bildirgec.org

tüm yaşanmış,yazılmış,bitmiş aşklardaki kahramanlardan biriyim ben
hepimiz onlardan biriyiz
tüm doğuran kadınlar, tüm duygusal insanlar
kızlar,adamlar çaresiz,duygusal veya fettan
kim varsa yaşayan
tüm hikayelerin baş kahramanı onlar

daima bedel ödeyen
seven sevilen veya öyle oldugunu zanneden
geçmiş ve gelecek zamanlardaki tüm aşklardaki
gizli yada açık, hükümlü hükümsüz
sevmek hepsine dair

En güçlü imparatoru güçsüz kılan neyse
en basiretsizi tarihe geçiren de o
geçerli olanı yoksayan, en geçersizi geçerli yapan
kural tanımayan ve en sert kuralları koyan o
esiri en aydınlıkta hür eden de o
en özgür insanı tutsak kılan da..

Geldin
Bastığım yer ürperdi benden önce, sanki rüzgar bile daha bir hafifledi, çiçekler iç geçirirken içimin kıpırtısını duydu etrafımdaki tüm kulak kesilenler.

Bir yerde değil heryerde olmalıydık, fırtınalarda sürüklenip yağmur altında sallanmalıydık, biz adım attıkça bastıgımız her yerde papatyalar açmalıydı, açmalıydı ki bizimle birlikte yaşadığımız mutlulukla onların var olma sevinci denk düşsün.

Ben sana yürüdüm ve sanki tüm dünya benimle yürüdü, sular taştı, ağaç koştu, gül sürüklendi. Ben sana yaklaştıkça ağaç, gül başını eğdi, kuşlar gülümsedi.

Bugün seninle aramıza birşey girdi
sormadan öylece geldi
iki kişilik ama tek
özne iki tane ama fiil birdi

Bugün aramıza birşey girdi
uzaklaştırmadı, birleştirdi
bakışlarımı bile değiştirdi
Yüzüne her bakışta son kez bakar gibi
yüzünü her görüşte ilk kez görür gibi

Ben senden,sen benden ibaret
Ne ben tek ne sen
hem ben hem sen
sen,ben ve ten
birbirine kök salmış iki beden

Ben sen iki kişi ettik
O kadar yakın
Bu kadar uzak
söyleyecek şey yok
sen bana ben sana yettik

Sen ve ben
Sade ve basit
yalnızken anlamsız bizken anlamlı
art niyetsiz
sessizce ve sürekli

Hava Alanya’nın havasından daha soğuk, insanın içini titretecek kadar sertti, dize kadar kar yağmış olan bu memlekette üzerinde kot pantalon ve hırkadan başka bir şey olmadığı için tir tir titriyordu sabahın köründe otobüsten inen heyecanlı kadın, ancak içi sıcacıktı ilk kez üşüdüğüne üzülmüyor, aylardır ilk kez umut doluydu.Evden kaçtığından beri otogarda tanıştıgı o 30 lu yaşlardaki yazıhane sahibi yakışıklıyla otelde 2 gün geçirdiği günü düşündü , adam ona gel seni memlekete götürüyüm demişti, işi bitince kızı nasıl da defetmişti.

Merzifon’da oturan Zafer’in kuzeni büyük bir aileye gelin gitmişti ve Zafer’in yaşındaydı, direk onun evine gittiler . Side’de birinin yanında yatacak yer ayarladıkları zaman onların ettikleri yardımı yüze vururcasına yaptıkları hareketler, sabah olsun hemen defolup gidin, ikincisi olmasın bu kalışın der gibisinden takındıkları tavırlar böceği öylesine alıştırmıştı ki, burada da korkuyordu, nasıl karşılanacaklardı diye.

Bahar’a az kala( Alanya civarında sezonun açılmasının yaklaşmasından bahsediyor, yoksa aynı dönem henüz pek çok yerde kış yaşanıyor) Alanya yollarında kapatılmış bekçisiz bungalowlara girip yatıldı, ayaküstü sevişildi, banyo yapılmadan oradan oraya gidildi.

Birkaç sene önve Tuncay’ın komilik yaptıgı restaurantın aşçısına rastladılar ne güzel bu gece takılacak yer bulunmuştu. Akşam olunca aşçı ve garsonların kış bitene kadar memleketlerine gitmek yerine kalmayı tercih ettikleri barakada soba sıcacık yanıyor, kapının önünde mangalda köfteler pişiyordu, böcek aylardır yarı aç yarı tok geçen hamileliğinin ilk aylarında böylesi bir ziyafete hayır diyemezdi, bu kalabalıkta tek kadın hatta genç kız oldugunu (henüz 16 sındaydı) bile umursamıyordu, zaten yanında dolaşan karnındaki bebeğin babasının onu sakınmak ve korumak namına hiç bir çekincesi de yoktu, küçük kadın günü kurtarmaya bakar olmuştu. Tıka basa yiyip barakada herkes buldugu yere uzandı, genç kadın zaferin omuzuna uzandı ve uyuyakaldı, rüyasında oradaki adamların Zafer’i öldürüp kendisine saldırdıgını gördü ve sıçrayarak uyandı.

