1 haftalık ayrılıkdan sonra evime geri döndüm yatağımı, bilgisayarımı, odamı, hafifi özlemişim hasret giderme amaçlı birşeyler karalamaya karar verdim.Bahsettiğim 1 hafta içerisinde keyfi bir seyahate çıkmıştım farklı bir şehirde kaldım gezdim dolandım yeni insanlar tanıdım, değişiklik güzel şey. Konaklama ihtiyacımı orada ailesiyle yaşayan bir arkadaşımın yanında karşılıyordum böylelikle aileyide biraz yakından tanıma şansım oldu. Tanıdıkça bir ailenin bu şekilde dağılmadan durması beni şaşırttı o aileyi çekip çeviren anneye her bakışımda içimden takdirlerimi sundum ne kadar güçlü bir kadın olduğunu anladım.Beş çocuklu bir aile arkadaşım en ufak kardeş iki abi ikide ablası varmış ablalardan bir tanesi şu anda hayatta değil salonda büyükçe bir resmi çerçeve içinde asılı duruyor. Babanın cezaevinde yatmış olduğunu bir konuşma esnasında öğrendim, ilk başlarda nedenini sormadım aslında hiçbir zaman sormadım, böyle yaraları deşmekten pek hoşlanmam benim özelim hakkında soru sorulmasından da pek hoşlanmam, siyasi suçları yüzünden hüküm giymiş olduğunu arkadaşım kendisi söyledi, şansıma benim geldiğim gün abiside eve gelmişti 1 haftalığına, okuyormuş çok neşeli güler yüzlü biri 27-28 yaşları civarında hazırlık sınıfında okuduğunu söyledi önceden okuduğu okulu 3. sınıfta bırakmış şimdi yeniden sınavı kazanıp yeni bir okula girmiş ona da okulunu neden bırakmış olduğunu sormadım, bir iki gün sonra cezaevine girdiği için okuldan atıldığını kendisi söyledi, samimiyetimizde artmıştı bu iki gün içerisinde, hayatta olmayan abla dağda vurulmuş, pkk olabilirde olmayabilirde dediğim gibi bu tip soruları yöneltmekten kesinlikle kaçındım ancak televizyonda bir şehit haberini birlikte oturup izlerken ailenin pkk’ya hiçde sempatik bakmadığını farkettim, ablanın nasıl öldüğünü öğrendikten sonra salonda duran gülümseyen fotoğrafına gözüm sürekli takılmaya başladı.Sevgilimde bu şehirde okuyor oraya gitmekteki asıl amacımda onu ziyaret etmekti, haliyle bir süre görüşememiştik. Evin annesiyle konuşurken kız arkadaşımın tavırlarının ölen kızınınkilere benzediğini o yüzden onu çok sevdiğini söylemişti. Evinde kaldığım arkadaşımlada sevgilim vasıtasıyla tanışmıştım dolayısıyla o, bu evin insanlarını benden daha uzun süredir tanıyordu.Diğer abla ise Almanya’da yaşıyor Türkiye’ye dönemiyor, işkencelerden geçmiş çareyide fırsatını bulduğu gibi kaçmakta bulmuş, o esnada evde olmayan diğer abinin de bu tip bir geçmişi olduğunu farkettim ancak onun ucuz kurtulduğunu bir ara üstü kapalı dile getirmişlerdi. Bir tek arkadaşımın benzer bir geçmişi yok, oda büyük olasılıkla yaşından dolayı ilerisi için birşey söyliyemem.Dönüşüme iki gün kala iki kardeşinde doğum günleriydi ilginç bir tesadüfdürki abi-kardeş aynı gün doğmuşlar, ikisininde doğum günlerini kutladık birbirlerine hediyelerini verdiler o günün akşamı bir yerde oturup kutlamamızı yaparken abinin nezarete alındığı haberi geldi eve erken döndük ne olduğu konusunda ailenin bir fikri yoktu sadece annenin içeri girip çok kısa bir süre görmesine izin verilmiş o güzel günün akşamı evde bir matem havası esmeye başladı anne ağlamaklıydı ancak gözünden tek bir yaş süzüldüğünü görmedim, tamda oğullarının dönem birincisi olduğuna sevinirken yeniden hayatının altüst olduğunu söyledi o kadar. O akşam abinin maceraları hakkında biraz bilgi sahibi oldum mahkemeye nasıl elinde zincirlerle zafer işareti yaparak çıktığı, kendisinin ve arkadaşlarının ayakkabıları çıkartılıp arandıktan sonra ayakkabılarını tekrar giymeyi reddedişleri ve bunun üzerine soğuk kış gününde üzerinde çıplak ayaklarıyla yürüyecekleri zemine nasıl su dökülüp buz tutması sağlandığı buzlu zemin üzerinde kayıp düşmeleri için nasıl çabalandığı, bunlar gururla karışık hüzünlü bir tavırla anlatılıyordu. Arkadaşımın tahmini önceden sürmekte olan davalarından bir tanesinin sonuçlanmış olabileceğiydi, belkide; polisler hakkında haklı olarak pek iyi düşüncelere sahip olmayan abi kimlik kontrolü esnasında tartışma başlatmıştı ve sonunda içeri alınmıştı herşey mümkündü, neyseki ertesi gün öğlen saatlerinde salıverildi yine neşesinden birşey kaybetmemişti.Trenime binmeden hepsiyle tek tek vedalaştım, herşeye rağmen güleryüzlerini eksik etmeyen bu insanlara teşekkürlerimi sundum, hepsini içimden ayrı ayrı tebrik ettim.Eve dönerken abla aklıma geldi düşündümde o ablayı büyük olasılıkla bir türk askeri vurmuştu, eğer ben o dönemde askere gitmiş olsaydım ve orda görev yapıyor olsaydım belkide o evin kızını ben öldürmüş olacaktım böyle düşününce biraz tuhaf hissettim kendimi, orda her ne amaçla olursa olsun ölen herkesin bir annesi bir ailesi olduğunu düşündüm umarım zamanı geldiğinde orada bir annenin evladını öldürmek zorunda bırakılmam.
