
gerçi remix hali orjinalinin yerini tutmaz hiç bir zaman….Benim ki sadece düşünce…
ben şiir olarak yazmıştım ama dediğin gibi de olabilirmiş:) teşekkürler kelebeklerözgürdür…son çırpınışlar bu limanda makaleci. yeni bir hikayede kahraman olma vakti geldi sanırım. teşekkürler…