Dan adında bir şahıs Powerbook’u için yukarıdaki şekilde gördüğünüz René Magritte’in The Son of Man adlı eserini uyarladı. Inkscape adı verilen açık-kaynaklı bir vektörel grafik yazılımıyla duotone’a çevirerek daha sonra lazerle bu deseni Powerbook’una işledi. Tamam ilk yapan o değil ama bunu yapan o. İnsanın epiy hoşuna gidiyor böylesi. Ayrıntılı görünümü burada, yapım sürecini ise burada ve buradabulabilirsiniiz.
Almanya’daki Pforzheim Üniversitesi‘nden dokuz tasarım öğrencisi Nissan‘ın tasarım yarışını kazanarak uluslararası sponsorluk etkinlikleri ve Avrupa’daki beyin takımıyla görüşme imkanı buldular.
Öğrencilerin hepsi üniversitenin ulaşım tasarımı dersini almaktaydılar ve Nissan Design Europe, Nissan Avrupa Tasarım Ofisi tarafından değerlendirildiler. Bu ürünlerin 2015 yılında son kullanıcının karşısına çıkması bekleniyor. Ayrıntılı bilgiyi burada bulabilirsiniz.
50 adımda nasıl daha iyi bir tasarımcı olurum? diye kara kara düşünüyor ve ne yazıkki bir çözüm bulamıyorsanız,buyrun buradan bakın…
belki’de iyi bir tasarımcısınız da farkında değilsiniz…
frederic goudy tasarım ve tipografi dünyasının en önemli kişilerinden biridir. 1865 yılında amerika’da doğan Goudy hayatı boyunca tam 116 yazı karakteri tasarlamıştır. “Caslon”, “monotype”, “type foundy” gibi büyük ingiliz font şirketleri için tasarımlar yapmıştır. goudy aynı zamanda bir eğitimcidir.
holme’s school of illustration ve Syracuse üniversitesinde yazı tasarımı ve kaligrafi dersleri vermiştir. goudy‘nin büyük değeri olan orijinal fontları, kalıpları ve özel basım kitapları 1939 yılında atölyesinde çıkan bir yangınla kül olmuştur. goudy 1947 yılında ölmüştür.
tasarladığı bazı fontlar :
Jakob Nielsen‘i bilmeyenimiz yoktur. Jakop bey washintonpost‘ta yer alan bir konuşmasında ziyaretçilerin anasayfada yer alan 20 kelimeyi okuduklarını ve sayfa başına ortalama 27 saniye ayırdıklarını söylemiş. web kullanıcıların basit görevleri yerine getirmede artık daha başarılı olduklarını belirten nielsen tasarımcılara laf sokmayı da ihmal etmemiş.
merhaba günnükcan,
sen bu yazıyı okurken ben kahvaltımı yapmış, çayımı yudumluyor olacağım. evet evet, bu saatte kahvaltı!
kısa özete geçiyorum:
1. 24 saatin 20’sini evde geçirip o kadar yemek yedikten sonra evde kod yazmaktan, patates yumrusu gibi bir şey olup çıktım efendim. önümde benden habersiz yapıştırılmış gibi duran göbeğim beni rahatsız etmelerde… kendisiyle pek yakında ilgilenmek gereği doğdu. hele şu çalışmalarım bir sonuç versin bakayım…
2. beşiktaş’ta güzel bir lokanta olan ali baba restaruant’a gitmiş idik. ekmeğin üzerinde kalan unlardan dolayı, tutmuş olduğum tuzluğun elimden fırlayıp yere düşmesini engelleyememiş bulundum. oranın garsonlarına garip bir eğitim veriyorlar sanırsam. niye dersen, ne yaparsan yap; ilginç bir şekilde gülümseyip rahat etmeni sağlamaya çalışıyorlar. bunu anlatmamın nedeni şu ki; garsonlar “hiç önemli değil aaabi” dedikten 3 saniye sonra yan masadan aldığı tuzluğu masama koymak istedi. ve o da düşürdü tuzluğu! içimden dedim ki, “valla hakkaten önemli değilmiş sanırım”!
Hiç İran’dan grafik tasarımıyla ilgili işler gördünüz mü? Ben dört beş ay önce şurada bulunan haberi görmüş ve grafik tasarımın Arap alfabesiyle olan uyumuna hayran kalmıştım. Houtlust‘ı gezerken, daha önce yayınladığı örneklerden sonra yine İran Grafik Tasarımı’nın öncülerinden Reza Abidini‘nin yukarıdaki işini gördüm. Hemen sağında ise yine başarılı işlerinden biri var.
hazırladığım websiteleri için header,banner,logo gibi tasarımlar yaptıracağım freelance tasarımcı arkadaşlara nereden ulaşabilirim?
[mp3] gibi cevherlerin olmadığı genç, enerjik ve heyecanlı yıllarımızda karma kaset yapardık. eminim herkes en az bir tane yapmıştır. ben teknolojik yetersizliklerden kaset kaydediciyi radyoya dayayarak yapıyordum. şarkıların üzerine evdeki sesler binerdi, çok kızardım. artık cd, mp3 ve [internet] ile herşey çok kolay.
arkadaşlarımızın karakterlerini hazırladıkları karma kasetlerden tahmin etmece oynadığımızı hatırlıyorum. yaygın bir şey olsa gerek. sanatçılara karma albüm hazırlatma projesi yapılmış çünkü.