yorumlar
cevval yazı çok hoş eline sağlık,bayağıdır ortalıklarda olmayışın düşündürürken açıklamışsın sebebini de bu şekilde(:
(burası biraz karısık simdi aile hem pkk sempatizanı olmasada aileden bağımsız çocukların beyni yıkanabilir, nebilim.bir de madem senin sezgine göre öle bir sey olamaz neden türk askeri dağda vurmuş)olasılık doğru ise, TÜRK askeri vurmuşsa eğer,emin ol sende vururdun öyle bir durumda.. sana/vatana çevrilen namluya tepkisiz kalmazdın..sende vururdun..
anlatımda sürekli kişilerin abla/abi şeklinde isimlendirilmesi konusunda özür dilerim ancak ne şehir nede isim belirtmek istemedimki hiçbir şekilde deşifre olmasınlar bunu yazdıktan sonrada düşündüm hatta acaba onları burada anlattığımı bilseler bana kızarlarmı diye@xerre biliyorum orda olsaydım bende vururdum vurmasam vurulabilirdimde herşey mümkün ancak yinede bu şekilde tanıdığım insanların kardeşlerini/evlatlarını öldürmüş olmak nedeni ne olursa olsun tuhaf bir duygu olurdu oraya gitmeden hemen önce bi süre askerlik işlerim ile uğraşmıştım, ailemle doğuya gitmek üzerine uzunca bir sohbet etmiştim, sanırım onun etkisinde kalmışım
cok cok özür dileyerek ve bölerek birsey sormak istiyorum. bu yazi ne zaman onay kuyruguna yollanmisti?ben de iki güne yakin olacak bir yazi yolladim. ve hic ses yok hala. red maili de almadim. yogunluktandir diyebilmek icin soruyorum.
merkezinde “insan öldürmek” olarak yola çıkıldığında o bile ürkütücü ve geren,sinirleri tahrip eden bir durumken dediğin gibi bir de tanıdığın insanların bu merkeze senin tarafından oturtulması çok vahim bir durum olurdu.haklısın.
yaklaşık 2 gün önce yazılmıştı suuguurccann merak etme yayınlanmak üzeredir seninkide
hih peki o zaman sorun yok bende. bende bir sorun vardirda mail gelmistir de o yüzden kaybolmustur diye düsünüyordum.tesekkürler cevval iyi geceler herkese
evet aslında onları yazarken demek istediğimde buydu bir insanın başka bir insanı öldürmesi akıl almaz bir durum ancak televizyonu açıp hakkaride orda burda bir albay bir er şehit düştü 3 terörist ölü ele geçirildi filan dendiği zaman belki üzülüyoruz ama bu üzüntü en duygusal insan için maksimum 5 dk sürüyor daha fazla olmasıda mümkün değil olayla yakından ilgisi olmayan kimsenin günlerce yas tutabileceğini sanmıyorum ama olayın içine girildiği zaman çok daha kafa kurcalayıcı oluyor özellikle ölen veyahut öldüren taraflardan birinin kendin olduğunu düşününce
Arkadaşım güzel yorum güzel yazı parmaklarına sağlık.
