Giderken sakla yüreğini,pamuk ellerinin içinde sakla;hiç bir şey olmasın;kırılmasın, dökülüp incilmesin diye sakla..Uzat o üşümüş pamuk ellerini,içinde yüreğin olan ellerini,dokunmasın kimse,zamana inat sende dokunma bırak öylece..zaman ne çabuk geçiyor değil mi, her gün bir başka yaprak düşüyor,kaderimizden günler eksilirken, biz hala geçmişi düşünüyoruz..Şimdi elimde gökyüzü,kayıp giden yıldızları saymama gerek yok ki,yitirdiğim bir şey warsa o da şuurum,gerisi önemli mi ki..pamuk gibi avucunda ismim,güneş kadar sıcak bilirim hala,güz kadar serinim ama sen beni yinede bırakma..sakla yüreğini, o pamuk ellerinde..pamuktan ellerinde..