taş parçaları için küçük, masum bir teşekkür
sevgili Birhan Keskin,Taş parçalarınızla uyudum uyandım çok. Kim Bağışlayacak Beni ve Ba’daki şiirlerinize elbette hayrandım, hayranım ama Y’ol içindeki Taş Parçaları, fena yer etti içime. O dizeleri koynumda tuttum, ceplerime doldurdum, öyle gezindim deniz şehirlerinde. Su’ya baktım, taş parçalarını okudum, okudum su oldum. Gündüz oldu gece oldu, pek hareket etmedim. Çok derinlerimde yer ettiler hakikaten. Durup durup yeniden okudum. İnsanlara, dağa, ovaya, göğe baktıkça daha da kıymetini bilir oldum. Hiç bilmediğim bir kentte bomboş bir oda beklerken içi doldurulsun diye; ilk hayâlim yayınevinizden kitabınız ve posterlerinizi istemek. Tavanım ve dört duvarım da taş parçalarıyla d’olacak. Nefesim, sözüm yettiğince başkalarına anlatıp kendi elimle hediye edeceğim şiir kitaplarınızı, tabii ay’ın karanlık yüzünde biraz da kıskanarak. İnsan şairini, şiirini bölüşmek istemeyebiliyor bazen.Tekrar tekrar okudukça, hatta her bakışımda başka başka derinlikler hissediyorum, okundukça dibe inen şiirler yazabilmek, ne güzel. Dizelerinizden içime sızanlar bir an olsun peşimi bırakmıyor, yükseklerde oturamıyorum, yatamıyorum, yer yataklarında avunmaya çalışıyorum. Bazen hafifletiyor sözcükleriniz, ağır geliyor kimi zaman da, kaldıramıyorum.Öykülerden, romanlardan filmler çekiyorlar madem, şiirlerin niye boynu bükük kalsın? Hoş, böyle bir ihtimal olsa bile, asla kabul etmeyeceğinizi düşünüyorum. Kimsenin bir an, bir satır daha görünmek adına yapmadığı kepazeliğin kalmadığı bu çağda, bunca şey anlatmak için hep susmayı, geride durmayı, sabretmeyi seçen bir ozan olarak, asla kabul etmezsiniz. Sıradan bir okur hayâli, işte. Çok üzerinde durmamak gerek.Lafı çok uzatmamalı
Her valizimde, sırt çantamda değişmez, egemen bir yeri var, taş parçalarınızın. Onlardan daha iyi y’ol arkadaşlarım sanırım hiçbir zaman olmayacak. Birlikte yaş alıp, büyüdüğümüzü fark edeceğiz. Okundukça olgunlaşan dizelerden onlar, seziyorum.Seziyorum ve bekliyorum. Yeni dizelerinizi elbette. Arada bir görünürsünüz belki diye tomar tomar edebiyat dergilerine bakınıyorum. Vesilesiyle ben de susmayı, geride durmayı ve sabretmeyi öğrenmeye çalışıyorum. Ve bekliyorum… Taş parçalarının akraba dizeleri doğar belki bir gün, belli mi olur?Taş parçaları için yüzde yüz güzel cümleler kurarsam, madalyonun öbür yüzü eksik kalır. Okuduğumda kaya gibi sert ve ağır, mideme oturduğu da oluyor. Sindiremiyorum. Kusacak gibi oluyorum, gözlerime kadar çıkıyorlar, sonra neyse ki sakinleşiyorum. Belki de “Ba”yı karıştırmam gerek bu gibi zamanlarda.Böyle işte. Lâfı çok uzatmamalı. Madem şiir, şair ekonomik, sade, duru ve derin. Taş parçaları için kaleme aldığım bu küçük, masum teşekkür yazısı haddini aşmadan son bulmalı. Susmalı. Sustum.Kahraman ÇayırlıKim Bağışlayacak Beni, Ba ve Y’ol Birhan Keskin’in Metis Yayınları’ndan yayımlanan şiir kitaplarıdır. Taş Parçaları, şairin son şiir kitabı Y’ol’un içerisinde yer alan uzun şiiridir.