(Okumaya başlamadan link açıp hem okumanızı hem dinlemenizi öneririm ama siz bilirsiniz yine de…)
M. Ö. İki bin yıllarından beri insanlar evliliğe bir anlam verir olmuşlar. Yani dört bin yıldır süregelen bir kurum evlilik. Milyonlarca yıl olmuş insanlar yeryüzüne gelişi, yaşam sorunlarını çözmek için birlikte olmuşlar. Aile, evlilik kurumu yeni kurulmuş gibi düşünülebilir geçen zamana bakarak.
İftar vaktine yaklaştıkça evde bir koşuşturma başlar, top patlamadan sonra hazır olmalıdır.Misafirin bol olduğu sofralardır. Bazen soğuk çorba içmen gerekse bile müthiş bir lezzeti vardır.Hurma ile açmayı tercih ederim, gün boyu hayal ettiğim tatlılar ise sanki hayal ederken yemişim gibi gözüme farklı görünür.Annem hep “karnın açken alışveriş yapma” derdi. Sebebi mucizesi bu olsa gerek. Annem bu işlerden çok iyi anlardı bana da anlatırdı ama ne kadarını tam hazmettiğimi zaman gösterecek. Şimdi annemden çok uzakta tek başına buruk bir sofrada zeytinle açılacak olan bir Ramazan’dayım.Aile her şeymiş, hayatın lezzeti hurma ile açılan oruçta değil de o sofrayı paylaştığın insanlarla berabermiş. Ne geri gelir o günler ne de ben gidebilirim. Hayatın elimden aldığı bir güzelliği daha yitirmeniz üzüntüsü içindeyim.
Sahur için annemin hazırladığı hamur işlerinin kokusu burnumda tütüyor da iştahım kesiliyor, bazen kalkıp bir bardak su içip yatıyorum. Annemi ve o güzel eski Ramazan günlerini anmak ruhumu doyuruyor.
Eşek bile bir tek Anamın sözünü ikiletmezdi. Bizi hiç sallamayan bu eşek Anamın yoldan gelişini görünce “hazır ol” pozisyonuna geçerdi. Eşek bile Anamın Osmanlı kadını olduğunu biliyordu.Bizleri büyüttü başka illere gönderdi, babamın dünyadan ayrılışı ile tek başına kalmasını istemedik. Yanımızda kalsın, yaşlandı, dinlendin istedik. Söz geçirebilseydik başaracaktık ama Osmanlı kadınına söz geçmiyor. Sık sık yanına gitmeye çalışıyoruz ancak iş nedeni ile her zaman izin kullanamamak sorun oluyor. Osmanlı kadını ya başkasının yanında bile kalmak istemiyor.Aklıma geldikçe beni eşek kadar hayrete düşünerek bir ineğimiz vardı süt sağılması gerekiyor ve anneme yardım etmek için kovayı alıp yanaşıyorum. Bu inatken süt sağmak mümkün değil. Gidip bakkaldan alıp kovaya doldurayım diye düşünüyorum ama Anamdan kaçmaz. Zaten ineğin şişen memeleri beni ele verir. Üzerine bir de Anamdan fırça yemek var. Anladım ki bu inek elleşmekten hoşlanmıyor.
“Ana ben yemeği yaparım sütü sen sağ” demekten başka yapılacak bir şey yok.O bana yüz vermeyen inek Anamı görünce nasıl da süzülürdü. İşte bu sahne beni delirtirdi. Planlarımın arasında ilk Kurban Bayramında o ineği kesmek yer alırdı.İnek kesildi ama Anam çok üzüldü. Böyle olmaz bari yenisini alalım dedik o da bize ötekinin yaptığını yaptı.
Öyle böyle derken büyüdük, kendi yuvalarımızı kurduk. Ailemizde gördüğümüz yanlışları yapmamak için özen gösterdik. Çocukları yetiştirmek için bilimsel yollara başvurduk. Kitaplarda yer alanlar evimizdekine uymadı hayal kırıklığına uğradık.Belki biz yanlıştık ama bunun sonuçlarını ancak kurduğumuz düzen içinde büyüyen çocukların ilerideki davranışları ile anlayacağız. Uzun bir süreç çocuk yetiştirmek ancak bunun en büyük ve değişmez kuralı ise eşler arasındaki uyumdur.Mutlu bir evlilik yapmak herkesin dileği ve beklentisidir. Kimse ayrılmak ya da sürekli tartışmak için yuva kurmaz. İyi niyetlerle başlayan evlilikler bir süre sonra iktidar savaşına bile dönüşebiliyor. İletişim eksiliği ya da hatası yaparak yaşayarak hem kendimize hem eşimize dünyayı dar ediyoruz. Oysa ömür ne de kısa…
Şu gelin kaynana programları yok mu sırf onun yüzünden bir çok ailenin yıkılma eşiğinde olduğunu duydum ve biliyorum.Tv de kaynana gelinini veya damadını kötülüyor.Seyircilerde de ister istemez etkileniyor. Kaynana semra vardı hatırlarsınız şahsın biri kaynanamla aramızda hiç bir sorun yoktu sırf böyle programlar yüzünden aramız açıldı.Dediğine şahit oldum ve tvlerde de seyrettim.Tvlerde bağırarak sorunların çözüleceğini zannediyorlar
İhanet etme fıtratına
Nizam sen değilsin
Bölme bu gününü yarınına
Direnmeye devam et
Hayâsızlığı son gelene kadar
Koş, hiç yorulma
Nerdesin, ne yaparsın,
Kimlesin, kimin için yaşarsın,
Heba olmuş ömrünü
Kimin için harcarsın
Soluklan, silkelen
Varlığını hisset
Yaratanından ötürü
Sevildiğini bil
Yalnız değilsin
Olamazsın da
Şah damarına dokun
Anla, ağla, anlat
Hadi
Nasıl sevdin?
