bildirgec.org

neyin komik olduğunu.

tam aksine çok ciddi bir konu üstün yetenekli ve zekalı çocukların eğitimi.

konuyla ilgili daha aydınlatıcı haber burda .

burda da bahsi geçen bilsam lardan biri (bayburttaki) var.

meb in bu işe el atması hoş ama olay bozulmaya başlayabilir. okuyanlara sormak isterdim sizce bu işin meb tarafından mı yoksa özel bir eğitim kurumu yada vakıf tarafından mı yapılması daha iyi olurdu?

2,5 yaşındaki nehoşun yaptığı devekuşu resmi elimde kalakalıyorum. Bunu onun yapmamış olması yolundaki umutlarım ev ahalisinin sorgulanması sonucu yerini derin bir karamsarlığa bırakıyor. Evet nurtopu gibi bir sirk maymununun annesiyim. 4 yaşındayken babaannenin telefonuyla boku yediğimin resmen farkına varıyorum. Kızım bu okuyor diyor babannesi. İyk ne olacak ki şimdi. Beklenen yaş geldiğinde mahalle okulunun ana sınıfına yazdırılıyor. Çocuk her sabah kıvrım kıvrım. Anne oraya gitmek istemiyorum, sevmiyorum orayı. Anne hepsi salak bütün gün birbirlerini dövüyorlar. Anne öğretmen de salak bize hep kağıt kestiriyor, matematik bile yok. Psikiyatristler, milli eğitim rehberlik merkezleri, testler, bir sürü emek ve çile. Sonuç acı; özel eğitim alması gerek. Zaten devamsızlık ve uyumsuzluktan anaokulundan da kibarca siktir ediliyoruz. Bu yıl okula başlayacak, nereye gideceği belirsiz, düzenli olarak bir sürü dergi ve kitap okuyan, matematik bulmacaları, sayı dizilerini çözen kızcağızımın hangi sınıftan başlayacağı da belirsiz. Dışardan bakıldığında hiçbir farklılık göstermeyen, son derece normal görünen, ilkönceleri tarafımızdan böbürlenme aracı olarak kullanılan çocuk artık bir dert kaynağı halinde. Kendisi de başına geleceklerin farkında panik halinde anne beni okula gönderme evde kalayım nolur diye ağlıyor ne zaman konu açılsa. Evde öğrensem diyor boynunu büküp. Kurbanlık koyun gibi bu hayatının son gerçek güzel yazının tadını bile çıkaramıyor. Bazen şeytana uyup sıçarım özel eğitimine de okuluna da bu benim ucubem ben bakarım demek geliyor içimden, diyemiyorum. Milli eğitim sistemine güvenmiyorum. Okulda çocuğuma eğitim verecek öğretmenin ona nasıl bir muamele yapacağını düşündükçe deliriyorum. Her türlü sivriliğini- ki onları itinaya koruduk- törpülemeyi amaç haline getirmiş müfredat ve eğitim sistemi ya onu da hizaya sokacak ya delirtip kaçıracak. Ya kendi gibi ucubelerle dolu bir sınıfta güya farklı bir eğitim alıp toplumun kalanından farklı olduğuna inanacak, ya da normal çocukların arasında anormal olduğu her gün yüzüne vurulacak. Aslında hiç de komik bir yanı yok gibi bilmiyorum, ya da var da ben göremiyorum şimdilik.