bir gece vakti gök yüzüne yüzümü çevirdiğimde o parlak yıdızların ışığının ötesinde bir ilahi pırıltı arıyorum semada.göremiyorum tabiki. çünkü yok ööle bir şey en azından benim için.tanrı yok. tanrı yok. tanrı yok.ben bu cümleyi devamlı tekrarlıyorum.ve acı çekiyorum her tanrı yok diyişimde.çaresiz ve boktan hayatım gözümün önünden geçiyor.elimi açıp dua etmek istiyorum o ilahi varlığa.sonra yine tanrı yok diye mırıldanmaya başlıyorum.tanrı yok. tanrı yok. tanrı yok.incili okumaya başlıyorum gök yüzünde bulamadığım o pırıltıyı orda bulmak umuduyla.o gece rüyamda isayı görüyorum elini uzatıyor bana tam tutacakken sevdiğim kadına dönüşüyor yüzü.elim düşüyor bir anda. bana yaptıkları geliyor aklıma.bir gece kayserinin ıssız ve soğuk sokaklarında yanımda bir italyanla beraber tirtir titrer iken duyuyorum ezan sesini bizi çağırıyor sanki.emin adımlarla o yöne yöneliyoruz bir sakallı amca karşılıyor eşikte iyi geceler diyorum ama duymuyor sanki. benide yabancı zannediyor onunla beraber görünce. kadınlar için ayrılmış o özel bölümde misafir ediyor bizi ibadet bitinceye kadar.sonra uğurlamaya geliyor ikimizide, ben konuşmaya başlıyorum o an siz türkmüsünüz sorusu çıkıyor ağzından ben türküm ama arkadaşım italyan diyorum. öğle bir bakıyorki bana iliklerimin donduğunu hissediyorum o an.ben türkmüyüm.ve yine tanrı yok tanrı yok diye mırıldanmaya başlıyorum.tanrı nerde. tanrıyı arıyorum heryerde.