…
Bir böcek tutuyorum elimde, çok uzaklarda sizden.
Ve bütün güzelliklerden.
Böcek ise o kadar çirkin ki,
Bana sizi hatırlatıyor.
Bir ağaç kadar yalnızım şimdi;
Yağmur ormanlarında kuru olan.
Özgürlüğü simgelemek isteyen bir kelebek
Kadar masumsun sevgilim…
Ama şeytanlığının kokusu
Bir toz bulutu gibi rafımda.
Ne zaman yaklaşsam sana duygularım kaşınıyor.
Yırtıyorum hepsini,
Kanatıyorum.
Sevgimin kalp atışı uygunsuz bir melodi oluyor
Meleklerin kulağında.
…
ölüm; beklerken beni ilerde,
kırdığım kalpleri sayıyordum oturduğum kumsalda.
ne kadar uzak ve ne kadar yakın bilinmez hiç bir zaman bu meret.
yalnızlığın korkutucu sessizliğinde bir anda bir iple boğabilir sizi,
yada kalabalığın ortasında gürültülü bir küfürle,
ne olduğunu anlamadan bulursunuz kendinizi;
ismi çok bilindik yerde !
oturup düşünmek saçma mı; iyi mi olmalı yada kötü mü diye?
ne farkedicek sizi selamlarken elinde orakla?
korkar, farkında olan insan özgür olamadan ölücem diye.
korkar, umursamayan insan köşeyi dönemeden ölücem diye.
burada
orada
şurada
..
tanrımın yaratıclığı bütün bedenimde.
dualarıma cevap ver! Öldür beni.
_sakın anılarımızın boşluğunu yakalayıp, gözlerine girmesine izin verme..
çünkü ozaman tekrar ateşlenir içimizdeki bu kırık dallar..
yazgımın getirdiği kederler den dolayı yorgun düştüm ben bitanem..
bütün aşklarım avcumun içinden defolu kanatlarla gökyüzüne açıldı..
sevgi nin sözlükde anlam karşılığı hiç olan bir devirdeyiz artık..
ne tazelenmiş hayaller kurtarabilir sözcükleri,
nede yeni umutlar hayata döndürebilir aşkımızı!
başından beri belliydi; sensizlik ve sizsizlik mahkumuyum demir yaşlar arkasında!
deydiğim her yürek soluveriyor karşımda.
sürekli dargın olduğum kader herzaman elinde yeni bir aşkla gelip;
gönlümü çelmeyi iyi biliyor.
…yapraklara baka kalmıştı.
Etrafta ne sonbahar havası nede o yaprakalrın düşeceği bir ağaç vardı.
Gökten sürekli yeprak yağıyordu..
“Sonbahar”bölgesine doğru yürümeye başladı.
Acaba doğru olanı mı yapıyordu oraya gitmekle.Belkide bu bir aldatmacaydı.
Belkide o yaprakalrın arkasında onu bekleyen bir kötülük vardı.
Belkide o yaprakların arkasında Cehennem vardı..Ellerinde mızraklarla
Şeytanlar onun gelmesini bekliyordu..Ama böyle bir şey çok saçma olurdu..
Hem öyle olsa bile yada başka bir kötülük olsada oraya gitmekle hiç bir şey kaybetmezdi.
Hayatı zaten hiç tükenmeyen göz yaşlarından ibaretti..Ama öte yandan belkide orda onu güzel bir şeyler bekliyordu..
Belkide “hayatını”sonuna kadar değiştirecek bir şey…
en son size yazdığımdan beri çok zaman geçdi..ama hala sinirliyim..bunu bilin!
tek düşünce aleminde giderek çürüyorsunuz..anca ölüm zile bastığında farkediceksniz..diyeceksinz..”ne yapmışım ben böyle?”
ama o nun soğuk pençeleri sizi alırken ve karşınızda kahkahalar atarken yapabilceğiniz hiç birşey olmıyacak..bunu benle birlikde farkedip de duygularını bir şekilde ifade eden kaç insan var acaba..belkide bütün bu bombalar, intihar saldırıları ondandır..herkez yazarak rahatlayamaz..dua edin en azından ben pimi çekmeden önce uyarıyorum sizi..ama siz yinede tehlike tam kapınıza gelmeden harekete geçmiyeceksiniz..
_senaryomdaki karalamalar incitir beni.
sürekli değişen bir yazı, kırıştırılıp atılan kağıt parçaları.
duygusal derimi parçalayıp koşasım var düşüncesiz yarınlara..
güzel olmazmıydı diğerlerinin ki gibi akıp giden bir yaşam..
ah bir gelsen bebeğim, gecemin güneşi, gündüzümün ay’ ı olsan
inan sölediğim gibi şaşırır günler sürekli içer şerefimize
Tanrım! iyi bak ona ben onu bulana kadar.
_güneşin çekiciliği gözlerindeki;
bilsemde kör ettiğini beni, yinede alıkoyamıyorum kendimi..
cennetin güzelliği yüzündeki;
bakınca farkediyorum büyülendiğimi..
tanrının nefesi ruhundaki;
sözcüklerin eritiyor kalbimi..
evrenin sonsuzluğu bedenindeki;
adeta kutsuyor güzelliği..
yıldızların tatlı sıcaklığı teninde;
sarılınca mutlu hissettiriyor bana kendimi..
_güçsüzlük ve korku krallığının ın armağanı sana..
güçsüzlük sisi sarmış bütün bedenini..göremez olmuşsun hakaretleri sana yapılan
ezmiş birer birer bütün tepkilerini vermen gereken bunlara karşı..bir böcek gibi
korku rüzgarı üflemiş seni nefret çölüne..sevgi serapları etrafında..
kötü akbabalar başının etrafında,2 saniyede bir çember..
sen devam et böle yaşamına..az kaldı cesetini sunmana…onlara!
neden??
bu kadar zalim olmamızn bi sebebi var mı?..
neden bu hayatı bu kadar yalan bi hale getirioruz?..
artık insanları tanıyamaz hale geldim..en büyük korkum sizden biri olmak..”sahte”..farkındasınz dimi yaşıosunz ama neden veya niçin yaşadınzı bilmiosunz..en küçük bi acıda kendinizi yok etmeye kalkıosunz..ama biliomsunzki sizn çektiniz acı bile diil..sadece yakında geççek hüzün..ama bide düşünün “gerçek acı”yı..dünyanın bi çok yerinde çektii onca acıya rağmen yaşama tutunan insanları..ama bunu yapamassınz çünkü bencilsinz..tek düşündünz kendiniz..kendi dertlernz..bi kez olsun insanlrı dinleyin..sırf sizin derdiniz olmadını göreceksinz..sadece siz kaybetmiosunz..sadece siz aşık olmuosunz..sadece siz ölümü tadmıosnz..sadece ölüm sizden bişiler alıp götürmüo..
