Çoğumuzun alışmış ya da mecburen alışmak zorunda bırakıldığımız, ”mutfakta vakit geçirme’’ olayına, çok takıldığımı söylemekten hiç vazgeçmedim.
Güzel yenilen bir akşam yemeğinden ya da sabah kahvaltısından sonra bırakılan kirli kaplar, her şeyin cazibesini bir anda yok eder.
Şöyle hayalimde canlandırıyorum, 1.90 boylarında, yeşil gözlü, sağlam popo kaslarına sahip bir erkeğin, kendi yakışıklılığının farkında olmadan, ukala ve gerik bakışlardan uzak, ‘’Başka silinecek bir yer var mı canım?’’ deyip ortalığı büyük bir ciddiyetle toplamasını..Sanırım, aşk sınırlarımı bir hayli zorlar..
Ya da,”Yemeğimiz olmak üzere, sen biraz yorgun gözüküyorsun, lütfen otur, dinlen’’.. Erkeğin bu cümleleri karşısında titreyebilirim.
