Çoğu insan, bazen kendini yalnız hisseder. Fakat bu durum sadece birkaç dakika ile birkaç saat arasında devam eder. Aslında bu oldukça normaldir. Gerçi bazı insanlar için yalnızlık yıllarca sürebilir. Psikologlar, uzun dönemli bu karmaşık olguyu anlamak için çalışmaktadırlar.Araştırmalar sonucunda, 3 farklı yalnızlık türü belirlendi.Yalnızlığın ilk türü geçicidir. Bu, yalnızlığın en yaygın türüdür. Bu tür yalnızlık hızlı bir şekilde ortaya çıkmaz ve pek önemsenmez.Yalnızlığın ikinci türü; durumsal yalnızlık, belirli bir konumun doğal sonucudur. Örneğin; boşanma, vefat, başka bir yere taşınma’dan kaynaklanmaktadır. Bu tür yalnızlık; baş ağrıları, uykusuzluk gibi fiziksel problemlere yol açmasına rağmen, bu durum genellikle 1 yıldan fazla sürmez. Durumsal yalnızlığı, anlamak ve tahmin etmek kolaydır.Yalnızlığın üçüncü türü, çok serttir. Yalnızlığın ikinci türünden farklı olarak, kronik yalnızlık genellikle iki yıldan daha fazla sürer ve belirli bir nedeni yoktur. Yalnızlığı alışkanlık haline getirmiş insanların, sosyalleşme ve diğer insanlarla yakın ilişki kurma problemleri vardır. Maalesef kronik yalnızlığı yaşayan birçok insan, şartların değişmeyeceğini ve bu durumun düzelmeyeceğini düşünmektedir.Psikologlar, bir kişinin sosyal bağlantıları; arkadaşları, aile üyeleri, iş arkadaşlarının yalnızlığı etkilediğine dair hemfikirdirler. Biz farklı nedenlerden dolayı birçok insana bağlıyız. Örneğin, ailelerimiz bize duygusal destek verirler. Anne ve babalarımız, öğretmenlerimiz bize yol gösterirler. Arkadaşlarımızla benzer ilgileri ve aktiviteleri paylaşırız. Fakat psikologlar, yalnızlık konusunda sahip olduğumuz sosyal bağlantıların sayısının tek neden olmadığını keşfettiler. Yalnız insanların, birçok sosyal bağlantısı olsa bile, onların bazen daha fazla sosyal bağlantıya sahip olmaları gerektiğini düşünürler. Kendi popülerliklerini sorgularlar.Psikologlar, yalnızlığı alışkanlık haline getirmiş insanlara yardım etmek için araştırmalar yaptılar. İlk olarak, yalnız insanlar sosyalleşemedikleri için mutsuzdurlar. İkincisi; araştırmacılar kronik yalnızlık, kalp hastalığı gibi ciddi rahatsızlıklar arasında bir bağlantı buldular. Geçici ve durumsal/konumsal yalnızlık normal iken, kronik yalnızlık üzücü ve bazen tehlikeli olabilmektedir.Kaynak
Issues for Today, Lorraine C. Smith, Nancy Nici Mare s. 76, 77.