Aman Allah’ım işte o şarkı! Youtube sen varya müthişsin. Yo! yo! Bu hikaye böyle başlamamalı.küçüktüm. ilkokulda okuyacak kadar. 1,2 veya 3. sınıftan birisi, ama kaçıncısı bilemiyorum. her yaz olduğu gibi o yaz da gitmiştik dedemin köyüne. fethiye’nin güzel bir köyüydü. dedemin yaşadığı köy.Fethiye merkezine varılınca dolmuşa binilir. kemer kasabasına gidilir. kasabaya varınca, sayıya göre; 2 veya 3 kişiysek kara Java kiralanır. kalabalıksak araba kiralanır. onunla da bir süre gidilir ve dedemin evine nazır tepede inilerek, kalan yolu da yürüyerek varılırdı dedemin evine.tepenin başına geldiğimizde her seferinde dedemin evine doğru nida ederdim; “saati durmuş dede!” diye. küçücük beynim ismi durmuş olan dedemin ismini saatin durmuşluğu ile algılayabiliyordu. ama o şarkıda ki yasağı algılayamamıştı aynı küçücük beynim.tepeden inince dedemin köyü. köye bak sadece dedemin evi var. eren dağının eteğinin dibinde bir köy. dedemin evi iki göz odalı. odalardan birbirine geçiş yok. eski topraktan bir ev. bir tarafta; yatak, yorgan ve şahsi eşyalar. diğer tarafta şimdilerin meşhur, çok amaçlı amerikan mutfağı. henüz özal’ın ve elektiriğin gelmediği yıllar.en küçüğünün bir büyüğü olan amcam. saz meraklısı. kasabada ki alem gecelerinin değişmezi. bir gün aynı amcam bana bir şarkı öğreteceğini söyledi. ama bu şarkıyı kimseye söylememem gerektiğini de ilave etti. çünkü bu şarkı yasak bir şarkı dedi. öğretti amcam bana şarkıyı, ben de öğrendim tabi.okul zamanı gelince, Serap öğretmenim sınıfta şarkı söylemek isteyen var mı diye sorduğunda tereddütsüz atladım. söyledim gururla amcamın öğrettiği şarkıyı. çünkü şarkıyı öğrenmiştim ama amcamın söylediği “söyleme” yi öğrenememiştim. şarkının bitip bitmediğini şu an hatırlayamıyorum ama öğretmenimin beni idareye götürdüğünü hatırlıyorum. şarkıyı kimin öğrettiğini soran müdüre tereddütsüz; Osman amcam dedim. o kadar saftım ki hala hatırlıyorum ortamın olumsuzluğundan habersiz oluşumu. sanki marifet yapıyordum. ta ki müdürün kulağımı burkup “bu şarkıyı bir daha söyleme” diyesiye kadar. anlamıştım şimdi amcamın yasak demekle ne demek istediğini.bu şarkının adı sanırım “büyü de baban” dı. sanırım ferhat tunç’un şarkısıydı. şimdi bu şarkıyı youtube’de birkaç delikanlının saz eşliğinde söylediğini görünce bu hatıram geldi aklıma.