Anam mezarda babam hapiste bende babamla hapisteydim bir süre orada duvarlarla oynamayı öğrenmiştim.küçüktüm tek istediğim annemdi topum olmasa da önemli değildi.Okula başlama zamanı gelmişti halam aldı beni yanına o zamana kadar niye almadı diye kızıyordum sonra gördüm ki enişte bey halama eziyet ediyor o yüzden alamamış.Bende hemen kaynaşamadım onca yıl hapiste yaşanmış bir çocukluk sonrası özgür hayata alışmak kolay değildi zaten annem de yoktu.Eziktim halam bunu anlıyordu hep beni korumaya çalışıyordu o bile beni cesaretlendirmeye yetmiyordu çünkü halamda eniştem yüzünden ezikti.Yemekteyiz halamın oğlu evde değil üçümüz yemeğe oturduk zaten çok az yerim öyle alışmışım bir parça almıştım karnım doymamıştı,eniştem bundan kalanda oğlumun olsun dedi ve yemeği önümden çekti.halam ne diyeceğini şaşırdı ağzını açsa eniştemden yiyeceği dayağı biliyordu ama bundan dolayı susmuyordu benim olayı anlamamı istediği için sustu.Bende halam üzülmesin diye anlamamış gibi yaptım,küçüğüm ama erkeğim ya bende kendimce halamı koruyorum üzülmesin diye de böyle yapıyorum.Akşam oldu,halam niye böyle yaptın çocuğa günah değil mi onun ne suçu var dedi ve öyle bir dayak yedi ki.yastığın altına başımı soktum sürekli “halamı kurtar,halamı kurtar” deyip duruyordum.halamın acı ile çıkardığı sesleri beynimden hala sökemiyorum.Bu evden gitmeliydim yoksa eniştem bir gün halamı öldürecekti bu gidişle zaten garip anacığımı babam öldürmüştü halamın dayaktan ölmesine sebep olmak istemiyordum.Aldım başımı çıktım yola nereye gideceğimi bilmeden ve umursamadan,umursamıyordum çünkü annem yoktu benim,o olmadıktan sonra topum olsa neye yarar ki ben sadece annemi istiyordum.Her şeye alıştım bu kara hayatta ama bir annesizliğe alışamadım hala.
yorumlar
Harika ellerine sağlık.Ana gibi yar olmaz.
Bu yazı çok güzel,niye kimse yorum yazmıyor.
Bana uçurtmayı vurmasınlar filmini hatırlattın. Gerçekten bazı yaşamlar ne yazık ki filim gibi, senin hayatında sanırım öyle geçmiş. Annesizlik için seni avutabileceğim söz yok, asla hiç bir insan senin annenin yerini dolduramaz. Ama izin ver biz senin kocam bir ailen oluruz.
guzel ,icten kelama dokulmus..eline saglik
üsttire eline sağlık ..umarım bu yaşadığın bişey değildir sadece bir yazıdır…teşekkür ederim paylaşımın için
“anam anam sen yoksun yanımda kime dert yanam,dünya yalan”yorumculara teşekkür ederim.
tüm içtenliğiniz satırlara dökülmüş.
annesizlik öyle bir duygu ki dünyada şefkat denen olayın uzağına düşmek gibi,ağır,aksak,soğuk bir beden gibi,bazen tokat bazen de kör kuyu gibi.
ateşin düştüğü yeri yaktığı bir olay,,kanatlarının kırılması,bir daha uçamayacak olmayı bilmek.
annesi olmayan çocuklar hep örseleniyor.
KOZMIKFAY herkes yakınındakine özen gösterip el verse o çocuklar örselenmez.enişte de nasıl adamış öyle!
Ne mutlu annelerini layıkıyla sevenlere…
cennet ayaklarının altında,annesizlik de çok zor.
eniştenin iç organları yer değiştirmiş yüreği mesanesine kaçmış.
annesizlik kanadı kırılmışlık,ne uçabilir ne de gülebilir.
başlığı bile yeter ana işte ana.mekanları cennet olsun inşallah.
Annesiz büyüyen çocuklarda genel yapı olarak merhametsizlik duygusu oluyormuş, bence buna neden olan annesinin şevkatini yaşayamamak olabilir.
böyle olması normal çünkü üvey annesi olan yok mu?annesi gibi yaşaması gerekirken üvey anne üveyliğini yaşatıyor, ya da üvey baba da diyebiliriz.her iki taraf içinde sözlerim geçerlidir.
yaralı yürek…
Maviyazı gerçekten çok teşekkür ederim ve tüm linklerine baktım, okudum ve dinledim, sağolasın.