Bir amerikan vatandaşı yılbaşına para toplamak için ruhunu internette 500.000 euro’ya satılığa çıkarmış. Bu adam ebay’da açık artırmayı kazanan teklifçiye ruhunu cam kavanozun içinde bir anlaşmayla verecekmiş. Ruhunu şeytana teslim etmektense satmayı uygun görmüş. Kaynak
Altın pusula websitesinde size bazı sorular sorarak sizin kendi “hayvan”ınızla eşleştiren bir sistem var.
Siteye göre:
Altın Pusula’nın sihirli dünyasında, her insanın bir hayvan eşi var. Bu hayvan ruhunuzu okuyarak en iyi arkadaşınız ve ruh eşiniz oluyor. Hayvan durumunda kişinin gerçek karakteristik özelliklerini ortaya çıkarabiliyor.
Siteye buradanulaşınız.
Ayrıca bu sitede filmin fragmanına ulaşabilirsiniz.
Size nasıl hissettiğinizi sorarak sizi ona uygun olduğunu düşündükleri bir siteye yönlendiren bir site. Ben stresliyimi seçtim uçan adam oldum. Sizde bir tıklayın isterseniz…
şiir;
ve ekşi erik yerken buruşan yüzün
serin bir gecede dolaşmak gibidir güzün.
bitti.
şiir;
açlıktan kazınırken ayazda midem
önümdeki sıcak çorbanın buğusuydun sen.
bitti.
diyanet işleri fetva hattının telefon numarsını bilen varmı !? telefon açıpta sormak istediğim soru şu ;
gerçekten de “dinsizin hakkında, imamsız gelir’mi!?
Süslü sözler vardır ya hani…
Aşıklar söyler genelde…
Sanattır o sözleri söyleyebilmek, kelimelerin son heceleri bağlanır birbirine sevgi yumağı oluşturur. Sonra biri gelir „vay seni sevgi pıtırcığı“ diye dalga geçer.
Herşeye rağmen güzeldir sevgi pıtırcığı olmak. Bütün duygusal anlara rağmen…
Bütün göz yaşlarına rağmen…
Hastalandıktan sonra huy değiştiren çocuklar gibiyim. Bir yanım eski duygusallığımı özlüyor ama odun yanım karşı çıkıyor. Son zamanlarda hasta da olmadım ki, huy değiştirdim diyeyim. Nerden böyle ruhsuz oldum bilmiyorum.
Süslü sözler kayboldu artık. Ağzımdan ancak buz kivamında cümleler çıkıyor. Ben niye böyle duygusuzlaştım bilmiyorum…
Ayırt etmeden herşeyi yıkasam- yıksam..
Kirlileri ayırır gibi, bu renkli bu beyaz diyip yaşadıklarımı da ayırsam, sonra ön yıkamalı bir programda 60 derecede (p)aklasam hepsini..
Kezzap dökünce tuvalet taşına nasıl çıkar cızzzzzzztt diye bir ses, tüm mikroplar yok olur, ama gözün de yanar biraz, hele o koku hiç güzel değildir..Artık kezzaplarla yıkanmıyor tuvaletler, ace’li domestoslu oldu temizliklerde.Şimdi yaşananlarda kezzap kadar yakıcı değil, temizlik malzemeleri değiştikçe duygularda değişti, daha hijyen ve hırpalanmıyor artık ruhumuz..Tuz ruhu diyorlar dı adına BİR zamanlar, ruhsuz insanlar olunca temizlik bile ruhsuz şimdi.. Yaaa arapsabunu nerde kaldı, yerleri kayganlaştıran o miss gibi temizlik kokusu yerini, lavantalara, okyanus kokularına(sanki bilirmişiz gibi okyanus kokusunu, kaçınız gördü okyanus- ben görmedim) bıraktı yerini…Meyva kokulu sıvı sabunlar var artık, eskiden Hacı Şakir sabunları vardı, kocaman çocuk ellerime sığmazdı saçlarımı köpürtürken mutlaka düşüverirdİ:) Oysa şimdi binbir çeşitli SPA duş jelleri var, saçlarımızı yıkayınca yıldız gibi parlayıvereceğimiz kandırmaca şampuanlar var.. Parlatabilirler mi acaba içimizi, yaşanan İÇ sıkıntılarımızı, yada çocuk gülüşümüzü verebilir mi o bilmemne tarafından onaylanmış diş macunları..
Emekli SAT komandosu 65 yaşındaki Namık Ekin, Karadeniz’den Marmara’ya 52 kilometreyi sualtından yüzerek ’iki deniz arasında en uzun yüzme rekorunu” kırmaya hazır. Haberin detayı burada
Her daim güleryüzlü, insanları spora teşvik eden, insancıl, ülke adına ve spor adına güzel şeyler yapan bu güzel insana başarılar…
Hava kurşun gibi ağır…
Yağmur arsız…
Anılar ıslak, anılar yorgun…
Caddeler ıslak dışarıda.
Umutlar bekler meçhul bir faniyi. Kıyıda köşede gizlenen, yaşarken yaşamını sessizce içinden, Keşkeleri bitmiş, sankileri ile yaşayan bir faniyi…
Hoyratça harcanmış bir zaman var hayatımda. Yaşama ait ne varsa içimde, sırtımda taşıyorum geceleri. Pejmürde, yırtık pırtık ruhumla.
Çığlıklar dolarken bu kentin sokaklarına, duyan oldu mu fani sesimi acaba? Yoksa söylenecek söz kalmamış mıydı? … İçimden mi kuruyordum cümlelerimi artık?
Çocukluğum boyunca bu hikayelerle büyüdüm, bazıları korkmak amacıyla bazıları ise artislik yapmak için anlatırlardı. Genelde ölen biri vardı hikayelerin içinde, bazen bir kaç ölü. Cinayet, eziyet, işkence gibi olayların yapıldığı mekanlarda gerçekleşirdi çoğu hikaye.
Bizim köyün okulunun altında şehit yatarmış, şehit mezarının üstüne yapmışlardı okulu. En sevdiğim öğretmenlerimden biri ve ilk öğretmenim olan Cengiz öğretmenin sırf o şehidi bir kaç kere görmesi yüzünden bizim köyden kaçıp gittiği hala anlatılır. Sonrasında gelen öğretmenlerin bazıları da bu hikayeyi doğrulayan olaylar anlatmışlardır.