cevval bu ikilemi trende yaşaman pek normal evet,umarim olmaz ama ,o şartlarda askerlik yapman gerektiğinde hayatta kalma cabasi beliriyor,orasida zor,sana yüklenen sorumluluk var üstlerince ,astlarin güven duyuyor,yani bu tereddütü yaşamaya firsat bile bulamayacaksin emin ol.bende ayni şeyleri düşünmüştüm giderken ama olan şey başka idi.Geçen gün burada bir yazida o zifiri karanlikta o dağlarda olmaktan korktugumu yazmiştim,burdan bir kahraman eleştirmişti beni kimdi hatirlamiyorum ama,oradaki en hakim duygunun korku oldugunu bilmende fayda var,korkan yaşiyor çünkü.paranoya halini aliyor bu.su da varki ne o dağda gezen terorist ne de sen karşilaşmaktan memnun olmuyorsun,düşmanlıktan ziyade birşey bu bu korkuyla ilintili,ölebilme ihtimalin beliriyor sen tezkere düşlerken o başka emelini düşlüyor ve bunu görmek istiyor ,ama şu var annelerini düşünmemelisin,çünkü sen ölecek olursan senin zavalli anneciğini onlar düşüneceklermi,bu tanimadiğin insanlarla ilgili kısmı.tanidiğin biri olsa idi bilmem ne olurdu,ama hep söylenirdi anlatilirdi.abi pkk li kardeş asker çatişmada karşilaşiyorlar ve ateş ediliyor,kardeş oldugunu belli eden ilk kim olursa kesinlikle ihanetle suclanacaği için ateş etmeye devam,bu piskoz sarardi sanirm.ama inşallah olmaz böyle şeyler kardeşim.güle güle gider güle güle gelirsin.
Çok zor bir konuyu kişileri ve olayları fazla deşifre etmeden anlatmışsın cevval. Ama bizlerin duygusallığını da kullanmak gayretindeler. Faşizan söylemler yapmak istemiyorum ama bu pkk denen çok uluslu terör örgütünün kürt ideolojisine uymayan kürt köyleri g.doğu anadolu’ da ateşe verdiklerini düşününce, tetiğe düşünmeden basabilecek katılığa sahip olacağımı düşünüyorum. İnternette araştırlırsa eskiden ilgisizlik, işsizlik, parasızlık yüzünden dağa çıkanların; şimdi üstü kapalı derin devletler tarafından beslenen, büroya bile sahip terör örgütünden para kazanmak için saflarına katıldığı gerçeğiyle karşılaşabilirsin. Yazın bu harp bölgesindeki masum ve savunmasız bir duyguya yönelik olmuş. Ölenler elbet birinin çocuğu. Masum olanlar Türk bayrağıyla gömülür, masum olmayanlar… Vatanı savunanlar vatan toprağına gömülür, hayalini kurduğu vatanı savunanlar nereye… Bu sorular, böyle sorunca onlara hak verebilir insanlar ama yanılgı işte. Yatıya kaldıklarına pkk militanı demiyorum asla. Zaten yazıda da belirtmişsin pkk’ yı sempatik bulmadıklarını. Ama askerlikteyken dağa çıkıp karşına çıkacaklar bu saatten sonra öldürdükten sonra annesinin veya babasının acısını düşünmemen gereken bir pkk… Çünkü onlar daha çok anneyi nasıl ağlatırız diye düşünüyor!
@necronamber yorumun için çok teşekür ederim elimden geldiğince iyi yazmaya çalıştımbunları yaşamak zorunda kalırsam umarım dediğin gibi güle güle gidip güle güle gelmiş olurum @haritametoddefteri biraz takıntılıyım sanırım hayatta olmayan biri üzerine seneryo yazıp bunu kafaya takmış olmak ruh sağlığı yerinde olan bir insanın yapacağı bir iş olmasa gerek
Keşke demek istemem ama budala elimiz den bir şey gelmiyor tek yapabildiğimiz bilinçli olmak ve doğru bilgiyi bulup çevremize aktarmak. Ölen askerler ölen teröristler bu vatanın evlatlarını bir birine vurduruyorlar ya insanı kötü eden de bu adamlar yurt dışında masa başın da atari oynar gibi takılıyorlar arkalarına aldıkları devletler ile birlikte ve bu terör olayını başlatanlar kendilerinin de sonunu aynı kan gölün de gırtlaklarına kadar batmış olacaklar bize sadece suratlarına tükürmek yada abes olaccak ama işeyeceksin..!
olaya farklı bir pencereden bakmışsın, çok da güzel anlatmışsın duygularını cevval.o ailenin PKK yanlısı olmadığı çıkarımına inanmak istiyorum. ve böyle de olmalı. evladını o iğrenç örgüt yüzünden kaybettiyse bu insanlar, o zaman bu örgüte tepkili olmalılar elbette.
teröristlerinde çoğunlukla civar köylerden alıkoyularak dağa çıkartılan gençlerden oluştuğunu duymuştum, bu bilginin ne kadar doğru olduğunu bilmiyorum ancak eğer sistem bu şekilde işliyorsa cidden trajik bir durum söz konusu bizi burdan alıkoyuyorlar onları ordan alıkoyuyorlar ve bu savaşı başlatan şerefsizler oturdukları yerden bu gencecik insanları, seçim şansı bırakmadan birbirlerine kırdırıyorlar.