Ya bu çocuk sizin olsaydı?
Ya bu çocuk sizin olsaydı?

Engelli Çocuk Sahibi OlmakAnne 8 aylık hamile doktorlar bebeğinin down sendromlu olduğunu ve karar vermesi gerektiğini söylüyor. 21 kromozomlu bir çocuk dünyaya getirecek ve tüm hayatını ona göre idame ettirecek.Anne baba şaşkın,birlikte karar veriyorlar.Bu bebek doğacak!Bebek dünyaya geldiğinde ne hikmetse down sendromu taşımadığı anlaşılıyor.Anne babanın sınavı bu işte!Peki ya sonucu farklı yaşayan aileler işte asıl travmayı onlar yaşıyor.Çocuğun tedavi görmesi lazım ancak bu tedaviye önce aile ile başlanıyor çünkü engelli çocuğa en yakın olan ve sürekli yaşamını onunla paylaşan aile olduğundan aileye düşen iş yükü çok fazla özellikle de anne en ağır şekli ile yaşıyor.Eşler birbirini suçluyor “sen şöyle yaptın da ondan böyle oldu” ya da “şöyle şöyle yapsaydın böyle olmazdı” gibi,bu sürekler tüm ailelerde yaşanıyor.Suçlama devresinden sonra suçluluk duygusu başlıyor “neden ben” ,”neden benim çocuğum”,”hangi günahımın bedeli” bu süreç bitince sıra geliyor sorgulama evresine down sendromu olanların yaş limitinin 30 olduğunu öğrenen anne baba bu kez “daha uzun yaşayamaz mı?”,“tedavi olması için hangi doktora,hangi hocaya gitmeliyim?”Down sendromu olan ve 30 yaşı geçiren nadir örnekler vardır.Otuz yaşına geldiklerinde saçları dökülmüş,beyazlamış,derisi sarkmış bir yaşlı görünümünde olarak yaşamları sonlanır.Kelebeğe biçilen ömürden biraz daha fazlası biçilmiştir.Milyonlarca insan varken akraba evliliği yapmanın sonuçlarından biridir.Tek neden aile evliliği değildir tabii ki.Kalıtım yolu da önemli bir unsurdur.Konu ile ilgili detaylı açıklamalar vardır.Ablasının elinden tutmuş,dolmuşa binmek üzere iken yaşlı bir teyzemiz down sendromlu çocuğumuzun ablasına “ah yavrummm geçmiş olsun neyi var?” diye sorar.Down sendromlu çocuğumuzda “ben hasta deliğim ki salak!”Diyerek çocuk oluşunu ortaya koyar.Eğer bu yazıyı okuyorsanız konunun bilincindeyiz zaten diyeceksiniz.Haklısınız da benim ulaşmak istediğim sizler değilsiniz.Ulaşmak istediğim sizin kadar bilgili ve ilgili olamamış olanlara sizler kanalı ile ulaşmak.Bir gün bulunduğunuz ortamda bu konu hakkında sohbet ederek çevrenize ulaşmanızdır.Down sendromlu çocuklarımızı topluma karışmaları ve kaynaşmaları için halka açık yerlere çıkarma uygun seviyede olanları doğal okul ortamında eğitme gibi projeler var ancak dışarıya çıkardığınızda çocuğa verilen tepkiler öyle korkutucu ki çocuk bunları görmesin yaşamasın diye hapis hayatı gibi bir hayat yaşamak zorunda kalıyor.İşte sorun bu !Ya bu çocuk sizin olsaydı?