hüzün dokuyorum.ellerimde iğne iplikdeştiğim sıfatlara veyüzüne dokunuyorumhüzün okuyorum.neden ellerin bu kadar soğuk?bedenin ürkekvar edenini bilmezcesinehüzün kokuyorum.hakk suretini görmüş olmanın,ve hiç olmamış kadar yanımda olmanınve birlikte yediğimizo kıpkızıl elmanın yanındabir hüzün türküsü okuyorum.seni,ve senin gibi,bütün kıymet bilmezleri,kendini sevmeyenleri,tanrıyı görmeyenleri,ona allah diyenlerden nefret edenlerdennefret etmeyi,öğreni-yorum.öğreti-yorum.dokuyorum…okuyorum..yorum.
yorumlar
rum.
um. ( ummaktan ) 😛
“hüzün dokuyorum.hüzün okuyorum.hüzün kokuyorum.bir hüzün türküsü okuyorum.”!tebrik ederim.
teşekkür ederim aerc.
sağol
çok güzel
bu zelil şiirimi bir parça olsun beğenenlere ithaf ediyorum 🙂 daha güzellerini de inşallah yazarım bir gün.
hoş olmuş
sağolun sayın kahvekokusu.