Ankara’ya gidip orada ailesiyle tanışma, aile oluşturma hayalleri dibe vurunca yeni hayaller oluşturuldu hemen yaşamlarında, yaza kadar bir şekilde hayatta kalınacak yazın burada iş bulan Zafer doğacak olan bebeği ve küçük kadınınla hayat kuracaktı.

Artık iş hesap sormayı geçmişti, kime ne hesap soracaktı, beni uzman çavuşum, babam milletvekili dedin onların yalan olduğu yetmiyormuş gibi beş parasız ve gidecek yeri olmayan bir asalak mışsın nasıl diyebilirdi. Şimdi her ikisi de asalaktı işleri, paraları, evleri yoktu, Sebahattin abiden başka dostları yoktu, burası Bodrum, Marmaris gibi kış mevsiminde de çalışılabilecek bir yer değildi, burada kışın in cin top oynuyordu.

Sebahattin’le tanışması dönüm noktası oldu böcek için ,artık bir abisi vardı, ufak tefek, oyuzlu yaşlardaki,çulsuz ve parasız bu adam herkesi tanıyor her işi beceriyordu ve sanki uçkuru yoktu.

Hayat böceği işsiz güçsüz, parasız ama asla aç kalmayan herkesi tanıyan bu abisiyle vakit geçiriyor, karnını doyuruyordu. Bazen Sebahattin’in bahçesindeki çadırda kalıyor bazen onun ailesinin evine gidiyordu, kış geldiği için Side’de yaşam zorlaşmıştı, kalabalık bittiği için yalnız bir genç kız çok daha fazla dikkat çekiyordu, parasız,pulsuz,kimsesizler kışın tenhalıgında hemen aç kurtların avı haline gelebiliyordu.

Tanıştıgı bildigimiz kurt misali erkeklerle neden yatıyordu, bunun cevabını kendi de bilmiyordu, para için olsa zaten para veren olsa o almazdı, sevdiği olsa o da yok, zevk almak hiç tatmadıgı bir duygu öyleyse neden hem karşısına çıkan ve koynuna girdigi bu adamlar öyle kadınsız kalmış kişiler de değildi , yatacak yer sorunu olmasına ragmen yattıgı kişiler hemen bu henüz ergenlik çağından yeni çıkmış küçük kadını sepetliyorlardı.

Şöyle adam gibi sofraya oturmayalı, deliksiz uyumayalı, uzun uzun banyo yapmayalı ne kadar olmuştu kimbilir, ama yine de asla al sana özgürlük burada onun bunun oyuncağı oldun demedi kendine, kendine bile hesap vermeyecekti çünkü.

Evden kaçmaları ile yakalanmaları toplan 15 saat kadar sürdü, onüç yaşlarında iki kız onlardan bir yaş ufak bir velet, gidecek yer olmadan, parasız,plansız, eşyasız nereye gidebilirlerdi. Akşama kadar sahilde beton blokların arasında dolaşmış Reha evine dönğnce onun tavsiyesiyle akşam olunca Reha’nın kendilerinden on yaş kadar büyük bekar akrabalarından birinin dükkanına sığınmışlardı. Yarına yada sonrasına ait hiçbir plan yada programları yoktu sadece uyumak istiyorlardı ve çok açtılar.

Teyzenin emanet çocuk korkusu ve Reha’hı sıkıştırmalarıyla gece yarısı polis baskını yapıldı dükkana, çişim var demeye utanan hayat böceğinin altına yapışının kokuları arasında aç bilaç tutuldu karakolun yolu, kızlar bekleme odasına büyük abiler dayaga alındı, dahası iki kız bekaret muayenesine bile yollandı.

Neden bir kitap yazmıyorsun dedim, işim gücüm yok onunla mı uğraşayım, mazallah kitap çok satar ünlü münlü olurum hayatımı mahvedemem dedi.

Kitaplara konu olabilecek bir hayattı onunkisi, hırsız bir ailenin herşeye ragmen o kötü hayattan uzak tutmaya çalıştıgı, nezaretlerde dayak yiyip, hapislerde süründüğü dönemleri yurtdışı gezisi diye ona yutturdukları bir çocukluk geçirmişti. Ailenin cici kızıydı, o eve girince küfürler susar, para lafları konuşulmaz evde düzgün bir hava eserdi, zaten genellikle Büyükada’daki teyzesinde kalırdı, ailesi ona hiç yokluk göstermezdi o bir prensesti.