Eski savaş tankı ile şehir turu yapıyorlar. Alışverişe ve gezmeye 1975 model bir savaş tankı ile gidiyorlar. Tankı 2 yıl önce antika 2 silah karşılığı aldığını söyleyen Joachim tankı kullanabilmek için gerekli olan E sınıf ehliyetide aldığını ve tankın silah fonksiyonlarını devre dışı bıraktığını söylüyor. Ayrıca baba,aracın geniş ve uzun olduğundan dolayı şehir trafiğinde kullanımı biraz zahmetli olması ve alışveriş merkezlerinde park yeri bulunamamasını bir sorun olarak görmüyor üstüne birde zorluk çekmediğini dile getiriyor.
Biz büyükleri anlamak gerçekten zor. Çocuklarımız yirmili yaşlarına gelir de, hala onları bazı şeyler için yetkin görmeyiz. Buna karşılık, çocuklarımız daha küçk yaşlardayken onlardan büyüklerin performansını bekleriz.
Benim rastladığım iki örnek.
İlk olayımız Ankara’da bir kasabada geçiyor. Genç bir anne ve iki üç yaşlarında bir çocuk elele apartmanın merdiveninden iniyorlar. Çocuk sendeleyip düşünce annesi eliyle defalarca kafasına vurup azarlıyor.
İkinci olayımız İstanbul’dan. Orta yaşlı bir baba, yürürken sendeleyen oğlunu “Doğru dürüst yürü!” diyerek azarlıyor.
Engelli Çocuk Sahibi Olmak
Anne 8 aylık hamile doktorlar bebeğinin down sendromlu olduğunu ve karar vermesi gerektiğini söylüyor. 21 kromozomlu bir çocuk dünyaya getirecek ve tüm hayatını ona göre idame ettirecek.
Anne baba şaşkın,birlikte karar veriyorlar.
Bu bebek doğacak!
Bebek dünyaya geldiğinde ne hikmetse down sendromu taşımadığı anlaşılıyor.
Anne babanın sınavı bu işte!
Peki ya sonucu farklı yaşayan aileler işte asıl travmayı onlar yaşıyor.Çocuğun tedavi görmesi lazım ancak bu tedaviye önce aile ile başlanıyor çünkü engelli çocuğa en yakın olan ve sürekli yaşamını onunla paylaşan aile olduğundan aileye düşen iş yükü çok fazla özellikle de anne en ağır şekli ile yaşıyor.
Eşler birbirini suçluyor “sen şöyle yaptın da ondan böyle oldu” ya da “şöyle şöyle yapsaydın böyle olmazdı” gibi,bu sürekler tüm ailelerde yaşanıyor.
Suçlama devresinden sonra suçluluk duygusu başlıyor “neden ben” ,”neden benim çocuğum”,”hangi günahımın bedeli” bu süreç bitince sıra geliyor sorgulama evresine down sendromu olanların yaş limitinin 30 olduğunu öğrenen anne baba bu kez “daha uzun yaşayamaz mı?”,“tedavi olması için hangi doktora,hangi hocaya gitmeliyim?”Down sendromu olan ve 30 yaşı geçiren nadir örnekler vardır.Otuz yaşına geldiklerinde saçları dökülmüş,beyazlamış,derisi sarkmış bir yaşlı görünümünde olarak yaşamları sonlanır.Kelebeğe biçilen ömürden biraz daha fazlası biçilmiştir.
Milyonlarca insan varken akraba evliliği yapmanın sonuçlarından biridir.Tek neden aile evliliği değildir tabii ki.Kalıtım yolu da önemli bir unsurdur.
Konu ile ilgili detaylı açıklamalar vardır.
sinop‘un Boyabat ilçesinde yaşayan 16 yaşındaki F.H.T.(kız) 13 yaşındaki M.A.(erkek)’ya tecavüz etti ve 4 yıl 6 ay hapse mahkum edildi.olay F.H.T. ile m.a’nın çeşme başında karşılaşmasıyla başladı.bir süre sohpet ettikten sonra bahçeye girerek birlikte oldular.birlikte olduklarında F.H.T. 16, m.a 13 yaşındaydı.bir yıl sonra F.H.T. istanbulda yaşayan amcasının oğluyla birlikte kaçtı.
amca oğlu F.H.T.’nin 6 aylık hamile olduğunu öğrenince ailesinin yanına gönderdi.F.H.T.’nin ailesi durumu m.a.’ya bildirdi. m.a. ise durumu açıkladı ve F.H.T.’nin kendisiyle zorla birlikte olduğunu belirtti. daha sonra yapılan dna testinde çocuğun m.a’dan olduğu tespit edildi. bunun üzerine m.a’nın ailesi F.H.T.’ye suç duyurusunda bulundu.F.H.T.’ye 4 yıl 6 ay ceza uygulanırsa türkiyede ilk defa bir kadın erkeğe tecavüz etmekten hüküm giyecek.
